Doktor Żywago

Borys Pasternak
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów
Doktor Żywago
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Opis

Książka jest epickim a zarazem poetyckim freskiem, ukazującym rewolucję przez pryzmat losów pojedynczego człowieka, protestem przeciw niszczeniu wszystkiego, co w nim indywidualne, wolne i twórcze. Realistyczny opis łączy się z impresyjną wizją rewolucji jako żywiołu, który Pasternaka jednocześnie fascynuje i przeraża.
Tytuł oryginalny: Доктор Живаго
Data wydania: 2001
ISBN: 83-7200-676-8, 8372006768
Wydawnictwo: Muza
Seria: Galeria
Kategoria: Romans historyczny
Stron: 712
Mamy 7 innych wydań tej książki

Autor

Borys Pasternak Borys Pasternak
Urodzony 10 lutego 1890 roku w Federacji Rosyjskiej (Moskwa)
Borys Pasternak - wybitny rosyjski prozaik i poeta, uważał Doktora Żywagę za dzieło swego życia. Powieść po raz pierwszy ukazała się we Włoszech w 1957 roku, przemycona ze Związku Radzieckiego na Zachód w maszynopisie. I choć rok później uhonorowano...

Pozostałe książki:

Doktor Żywago Listy do Ziny. Wspomnienia Literatura na świecie 6/1973 (26)
Wszystkie książki Borys Pasternak

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Męka codzienna istnienia

WYBÓR REDAKCJI
17.09.2021

,,Obyś żył w ciekawych czasach'' podobno mawiają Chińczycy, kiedy chcą kogoś przekląć. Ciekawe czasy bowiem, wbrew romantycznej opinii, nie są tak naprawdę niczym pożądanym. To już lepiej w domu siedzieć, znajomych przyjmować, do pracy i na zakupy chodzić, i nie przejmować się niczym poważniejszym, niż wybranie dania na niedzielny obiad. A nie – s... Recenzja książki Doktor Żywago

Rewolucja kontra człowiek

4.06.2020

Zwlekałam z jej poznaniem do dojrzałości emocjonalnej, nie spieszyłam się, żeby czytać to za młodu, i słusznie. Zdecydowałam się na audiobook. Pięknie czytał do Ksawery Jasieński, który przeszedł samego siebie. Wspaniała lektura i uczta duchowa dla uszu. Polecam. Książka słusznie została uhonorowana Nagrodą Nobla, ale jej historia, to zmuszenie Pa... Recenzja książki Doktor Żywago

@Renax@Renax × 8

Doktor Żywago to tylko z pozoru opowieść o miłości

24.03.2021

W biografii Swietłany Alliłujewej "Córka Stalina", którą czytałam kilka tygodni temu wielokrotnie pada nazwisko Borysa Pasternaka - poety i prozaika, którego twórczość była niezwykle ceniona wśród emigrantów rosyjskich rzuconych w różne zakątki świata. Sam autor w swoim kraju był "na cenzurowanym" gdyż jego dzieła, zwłaszcza nagrodzony Literacką N... Recenzja książki Doktor Żywago

@Jezynka@Jezynka × 8

KIm jest człowiek w obliczu wojny lub rewolucji?

17.05.2020

Wojny i rewolucje rzucają ludźmi jak wiatr zeschłymi liśćmi, czasami ścierając ich na proch. Autor dostał Literacką Nagrodę Nobla w 1959 roku za tą właśnie książkę. Książka została wydana nie w Rosji, ale po za jej granicami, prawdopodobnie we Włoszech. Ówczesne władze rosyjskie nie pozwoliły mu odebrać i uznały ją za utwór antyradziecki. W nast... Recenzja książki Doktor Żywago

@jatymyoni@jatymyoni × 7

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie
2022-08-11
8 /10
Przeczytane Rosja Historia Polityczny Płomienny romans

Niezwykła uczta czytelnicza - ostatnio jakieś rozpasanie czytelnicze. Z bólem w klatce piersiowej, że za szybko błądzę po kartkach bez opamiętania. Bez pogardy dla rewolucjonistów, za to z wrażliwością poety na okrucieństwo historii, które nie lubi obojętności. Obracający się z młotem na ramieniu, który przypadkiem uderzył w zabobonną Rosję. Bez krzykliwej, jaskrawej formy. Długi wstęp, długie rozwiązanie akcji i subtelny finał, który zaboli największych twardzieli mieszkających w dalekich zakątkach Syberii. Bolesna lekcja, którą nie uleczysz miłością i bratnim spojrzeniem na twardą rzeczywistość. Zasłużone nagrody i zasłużona klasyka warta ceny ryzyka, by przebrnąć przez mgliste rozdziały, które rozwadniają fabułę, co spuszczają z tonu. Wyraziste sylwetki postaci, rewolucja październikowa, która niczym taran rozbija garnizon myślicieli. Dramatyczna pożoga serc niezdolna do pogodzenia. Krytyka skłóconej ludzkości, która w chwili zagrożenia nie potrafi się pojednać. Wszyscy jesteśmy ofiarami zmian w systemie, jesteśmy skazani na historię, która nie znosi próżni. Wybitna proza ze snajperskim karabinem wymierza w nasze powykręcane bebechy. Strach przed jutrem, strach przed zmianą - tylko Doktor Żywago zmęczony hucpą polityczną stoi równo na nogach, ale nawet on nie uniknie tej kuli z drugiego kąta budynku.

× 9 | link |
@maslowskimarcinn
2023-01-22

Zmierzyłem się z kultową, przeogromną książką, dzięki której Borys Pasternak otrzymał literackiego Nobla. „Arcydzieło”, pisali, „ponadczasowa powieść o miłości”. I mimo, że bardzo się starałem dać się ponieść rewolucyjno-wojennym czasom, ugrzęzłem w książce jak bohaterowie na dalekiej północy czy wschodzie, sam już nie wiem.

Wystarczy zerknąć na entuzjastyczne recenzje, aby dowiedzieć się, o czym Pasternak opowiada. A opowiada wybitnie plastycznie. I ja się pod nimi wszystkimi podpisuję, tyle że nie znajduję w książce zaliczanej do klasyki tego „czegoś”. Trójkąt Jurij-Lara i Strielnikow owszem, wydarza się, ale nie jest siłą napędową powieści (dialogi co najmniej kuleją), dramat na linii Komarowski-Lara – rozczarowujący, a Tonii-Jurijego – zupełnie niedorzeczny. Miałem wrażenie, że były one gdzieś z boku i zupełnie, ale to zupełnie mnie nie urzekły, nie zaciekawiły, a przecież to dzięki burzliwym uczuciom bohaterów Czytelnik wybacza im nieracjonalne postępowanie i kibicuje im, aby wszystko ułożyło się dla zakochanych jak najlepiej. Miałem wrażenie, jakby Autor nie potrafił oddać niezwykłości uczucia, które połączyło młodych i które, jak wynikało z książki, miało pchać ich w nieznane rejony i w konsekwencji dorowadzić do klęski. Ich przypadkowe spotkanie i zrodzona wówczas miłość, o której Pasternak pisze przez dobrych kilkaset stron, były zupełnie mdłe i pozbawione… tego gorącego uczucia.

„Doktor...” nie jest zatem typowym love st...

× 4 | Komentarze (1) | link |
@Ag_VS
@Ag_VS
2012-01-07
10 /10
Przeczytane

Z jednej strony - niezwykły sposób przedstawienia miłości, zupełnie inny niż w bardziej współczesnych książkach. Z drugiej strony - charakterystyka ciężkich czasów Rosji I poł. XX w. Dwa świetnie powiązane elementy.

× 1 | link |
@frodo
2008-09-20
10 /10
Przeczytane Rosyjska XIX i XX wiek

Klasyk. Losy bohaterów na tle zawieruchy dziejów Rosji są arcyciekawe. No i same losy powieści i autora też są ciekawe.

× 1 | link |
@stalowamagnolia
@stalowamagnolia
2023-08-07
Przeczytane

Matko jedyna, ile ja się namęczyłam aby skończyć to dzieło. I to dwukrotnie, bo za pierwszym razem myślałam, że jestem za młoda, niedojrzała do tej książki.
Miłość głównych bohaterów na zasadzie chcę i boję się. Dobra, takie czasy i wcześniejsze wybory. , ale coś mi nie grało. Dużo, za dużo bohaterów, przydługie rozmowy, często nie dokończone.
Cóż, książka nie dla mnie.

| link |
@basiaa
@basiaa
2011-07-02
Przeczytane

Dobra książka , ale niektóre wątki wymagają cierpliwości i skupienia aby przez nie przebrnąć.

| link |
@justkach1986
@justkach1986
2010-04-12
10 /10

bardzo ciekawa książka!

| link |
@Proteus
2022-03-04
7 /10
Przeczytane
@Tedeusz
2022-02-11
10 /10
Przeczytane
@tczuba
2023-03-27
7 /10
Przeczytane Literatura rosyjska Literatura piękna
KL
@klaudiusz1941
2021-12-23
10 /10
Przeczytane
@Jezynka
2021-03-24
6 /10
Przeczytane
@piaty
2020-11-04
9 /10
Przeczytane
@Wiolka
@Wiolka
2020-10-10
9 /10
Przeczytane
@elcia17
@elcia17
2020-09-05
10 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Dzieci są całkowicie szczere, nie wstydzą się prawdy, a my z obawy, by nie wyglądać na zacofanych, gotowi jesteśmy zaprzedać to, co nam najdroższe, chwalimy to co nas odpycha, i potakujemy temu, czego nie rozumiemy.
Jurii Andriejewicz znów się utwierdzał w swych dawnych obserwacjach, poczynionych w Mieluziejewie. "Ona nie chce się podobać - myślał - być piękna, czarująca. Ma w pogardzie tę stronę kobiecej natury i chce się jak gdyby ukarać za to, że jest tak piękna. I ta dumna wrogość wobec samej siebie czyni ją dziesięć razy bardziej porywającą.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl