Zadaniem tej książki jest dać w postaci krótkiego zarysu szkicowy obraz cywilizacji trzech wieków hellenizmu, od śmierci Aleksandra w r. 323 do ustanowienia cesarstwa rzymskiego przez Augusta w r. 30 p.n.e. Oczywiście, granice te są konwencjonalne, bowiem zaczątki niektórych zjawisk hellenizmu zaczynają pojawiać się przed czasami Aleksandra, zaś czasy Augusta pod pewnymi względami nie stanowią istotnego przełomu. Jednakże przyjęte przez nas granice służą do uwydatnienia dwóch faktów. Po pierwsze, że twórcze impulsy wywołane przez Aleksandra uczyniły niemożliwym, by cokolwiek i kiedykolwiek stało się znowu zupełnie takie samo jak przedtem; po drugie zaś, że po doprowadzeniu świata hellenistycznego do ostatecznego upadku przez rzymskie wojny domowe, z nastaniem czasów cesarstwa zaczęto odbudowywać ten świat na innych zasadach: cywilizacja stała się grecko-rzymska.