Głębia. Powrót

Poniższa opinia jest nieco nieobiektywna i złośliwa, bo lektura tej książki strasznie mnie wymęczyła. Autor miał wiele ciekawych pomysłów, ale brakło mu umiejętności ich opisania.
Zacznę jednak od spraw technicznych. Wydanie w miękkich okładkach, liczące nieomal 800 stron, stwarza pewne ryzyko połamania grzbietu, chociaż klejenie wygląda na bardzo solidne i kartki raczej nie wypadną. Okładka powieści jak zwykle pozbawiona jest związku z treścią, ale z pewnością jednoznacznie identyfikuje podgatunek SF z jakim mamy do czynienia. W środku dołączona jest mapa galaktyki (niestety umiarkowanie czytelna bez rozwarcia stronic pod kątem 180°). Dobry jest poziom korekty - znalazłem tylko kilka literówek np. na str. 380 "aprastare" albo pomylona kolejność liter w "Tanksy". Z niemiłych niespodzianek - lekko patologiczna wydaje mi się żądza zysku wydawnictwa FS, objawiająca się zasyfianiem książki całostronicowymi reklamami koszulek i księgarni. Wytrzymałbym z przykrością teksty marketingowe na temat innych książek wydawnictwa, ale zamieszczanie reklamowego shitu w czymś co powinno być formą sztuki wydawniczej jest po prostu przykre by nie napisać chamskie. Czekam w napięciu na reklamy bielizny erotycznej w następnych tomach.
Wracam do meritum. Fabuła rozpoczyna się o jeden nieudany skok przez Głębię od zakończenia poprzedniego tomu i stanowi bezpośrednią kontynuację większości jego wątków, czyli przede wszystkim zawiera opis dalszych losów załogi "Wstążki" i pozostałych, nie cał...

PRZEDPREMIEROWO
Marcin Podlewski, to pisarz i dziennikarz, który w swoich opowieściach nie ogranicza się gatunkowo, ale stara się „popełniać” dzieła rozstrzelone gatunkowo. Książka „Głębia – Skokowiec”, była pierwszą jego opowieścią, którą przeczytałem. W skrócie, jest to space opera, wpisująca się w nurty, przynajmniej w moim odczuciu, tzw. hard science fiction. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Fabryka Słów, otrzymałem do zrecenzowania drugi tom tego cyklu, czyli „Głębię – Powrót”.


Akcja powieści, rozgrywa się w znanym już nam świecie, który po wyniszczających wojnach z obcymi i inteligentnymi maszynami, jest prawie opustoszały. Spotykamy znowu znanych nam bohaterów jak choćby Myrton Grunwald, który w postapokaliptycznej rzeczywistości będzie musiał znowu zmierzyć się z niełatwą przyszłością, jaka go czeka. Przekonuje się o tym zwłaszcza, gdy po niefortunnym wypadku, znajduje się w stanie, między życiem a śmiercią i nie wiadomo, czy uda mu się wyjść z tego zwycięsko. Załoga również ma swoje własne problemy, a na ich życie czyha nie tylko niegościnna przestrzeń.

Przede wszystkim to powieść godna uwagi ze względu na wykreowane postaci. Co najważniejsze, każda z nich ze swoim charakterem i tajemniczą przeszłością doskonale wpisują się a się całą historię. Kolejnym, nie mniej ważnym elementem, który zwraca uwagę czytelnika, jest świat, w którym przyszło żyć naszym bohaterom. Tak jak w poprzednim tomie, barwne opisy planet oraz wzmianki o katastrofie z od...

Chyba bardziej techniczna, niż pierwsza, ale bardziej przeze mnie wyczekana. Wciągnęłam nosem na raz i w zasadzie ze wszystkich części chyba pasowała mi najbardziej dlatego, że bohaterowie byli mi już znani, tech słownictwo również, a akcja była bardzo równa, mimo różnych poziomów narracji. Ogólnie to chyba lubię space opery.