Coraz ciemniej w Wartheland

Rok 1939.
Poznań zostaje włączony do Trzeciej Rzeszy.
Mieszkająca w Poznaniu Wilhelmine Gunther córka niemieckiego żołnierza oddała swoje uczucia dla polaka Antoniego. W tym samym czasie Arthur Greiser rozpoczyna twarde i brutalne rządy nad Wartą pod rządami fuhrera.
Rozpoczyna się nierówna walka z okupantem, gdzie ludzie innych narodowości starają się za wszelką cenę przetrwać w tym trudnym wojennym czasie..

Z literaturą historyczną jest przeróżnie, jednych porwie, innych odtrąci ze względu na ciężkie wydarzenia.
Zaliczam się do pierwszego grona, a tematyka drugiej wojny światowej jest dla mnie tak samo interesująca jak i emocjonalna. Autor Piotr Bojarski w swojej najnowszej książce opowiada nam historie ludzi przedstawionych na faktach. Niektóre informacje zostały zmienione na rzecz powieści, nie odchodzą jednak od prawdy i oddają wielki zasób wiedzy odnośnie nazistowskiego terroru jaki miał miejsce oraz faktów zgromadzonych przez autora.

Nie jest to jednak lektura łatwa, wzrusza i potęguje nasze emocje. Wymaga od nas czasu i czystego umysłu. Początkowo nie mogłam się odnaleźć w licznych i częstych przeskokach między bohaterami, ale z każdą kolejną stroną było lepiej.
Świetna książka godna polecenia!

W 1939 roku Poznań zostaje wcielony do Trzeciej Rzeszy. I na tym wydarzeniu autor buduje swoją powieść. Książkę, którą można czytać z pełnym zaufaniem i z otwartością na wiedzę, bo Piotr Bojarski (z wykształcenia historyk) opowiada losy zwykłych ludzi, w oparciu o prawdziwe wydarzeniach historyczne. A to, ostatnio, nie jest rzeczą oczywistą w tego typu publikacjach.

Ta gruba, treściwa książka to świetna powieść pokazująca wojenną rzeczywistość, ale w taki prawdziwy sposób. Bez patosu, bez wzniosłości i bez ozdobników. Ciężka w swoim wydzwięku, momentami trudna, jednak warta każdej spędzonej z nią chwili. Bardzo podobało mi się, że bohaterami tej powieści są zwykli ludzie, oderwani od swojej pracy, od codzienności, wydarzeniami na które nie mają wpływu. I chyba dzięki tej zwyczajności, ta powieść mocniej odziałuje. Styl pisania jest przyjemny, wciągający, nie ma tutaj "nauczycielskiej" maniery, i chociaż to książka poważna, to czyta się ją bardzo dobrze.

Nie jestem z Poznania, nie znam wszystkich wydarzeń związanych z tym miastem, jednak dzięki tej książce mogłam "dotknąć" historii tego miejsca. Autor pokazał brutalność wojny w codzienności, pokazał, że cierpienie ludzkie było niezależne od miejsca, a działania przeciw okupantowi trwały wszędzie, nie tylko tam, gdzie autorzy podręczników do historii, widzieli wielkie patriotyczne zrywy. Dla osób z Poznania lub z okolic to książka konieczna do przeczytania, a dla reszty - pozycja obok, której nie można pr...

W 1939 Poznań, z polskiego miasta, z dnia na dzień, stał się niemieckim Posen. Hitler marzył, by za kilkadziesiąt lat, był to teren zamieszkany wyłącznie przez Niemców " czystej krwi". Wszyscy mieli zapomnieć o przeszłości Wartheland.

Wódz III Rzeszy mógł zmienić wszystkie nazwy z polskich na niemieckie, obsadzić stanowiskach swoimi ludźmi i narzucić bezlitosne prawo. Jednak nie był w stanie ugasić w Polakach woli walki o ich ukochany kraj i wydrzeć z ich serc Polskę, za którą wielu z jej synów i córek oddało wszystko co mieli najdroższe: osobiste szczególnie, młodzieńcze lata, zdrowie i życie.

Autor ukazał wojnę z dwóch perspektyw: polskiej i niemieckiej. Ofiar i agresorów. Broniących swej Ojczyzny i najeźdźców bezprawnie wprowadzających nowe " porządki".

Jestem pod wrażeniem tego jak wiele wątków zostało poruszonych w tej powieści i jak sprawnie został poprowadzony każdy z nich. Pan Piotr Bojarski zaserwował czytelnikom kawał porządnej historii w najlepszym wydaniu, w godny podziwu sposób. Nie ukrywam, że od początku niezwykle zaintrygowały mnie losy Wilhelmine i Antoniego.

Ogromnym atutem jest dla mnie to, że książka oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, co zawsze bardzo doceniam.

Ten tytuł dostarczył mi wielu emocji. Myślę, że zdecydowanie warto po niego sięgnąć. Polecam , jako miłośniczka " Czasu honoru" i powieści osądzonych w realiach II wojny światowej.

Cieszę się, że kolejny raz trafiłam na taką wartościow...

"Powieścią oddaję honor wszystkim tym dzielnym ludziom, którzy nie zawahali się, gdy przyszedł czas próby." Takie zdanie od autora możemy przeczytać w podsumowaniu.
Autor wywiązał się z zadania znakomicie. Powieść to w zasadzie kilka niepowiązanych ze sobą wątków. Wątków tragicznych, które łączy walka o wolność, o Polskę. Trzyma w napięciu jak nie jeden serial i myślę, że nadaje się na dobry film. Czytając, nie mogłem pozbyć się porównania z "Czasem honoru". Jednak ta książka jest o tyle lepsza, że pokazuje ludzi, którzy żyli i walczyli, a nie wymyślonych bohaterów.