Elementy ustrojowe w „Polityce” Bossueta

Postać francuskiego biskupa Jacquesa Bossueta (1627–1704) – wybitnego teoretyka monarchii absolutnej epoki Ludwika XIV – jest znana badaczom myśli politycznej, lecz nie szerszemu gronu Czytelników polskich. Ostatniej polskojęzycznej monografii na jego temat wyrosła już bowiem naprawdę długa broda – praca taka została opublikowana w 1908 roku, gdy ukazała się książka Maurycego Paciorkiewicza Bossuet i Fénelon. Wydawałoby się, że później nikt o tym wielkim myślicielu politycznym niczego nie napisał. Okazało się jednak, że Cezary Kunderewicz w 1948 roku przygotował na jego temat małą rozprawę, która nigdy nie została opublikowana. Podjęto więc inicjatywę wydania zachowanego maszynopisu, poszerzonego o informacje o jego Autorze oraz wzbogaconego przemyśleniami na temat Bossueta przedstawionymi w świetle późniejszych badań we Francji i na świecie.