Grabarz

Kropelka psychologii, odrobina thrillera, do tego nieco romansu i obyczajowego smaku, a to wszystko zanurzone w kryminalnym sosie, dzięki któremu wszystko nabiera dodatkowego smaku. Tak można by nakreślić charakter powieści „Grabarz”, w której odnajdziemy te wszystkie elementy.

Książka ma wszystko, czego potrzeba do dobrego kryminału, a to, co dzieje się an jej kartach nie pozwala czytać jej spokojnie. Jej lektura to emocjonalna huśtawka nastrojów, napięcia, wrażeń, która czasami się uspokaja, by za chwilę ponownie dostarczyć nam wzrostu adrenaliny. Sprawia to nie tylko wartka akcja powieści, ale też zachowanie głównej bohaterki, która swoimi podejrzeniami, wysnuwanymi wnioskami i działaniami wzmacnia to wrażenie. Dodatkową atrakcją były dla mnie opisy miejsc akcji, które autorka przybliża, opisując czasami ich historię, czy rzucając krótką o nich informację. Muszę przyznać, że po tej powieści nieco inaczej patrzę na znajome miejsca i zakątki Gniezna.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/10/919-grabarz-tom-i.html

"Grabarz" to część kryminalnej serii. W Gnieźnie dochodzi do tajemniczych, brutalnych morderstw młodych kobiet, znalezionych na cmentarzach. Stąd morderca zwany grabarzem.

To dobry, wciągający i specyficzny kryminał z wielowątkową historią. Czyta się szybko, a dzięki pierwszoosobowej narracji można wczuć się w sytuację głównej bohaterki - Kingi. Często bywa na cmentarzu, gdzie jest grób jej matki, a także przyjaciółki Elki - ofiary grabarza. Kim jest poznany tam mężczyzna, pracownik cmentarza?

W kolejnej części "Rodzina" śledzimy losy Kingi już parę lat później, jako żony tajemniczego Janusza. Poznajemy też "dziwną" rodzinę jej męża. Druga część jest inna niż pierwsza, tam autorka skupiła się właśnie na członkach rodziny Janusza. W wszystko wyjaśni się w trzeciej części - "Ratunku" - poznamy sekrety tej rodziny. A kiedy Janusz zostaje aresztowany, Kinga sama postanawia szukać prawdy!

Gorąco polecam lekturę tej serii! Książki trzymają w napięciu od pierwszych stron, poznajcie przerażające tajemnice rodzinne!

No i w końcu udało mi się przeczytać część pierwszą. Zaczęłam je czytać od trzeciej, potem była druga no i teraz pierwsza. Wiem, że nie po kolei, ale tak wyszło. W końcu poznałam prawdziwego grabarza o którym było tak głośno. Powiem wam, że to chyba najstraszniejsza książka z tego cyklu. Aż miałam dreszcze, kiedy czytałam o momencie przed morderstwem, bo przecież wiedziałam co zaraz będzie z nią robił. Zresztą pan widmo nie ukrywa tu swoich intencji. Pozycje czytamy z perspektywy kilku osób, dlatego tak łatwo przewidzieć ciąg dalszy. Każdy z bohaterów lubi tutaj rozmawiać i to o wszystkim, co im tylko ślina na język przyniesie. Początkowo nawet się pośmiałam, gdy główna bohaterka ewidentnie miała bzika na punkcie mordercy. Od razu przypisała to miano nowemu grabarzowi, który według niej był do tego idealnym kandydatem. Już nawet zaplanowała sobie, że wyda go policji. Za sam fakt, że był dla niej miły i uczynny uważała go za wroga.
Do tego momentu było zabawnie.
W kolejnych stronach czytamy o planach zabicie kolejnej ofiary i wtedy już nie było mi do śmiechu. Śledziłam całą zbrodnię jakby w zwolnionym tempie. Aż poganiałam oczy, by jak najszybciej doszły do momentu zabójstwa i by było już po nim. Kurcze, jaka ja byłam wtedy napięta, aż nerwowo poruszałam nogami pod kocem, jakby to mnie sama miało zaraz spotkać. Dalej jest już tylko gorzej. Zaczynają się wzajemne oskarżenia i wyrzuty sumienia. Świadków jest jak na lekarstwo z czego trudno dojść do rozwiązania spraw...

Grabarz" to pierwsza część kryminalnej serii Karoliny Dietrich. Książka, która obejmuje pełen wachlarz emocji, romansu wraz z tajemnicami. Trzymająca w napięciu, wciągająca fabuła, której nic nie brakuje. Na początku czytania książki byłam sceptycznie nastawiona, nie wiedziałam do końca czego się spodziewać, ale wiecie co! Z każdą kolejną stroną coraz bardziej byłam zaskoczona, oczywiście w pozytywnym słowa znaczeniu. To było tak dobre, że nie zwróciłam uwagi, kiedy nawet ja pochłonełam. Te brutalne zbrodnie były tak realistycznie opisane autorka wie jak stworzyć klimat🤭. Grabarz najpierw zabijał potem gwałcił.... Myślę, że miał nie po kolei w głowie. Nie czytałam jeszcze takiego kryminału. Dużo się w niej dzieje, ale swoim rytmem. Co jest ogromnym plusem. Każda kolejna przeczytana strona była jeszcze ciekawsza od poprzedniej. To była uczta dla moich oczu i zdecydowanie rewelacyjna pozycja dla każdego fana kryminału.


W Gnieźnie dochodzi do serii tajemniczych morderstw. Ofiarami są młode kobiety. Morderca swoje " zdobycze" szuka na portalach randkowych. Umawia się z nimi, a pod byle pretekstem ściąga na cmentarz, gdzie brutalnie zabija i gwałci. Od początku historią seryjnego mordercy interesuje się Kinga młoda kosmetyczka, która życie nie rozpieszcza; przedwczesna śmierć matki i śmierć najlepszej przyjaciółki Elki. Elka to kolejna ofiara seryjnego mordercy. Młoda kobieta podejrzewa, iż mordercą jest nowo zatrudniony grabarz, którego codziennie spotyka na cm...

Grabarz autorstwa Karoliny Dietrich od wydawnictwa @wydawnictwoborgis . Dziękuję za egzemplarz do recenzji i kolejną udaną współpracę recenzencką.

Przyznajcie, że zarówno tytuł jak i okładka są bardzo oryginalne, dość tajemnicze i wywołujące gęsią skórkę.😱 Fabuła jest również bardzo wciągająca i trzymająca w napięciu. Treść niepowtarzalna z zaskakującymi zwrotami akcji. Nie przypominam sobie, a przeczytałam wiele kryminałów, by jakikolwiek zawierał choć odrobinę podobne wątki do tych, które zawarte są w Grabarzu. Lektura jest przemyślana i dopracowana od A do Z.

Seria tajemniczych zabójstw kobiet w Gnieźnie. Morderca nosi przydomek Grabarz - nie bez powodu bo zwabia swoje ofiary na cmentarz. Denatek jest coraz więcej. Sprawca pozostaje nieuchwytny...

W mojej ocenie jest to jeden z lepszych polskich kryminałów na światowym poziomie. Oceniam go 5/5 i serdecznie polecam.

Książka pod każdym możliwym względem zła. Tragedia. Fabuła naiwna, bohaterowie też. Język, pomysł... Nic się nie broni. Szukałam książki z motywem grabarza w związku z artykułem. To był jeden z przykładów, ale odrzucam. To jest kompletnie nie do przyjęcia. Staram się być tolerancyjna i delikatna, ale nie, no nie da się. Pominę tezy o "dobrym gwałcie", bo to w zasadzie jest szkodliwe społecznie. Ale inne pomysły i ich absurdalność przyprawiają o ból głowy. Naprawdę nie przesadzam. Czytałam już słabe książki, ale tak źle to jeszcze nie było.