Opinia na temat książki Dobra koleżanka

Uwielbiam wysokie obcasy. Gdy zobaczyłam okładkę „ Dobrej koleżanki” to nie mogłam sobie odmówić przyjemności i odruchowo wzięłam ją do ręki. I bardzo dobrze się stało bowiem powieść autorki mnie mocno wciągnęła. Nie pierwsza zresztą. Powieść opowiada o dwóch różnych kobietach. Każdy z nas ma jakieś swoje dziwactwa mniejsze lub większe, podobnie jak Dawn Schiff, u której były one mocno pogłębione. To wycofana i mająca nerwicę natręctw wręcz obsesyjnie pedantyczna księgowa, która ma również oryginalne hobby. Postać trochę przerysowana. Drugą bohaterką jest jej koleżanka z pracy Natalie Farrel. Obie mało sympatyczne i irytujące. Nie udało mi się polubić żadnej z nich. Czytając cały czas zastanawiałam się, kto tu jest myśliwym a kto zwierzyną? Czytając pierwszą część byłam niemal pewna, że znam rozwiązanie tej intrygi. Dopiero druga część otworzyła mi oczy i przypomniała, że nie to złoto co świeci. Zaczęłam zadawać sobie pytanie, kto właściwie w tej rozgrywce między bohaterkami jest tak naprawdę ofiarą? Troszkę zawiodło mnie zakończenie. Lubię radykalne rozwiązania. Nie zmienia to jednak faktu, że końcówka okazała się interesująca. Z chęcią zatem sięgnę po inne powieści autorki.