Cień wiatru

Name: Cień wiatru
Rating: 8.81 (761 reviews)
ISBN: 9788374951531

Carlos Ruiz Zafón

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 761 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.8 /10

Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 761 ocen kanapowiczów

Opis

"W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść ""Cień wiatru"" niejakiego Juliana Caraxa. Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej."

Data wydania: 2005

ISBN: 978-83-7495-153-1, 9788374951531

Wydawnictwo: Muza

Kategoria: Literatura obyczajowa

Stron: 520

Mamy 18 innych wydań tej książki

Autor

Carlos Ruiz Zafón

Urodzony 25 września 1964 roku w Hiszpanii (Barcelona)

Hiszpański pisarz. Z wykształcenia dziennikarz. Od 1993 mieszkał w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu. Wydał cztery książki dla młodzieży. Za pierwszą z nich, El principe de la niebla (Książę mgły) ot...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Carlos Ruiz Zafón

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

CIEŃ WIATRU - Carlos Ruiz Zafón

30.07.2013

Po udanym spotkaniu z Zafónem postanowiłam sięgnąć po osławioną serię Cmentrza Zapomnianych Książek. Nie ukrywam, że oczekiwania miałam wysokie i przyznam, że się nie zawiodłam w najmniejszym calu. Pierwszą część "Cień wiatru" pochłonęłam z wielką przyjemnością i zapałem delektując się przy tym historią, językiem, postaciami niczym największy smak... Recenzja książki Cień wiatru

@Ania1986 × 10

Cień geniuszu

4.10.2014

[...] niewiele rzeczy ma na człowieka tak wielki wpływ jak pierwsza książka, która od razu trafia do jego serca. O autorze słyszałam...tak tak wszyscy swego czasu nim się zachwycali, poznałam mnóstwo jego cytatów? O tytule również słyszałam, nawet opis przeczytałam. Tak cichutko liczyłam na możliwość przeczytania tej książki, więc kiedy udało mi... Recenzja książki Cień wiatru

@Artemis_Shelf × 4

Tajemnica w tajemnicy

3.06.2022

Gdy przechodzimy obok Cmentarza Zapomnianych Książek, wrażliwy nos może poczuć zapach kurzu i starych kartek. Książki, których nikt nie chce, oprócz tej jednej, wybranej osoby, wołają ku niej, by wreszcie je zobaczyła - i zaadoptowała. I jest to miłość na całe życie. Książka o tytule "Cień wiatru" to nie tylko adoptowane dziecko Daniela Sempere, ... Recenzja książki Cień wiatru

@Lorian × 4

Cień wiatru

17.07.2024

Carlos Ruiz Zafón, w swojej powieści "Cień wiatru", zabiera czytelnika w magiczną podróż po uliczkach Barcelony, wplatając w fabułę elementy tajemnicy, miłości, przyjaźni i zdrady. Od momentu swojego wydania w 2001 roku, książka zdobyła serca milionów czytelników na całym świecie, stając się jednym z największych bestsellerów współczesnej literatu... Recenzja książki Cień wiatru

@marzena.matera × 3

Zobacz wszystkie (37) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2023-12-27

8 /10

Przeczytane Mam w domu 📚 Opowieści, które mają to coś - starocie, groza i nie tylko

Cmentarz Zapomnianych Książek to miejsce szczególne, magiczne. Daniel Sempere nie miał pojęcia o jego istnieniu, aż do dziś. Właśnie tego dnia ojciec zabrał go tutaj, aby wybrał sobie książkę, którą będzie opiekował się do końca swojego życia, aby ta nie popadła w całkowite zapomnienie. Tym sposobem Daniel natrafił na Cień wiatru, powieść napisaną przez nieznanego mu Juliana Caraxa. Chłopiec ani przez chwilę nie podejrzewał, że właśnie tego dnia rozpocznie się przygoda jego życia, pełna tajemnic, wzruszeń, cierpienia, ale również nadziei i miłości. Czy uda mu się rozwikłać tajemnicę, którą skrywa życie i twórczość Juliana Caraxa?

Bajka, ale jaka wciągająca! Miałam bardzo pozytywne wspomnienia z pierwszej lektury tej książki i trochę się bałam, że ponowne przeczytanie wyjdzie na jej niekorzyść. Brnąc przez pierwsze rozdziały byłam nawet tego pewna, ale jak już się wczytałam, to znów dałam się uwieść historii Caraxa i tajemniczej Barcelonie. Dla mnie to piękna opowieść o dojrzewaniu, o trudach przyjaźni i przede wszystkim o miłości, nie tylko prostej i szczęśliwej, ale też tej trudnej i wymagającej.

× 19 | link |

@Eli1605

2020-02-29

5 /10

Przeczytane 2020

Hm. Chyba jestem w zdecydowanej mniejszości ale nie rozumiem fenomenu tej książki i zachwytów nad nią. Nie poczułam jej magii. Nie wciągnęła mnie, początek nudny, akcja ślamazarna, dopiero końcówka trochę ruszyła. Dla mnie to tylko przeciętna obyczajówka z wątkiem romantycznym. Jeśli następne książki z cyklu wpadną w moje ręce to pewnie przeczytam ale szukać nie będę.

× 17 | Komentarze (4) | link |

@Renax

2020-05-05

7 /10

Przeczytane Literatura obca

Niesamowicie wciągająca powieść. Taka, przy której ma się dylemat: iść spać czy czytać do rana. Jest to powieść o książce, o czytaniu, o pierwszej miłości, o miłości w ogóle i przyjaźni, dojrzewaniu i odpowiedzialności za czyny, dobru i złu, wyłaniającego się z ludzi. A to wszystko osnute w tajemnicę i w tragiczną historię dwudziestowiecznej Hiszpanii.
Kolejna książka ze współczesnej literatury iberyjskiej, w której widać, że nie tylko my Polacy mamy monopol na tragizm historii.
To bardzo wciągająca lektura.

× 16 | Komentarze (2) | link |

@literackiespelnienie

2021-01-09

7 /10

Przeczytane Psychologiczny Płomienny romans Hiszpania

Cień wiatru opowiada o dziesięcioletnim Danielu Sempere, który latem w 1945 roku, w mieście Barcelony zostaje zaprowadzony przez ojca na Cmentarz, na którym pochowane są Zapomniane Książki. Synek księgarza ma okazję wybrać jedną z nich - intuicja podpowiada mu, aby wybrał powieść Juliana Caraxa - o tytule ,,Cień wiatru''. Zafascynowany znaleziskiem postanawia odnaleźć pozostałe książki autora. Co się okaże? - Carax nie należał do poczytnych pisarzy, sprzedawał się w niskich nakładach, i tak jak cmentarz mówi, został zapomniany przez świat.

Główny bohater odkrywa jednak, że coś jest nie tak. Dowiaduje się o tym, że ktoś postanawia zniszczyć, spalić, pozbyć się dorobku Caraxa. On z kolei, w poszukiwaniu za cennymi zdobyczami - w jego mniemaniu - stara się odkryć zagadkę związaną z powieściopisarzem. Chce poznać odpowiedzi, dlaczego miałby ktoś niszczyć książki tak dobrego powieściopisarza, o czym przekonuje się nie tylko na własnej skórze, ale słuchając pozytywne opinie od osób, które go poznały - osobiście lub przez kontakt obcowania z jego twórczością. Powolutku stykamy się z odkryciami, kim był, jakie miał podejście do zawodu, czym się zajmował poza pisaniem. Przeszłość Caraxa okazuje się nader atrakcyjna.

Przychodzi taki czas, gdy Zafón skupia się na gorącym romansie Juliana z Penelopą. Love story nie trwa wiecznie i widać, że niespełnienie w miłości przynosi niekorzystne rezultaty. Julian ma duszę romantyka i potrafi znacznie więce...

» czytaj dalej

× 9 | link |

@anna.urbanska

2012-10-24

10 /10

Przeczytane Posiadam Posiadam

To książka doskonała - napisana pięknym stylem, opowiada pasjonujacą historię, pełno w niej wyrazistych, niesamowitych postaci, jest przepełniona wątkami, które w idealny sposób się ze sobą zazębiają, w sposób, jakiego byśmy nawet nie przeczuwali. Jedyny zarzut, jaki Zafon mógłby usłyszeć to to, że czasem zbyt sili się na poetyckość, która bywa pretensjonalna, ale nie ode mnie ten zarzut usłyszy:):) Bardzo podoba mi się jego styl, uwielbiam tę książkę i jestem mu bardzo wdzieczna, że na niej nie poprzestał:) Każda postać jest niepowtarzalna, wyrazista, taka, że albo się ją kocha, albo jej współczuje, albo ją szanuje, albo nienawidzi, jak Fumero, brrr... http://zielonowglowie.blogspot.com/

× 9 | link |

@Rebellish

2010-04-03

10 /10

Przeczytane

Pierwszy raz spotkałam się z książką, która wywołałaby we mnie TAKIE emocje. Na języku nadal czuję smak jej słów, w myślach cały czas mam historie i przygody bohaterów, którzy mnie wprost oczarowali. Klimat tej książki jest niesamowity, nie mogłam się od niej oderwać. Były momenty, gdy łzy nie chciały przestać płynąć, albo uśmiech sam pojawiał się na ustach. Przepiękna książka, którą mogłabym czytać jeszcze i jeszcze... Po stokroć warta polecenia! Tę książkę bez żadnych większych przemyśleń mogę dodać do ulubionych, bo z pewnością na to zasługuje. Czekałam na tę książkę rok i teraz wiem, że było warto. Były momenty, w których sama chciałabym przeczytać jakąkolwiek książkę Caraxa. Historia Juliana była tak niesamowita i realna, że czułam się, jakbym ja sama ją przeżywała. Niebanalna, zaskakująca fabuła i piękne, idealnie dopasowane (moim zdaniem) do książki zakończenie. Miłość Juliana i Penelope, która z góry została skazana na klęskę. Jestem pewna, że ta lektura pozostanie w mojej pamięci na bardzo, bardzo długo i z przyjemnością do niej kiedyś powrócę. Po raz pierwszy spotkałam się z książką, w której smutek tak dziwnie przeplata się z radością. Bardzo polecam!

× 6 | link |

@sybka

2008-07-09

8 /10

Przeczytane literatura hispánica

hmm. miła. ciężko mi powiedzieć coś więcej.lubię "książki o książkach", kocham Hiszpanię... problem w tym, że autorowi nie udało się mnie zaskoczyć. tajemnicę z grubsza rozwiązałam ok. 60 strony, a dalej pchała mnie już tylko chęć potwierdzenia swojej hipotezy.napisana miło, ładnie i przystępnie. faktem jest, że ciężko się od niej oderwać, z tym, że po książce określanej jako arcydzieło współczesnej literatury, spodziewałam się czegoś więcej. tymczasem autor nie stworzył niczego odkrywczego, ot kolejne fajne czytadło oparte na kanwie telenoweli, które gorąco polecam w długie podróże.jakkolwiek chętnie przeczytam inną pozycję tego autora, mam nadzieję, że to nie typ Dana Browna, piszącego wszystko "na jedno kopyto".na plus: niesamowity klimat powojennej Barcelony, fantastyczna wycieczka po mieście "bez przewodnika" i świetne fotografie.podsumowując: nie powaliła mnie na kolana, ale podobała mi się. dużą sztuką jest tak "zaczytać" czytelnika, tak go wciągnąć w opowiadaną historię, żeby zapomniał o bożym świecie. a to się autorowi bez wątpienia udało.

× 6 | link |

@awokadoo

2010-09-13

10 /10

Przeczytane

Niesamowita książka. Już sam tytuł na długo pozostawał m w pamięci, pomimo, że usłyszałam go jeden jedyny raz. A potem postanowiłam ją przeczytać. I wcale nie było to dla mnie zaskoczeniem gdy usłyszałam, że ustawiają się po nią w kolejce. To książka, którą warto przeczytać. Fakt niektóre fragmenty mogą być nudne, a z początku było mi trudno połapać się w postaciach, jednak to mi za bardzo nie przeszkadzało. Gorąco polecam.

× 5 | link |

@magdalela84

2021-09-13

6 /10

Przeczytane Inne Biblioteka

Książka mnie nie zachwyciła. Czasem miałam ochotę ją zamknąć, nie czytać dalej. W połowie zaczęła mnie nudzić. Przereklamowana :(.

× 5 | link |

@bea-ta

2019-11-22

6 /10

Przeczytane przeczytane 2015

Opowieść zaczyna się letnim świtem 1945 roku wyprawą do niezwykłego, znanego tylko nielicznym, miejsca w Barcelonie, zwanego Cmentarzem Zapomnianych Książek. Tam główny bohater, dziesięcioletni wówczas Daniel Sempere, zgodnie ze zwyczajem wybiera książkę, którą ma się zaopiekować. Jego wybór pada na nieznaną powieść nieznanego pisarza pt.: „Cień wiatru”. Ten wybór zdeterminuje późniejsze losy Daniela, gdyż rozwiązaniu tajemnicy związanej z autorem książki, podporządkuje swoje życie. Mrok. Tajemnice. Namiętności. Groza.

Klimatyczna baśń dla dorosłych. Z pełnymi melancholii czarno-białymi fotografiami i nastrojową okładką, będącą trafną zapowiedzią zawartości. To baśń, w której trochę nijaki, jak to często w baśniach bywa, królewicz Daniel ma u swego boku pełnokrwistego giermka Fermina, dzięki któremu historia zmierza do "i żyli długo i szczęśliwie". Są piękne księżniczki i zwodzące na manowce czarownice. Są diabły, groteskowe postacie, indywiduua, jak nie z tego świata, są i dobre duszki. Realizm (a nawet naturalizm) i fantastyka. Sen i jawa. Piękno i okropności. Dobro i zło.

Miałam wrażenie, że nie czytałam tej książki, a niejako przepływałam przez nią, kołysana tą nieśpiesznie snującą się opowieścią. Podobały mi się mądrości życiowe wygłaszane w szczególności przez Fermina. Pochyliłam się nad refleksjami dotyczącymi książek i czytelnictwa, zwróciły moją uwagę fajne porównania np.: „Owego roku jesień okryła Barcelonę warstwą opadłych liści, poruszającą się p...

» czytaj dalej

× 4 | Komentarze (1) | link |

@Tosia15

2012-12-27

10 /10

Chcę przeczytać

Cytując słowa z tej książki: "Niewiele rzeczy ma na człowieka tak wielki wpływ jak pierwsza książka, która od razu trafia do jego serca. Owe pierwsze obrazy, echa słów, choć wydają się pozostawać gdzieś daleko za nami, towarzyszą nam przez całe życie i wznoszą w pamięci pałac, do którego, wcześniej czy później – i nie ważne, ile w tym czasie przeczytaliśmy książek, ile nowych światów odkryliśmy, ile się nauczyliśmy i ile zdążyliśmy zapomnieć – wrócimy." Najlepiej wyrażają moja odczucia o tej książce, kiedy czytałam ją po raz pierwszy, a raczej próbowałam czytać, byłam na nią jeszcze nie gotowa. Lecz teraz zachwyciła mnie całkiem, tajemniczy klimat, zawiłość postaci i ciekawe zakończenie. To wszystko sprawiło, że wróce do tej książki jeszcze nie raz. Gorąco polecam, w niej ukryte jest wiele mądrych treści. :)

× 4 | link |

@Aiwlys

2012-08-08

10 /10

Przeczytane

Książka naprawdę wciąga, choć i tak jak na moje możliwości czytałam ją zadziwiająco długo. Kapitalny pomysł na książkę, bohaterowie, których można poznać z różnych stron i przede wszystkim tajemnica, która tak mocno trzyma przy lekturze, która aż doprasza się o rozwiązanie. Były momenty, które mnie wprost zaskakiwały i po przeczytaniu takiego faktu odrywałam się od książki i patrząc w przestrzeń mówiłam sobie "wow". Mogę nawet się pokusić o stwierdzenie, że autor zamknął dwie doskonałe historie na książki w jednej. Byłam i jestem zauroczona tą książką i jestem nawet gotowa zakupić swój własny egzemplarz byle tylko kiedyś do niej wrócić. Wszystkim polecam, którzy lubią zagadki, tajemnice i przede wszystkim nutkę miłości.

× 4 | link |

@aniczka_z

2009-01-13

10 /10

Przeczytane

To nie ja pochłonęłam tą książkę tylko ona pochłonęła mnie. Już dawno nie zdarzyło mi się żeby jakaś książka tak całkowicie mną zawładnęła, żebym wykonując inne czynności w ciągu dnia, myślała tylko o tym, kiedy znowu będę mogła usiąść i zagłębić się w lekturze. Jest w niej wszystko co uwielbiam: jest groza, jest zagadka, jest śledztwo, jest tragiczna miłość, tajemnicze miejsca, bohaterowie z krwi i kości, którzy czują i boją się, którzy popełniają błędy, którzy cierpią, którzy umierają. Trzyma w napięciu i atmosferze tajemnicy niemalże do ostatniej strony. Książka wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju. Polecam gorąco... i dodaję do ulubionych.

× 4 | link |

@makowka

2011-06-12

10 /10

Przeczytane

Cień wiatru to pozycja, która mną wstrząsnęła. Styl Carlosa powalił mnie na kolana. Kolejne zdania płynął swobodnie i pozwalają się porwać, unoszą. Po przebrnięciu przez pierwszych kilkadziesiąt nieco nużących stron, poczułam pierwszy raz w życiu maksymalna przyjemność z czytania. Już w połowie książki męczyła mnie świadomość zbliżania się ku jej końcowi, bo wcale nie chciałam jej kończyć, chciałam czytać, czytać i czytać. Piękna literatura! zdecydowanie polecam. Choć kolejna pozycja tegoż autora już nie zrobiła na mnie tak piorunującego wrażenia z racji pewnej powtarzalności.

× 4 | link |

@zDEPPtana

2009-06-11

8 /10

Przeczytane

Wspaniała. Gdy zobaczyłam ją pierwszy raz w kięgarni i przeczytałam opis... jakoś mnie nie zachęciła, ale pomyślałam: dlaczego nie? następnego dnia wiedziałam ze był to dobry wybór.Książka jest przyjemna w czytaniu, wciągająca, na pewno w jakimś stopniu zaskakująca i bardzo barwna jak dla mnie. Czyta się szybko, z zapartym tchem, czekając co będzie dalej... Przez następne kilka dni... dla mnie nawet kilkanaście przeżywa się ją cały czas. Jednym słowem: nie ma mowy żęby się skupić na normalnych codziennych rzeczach :PGorąco polecam :)

× 4 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Ktoś kiedyś powiedział, że w chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kochasz kogoś, przestałeś go już kochać na zawsze.”

“Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.”

“Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany.”

“Naprawdę kocha się tylko raz w życiu , nawet jeśli człowiek tego nie zauważa.”

“Nie rezygnuj z marzeń. Nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Gra Anioła

Carlos Ruiz Zafón

8.6/10

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych młody pisarz, żyjący obsesyjn...

Więzień nieba

Carlos Ruiz Zafón

8.2/10

Więzień nieba Rok 1957. Interesy rodzinnej księgarni Sempere i Synowie idą tak marnie jak nigdy d...

Labirynt duchów

Carlos Ruiz Zafón

8.4/10

Nowa powieść autora światowego bestsellera "Cień wiatru", długo wyczekiwana przez ponad 40 milion...

Nowości wydawnicze

Autorzy

Współpraca O nas Kontakt Pomoc Polityka prywatności Regulamin