Żylińska żyła 98 lat i było jej dane przyglądać się narodzinom, dojrzewaniu i mijaniu kilku pokoleń literackich, formacji politycznych i kulturalnych. Nie ustawała w pracy twórczej: malowała (głównie akwarele) i pisała od dziecka– do ostatnich lat swego życia, a pisarstwo było jej głównym źródłem utrzymania. Jako obserwatorka życia codziennego i zjawisk w sztuce charakteryzowała się przenikliwością, humorem i dystansem, nie bez powodu jej ulubionym słowem greckiego pochodzenia była harmonia. Recenzje literatury polskiej i światowej jej autorstwa oraz teksty polemiczne, choćby zbijała wszystkie argumenty i podważała sens zdań przeciwników, należą do grona wzorcowych, klasycznych omówień i eleganckich wymian sądów na temat świata