Gra Anioła

Name: Gra Anioła
Rating: 8.62 (289 reviews)
ISBN: 9788374956222

Carlos Ruiz Zafón

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 289 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 289 ocen kanapowiczów

Opis

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może, coś więcej.

Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor "Cienia wiatru" ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarza Zapomnianych Książek, by obdarować niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.

Tytuł oryginalny: El Juego del Angel

Data wydania: 2008

ISBN: 978-83-7495-622-2, 9788374956222

Wydawnictwo: Muza

Cykl: Cmentarz Zapomnianych Książek, tom 2

Kategoria: Literatura obyczajowa

Stron: 608

Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

Carlos Ruiz Zafón

Urodzony 25 września 1964 roku w Hiszpanii (Barcelona)

Hiszpański pisarz. Z wykształcenia dziennikarz. Od 1993 mieszkał w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu. Wydał cztery książki dla młodzieży. Za pierwszą z nich, El principe de la niebla (Książę mgły) ot...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Carlos Ruiz Zafón

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Gra w literaturę

WYBÓR REDAKCJI

3.06.2020

Carlos Ruiz Zafón to pisarz, którego uwielbiam. Jego twórczość poznałam za sprawą słynnego Cienia wiatru, stanowiącego pierwszy tom cyklu Cmentarz Zapomnianych Książek. Gra anioła jest tomem drugim. Niestety trochę się zakręciłam i sięgając po niego byłam już po lekturze tomu trzeciego: Więźnia nieba. Trochę szkoda, ale mówi się trudno. Barcelo... Recenzja książki Gra Anioła

@nataliarecenzuje × 5

GRA O WIELKĄ STAWKĘ

5.11.2019

Barcelona, XX wiek. David Martin marzy o napisaniu książki. Mężczyzna boryka się z trudnościami jakie mogą przysporzyć wydawnictwa, opinia publiczna i krytyka tak bezlitosna, że jest w stanie go załamać. Martin nie ma pojęcia, że ktoś depcze mu po piętach, a sam stanie się rolą główną w grze o wielkiej manipulacji, która pociągnie za sobą trupy. ... Recenzja książki Gra Anioła

@anetakul92 × 4

"Błogosławiony ten, którego obszczekują kretyni,bo nie do nich należeć będzie jego dusza."

4.11.2019

To już drugi tom cyklu "Cmentarz Zapomnianych Książek". Tyle samo nietuzinkowa co barwna w swej zawiłości pozycja, prowadzi czytelnika poprzez labirynt doskonale zaplanowanej historii. Nie brakuje w niej grozy,elementu zaskoczenia czy poczucia iż straciło się zmysły? To co dzieje się z człowiekiem,który czyta tę książkę po prostu nie sposób opisa... Recenzja książki Gra Anioła

@Ewelina_Czytalska × 3

Zagraj o własne życie..

30.10.2012

Z oryginalnym stylem pisania autora było mi już dane się zapoznać podczas czytania Cienia Wiatru, innej świetnej powieści tegoż autora, która oczarowała mnie już od pierwszych stron. Czy i ta historia warta jest przeczytania? „Natchnienie przychodzi, kiedy człowiek przyklei łokcie do biurka, tyłek do krzesła i zacznie się pocić. Wybierz jakiś tema... Recenzja książki Gra Anioła

@marichetti

Zobacz wszystkie (15) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2024-01-27

8 /10

Przeczytane Mam w domu 📚 Opowieści, które mają to coś - starocie, groza i nie tylko

Tajemnicza Barcelona.

Młody adept sztuki pisarskiej David Martin, rozpoczął swoją karierę od sensacyjnej powieści w odcinkach, pod tytułem Tajemnice Barcelony. Popularne czytadło pełne akcji i romansu, nie jest jednak spełnieniem ambicji Davida. Jego starszy kolega po fachu, Pedro Vidal, motywuje chłopaka do dalszej pracy nad swoim warsztatem pisarskim. Niestety, ze względu na kiepską sytuację finansową, David podpisuje wieloletni kontrakt na pisanie kolejnych sensacyjnych czytadełek dla podrzędnego wydawnictwa. W tym samym czasie wprowadza się do opustoszałego domu z wieżyczką, o którym krążą plotki, że ciąży na nim klątwa (jak wiadomo klątwa zazwyczaj obniża cenę nieruchomości, więc żal było nie skorzystać z okazji). Kiedy w jego życiu pojawia się tajemniczy A.C., wydawca, który chce wynająć Davida, aby napisał dla niego książkę na zamówienie, płacąc za nią sporą sumę, wydawać się może, że w końcu nadszedł koniec problemów. Oczywiście będzie to dopiero ich początek…

Przyjemna, mroczna bajeczka. Trup ściele się gęsto, akcja wciąga jak chodzenie po bagnach, w tle mamy tajemnicze domiszcze (z wieżyczką!) – mi tam wiele do szczęścia nie potrzeba, bardzo mi się ten klimat podobał! Historia z „Cienia wiatru” była chyba trochę bardziej rozbudowana, ale „Gra Anioła” też daje radę. Dla mnie są to książki relaksujące.

× 19 | link |

@Renax

2020-05-05

Przeczytane Literatura obca Audiobooki

Aż szkoda i aż dziwnie, że tym razem Zafon mnie nie oszołomił.
Słuchałam w formie audiobooka, ale jakoś mi głos pana lektora 'nie leżał'. Dałam radę wysłuchać 12 części na 92, czyli w sumie sporo, a intryga jeszcze się nie zaczęła. Coś tak było, ale miałam wrażenie, ze autorowi brakowało pomysłu. Proszę o wybaczenie, ale miałam takie wrażenie. Więc postanowiłam nie katować dłużej tej książki, bo mam wiele innych na półce.
Myślę, że kiedyś w życiu wrócę do tej książki, ale już w formie książkowej. Może to ja nie miałam dnia na literaturę rozrywkową typu Zafon, bo to pisarz popularny, świetny pisarz popularny, co chcę podkreślić, i nadal go za takiego uważam. Mam nadzieję, ze 'Więzień nieba' będzie tak dobry jak 'Cień wiatru'.
ps. Po 6 latach - nie wróciłam...

× 8 | Komentarze (2) | link |

@Madison

2022-11-22

10 /10

Przeczytane

Łaaał...
Coś niezwykłego...
Już dawno nie czytałam powieści, która sprawiłaby mi tak ogromną, nieziemską przyjemność... niemal mistyczne przeżycie.
Teraz nastąpi krótkie, ale intensywne wydanie z siebie achów i ochów... to jest tak dobre! i tak piękne!, że się tak naprawdę nie da wypowiedzieć! Carlos dopieścił każdą z moich szarych komórek odpowiedzialnych za wyobraźnię, humor, odczuwanie czytelniczej radości. Dialogi - majstersztyk! Tak mistrzowsko zagrał na moich wewnętrznych strunach wrażliwości, na istotnych dla mnie kwestiach, że do tej pory odczuwam drżenie wypełniające moją duszę po brzegi. Dotknął moich najgłębiej skrytych nieutulonych tęsknot...
Czytelnicza ekstaza w najczystszej postaci...
Tego mi było trzeba już od wielu miesięcy.

× 3 | link |

@LadyEssex

2010-07-17

10 /10

Przeczytane

Jedna z najpiękniejszych książek jakie miałam okazję czytać.! Wspaniała! Nieporównanie lepsza od części pierwszej. Z początku tak jak i w "Cień wiatru" nie przypadł mi do gustu klimat tej książki, ale z czasem, podczas czytania przestało mi to przeszkadzać. Książka fantastyczna, poruszająca do głębi. Do tego doskonale zbudowane napięcie wokół całej tajemnicy oraz lekki styl pisania autora sprawiają, że książkę czyta się jednym tchem. Jej zakończenie, tak wzruszające i wyjątkowe doskonale wieńczy całą książkę, wzruszając do łez, zakończenie o którym się nie da zapomnieć.

× 3 | link |

@skrzatix

2012-11-01

10 /10

Przeczytane

Zostałam zaskoczona "mroczniejszym" klimatem, odstającym od poprzedniczki. Zdaje się być utrzymana w poważniejszym tonie i jest niepokojąca, ale to wielki plus. Zafon utrzymał swój poziom w kolejnej części.

× 3 | link |

@Siostra_Kopciuszka

2019-11-17

8 /10

Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 👨 autor : Zafón Carlos Ruiz

'' Zamykasz się w swej warowni i wydaje ci się , że potrafisz przeżyć , nie przyłączając się do chóru ministrantów i nie wkładając mundurka ''

W przypadku tej książki nie sądzę bym potrafiła napisać coś odkrywczego . Ona jest po prostu magiczna . Jest jak ballada opowiadana w wietrzny wieczór przy zapalonym ognisku , lub przy trzaskającym iskrami kominku . Jest opowieścią przy czytaniu której czytelnik przestaje panować nad swoją twarzą i zupełnie nie zauważa że mu się oczy robią coraz większe i coraz okrąglejsze , że szczęka mu opada na przysłowiowe papucie , a ręce zaczynają drżeć . Przynajmniej ze mną tak było . A ja uwielbiam takie bajanie . Z tym że w przypadku tej książki , uważny czytelnik w balladzie doszuka się naprawdę ważkich treści między wierszami . A więc dawno , dawno temu był sobie chłopiec który nazywał się David Martin . Ów David od początku ma '' pod górkę ''. Ojciec powróciwszy z wojny , nie potrafi dać sobie rady sam ze sobą , matka porzuca ich obu i po prostu odchodzi . Młodziutki Martin jest chorowity i słaby , pozwala się też wykorzystywać w pracy . Jakby tego wszystkiego było mało , a los nie dość zadowolony z jego sytuacji , David dowiaduje się że ma raka mózgu i zapewne długo nie pociągnie . Zrezygnowany chłopak zupełnie podupada na duchu i wtedy...czary mary , jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pojawia się ON - Andreas Corelli i od teraz już nic nie jest takie samo jak było...Książkę jak najbardziej polecam .

× 2 | link |

@rosamund

2009-12-19

10 /10

Przeczytane W moim klimacie

Ludzie, dlaczego wy porównujecie ją do Cienia wiatru? To, że książki dzieją się w tym samym miejscu i mają ten sam klimat (choc już nie czas) nie oznacza, że mają takie same. Cała reszta się różni. Cień był bardziej ckliwy, a Gra jest bardziej krwawa. Uważam, że książka jest boska, choc miejscami ciężka i przytłaczająca, ale to tylko dodaje jej uroku. Zaczęłam czytac rano w sobotę, a skończyłam o 4 nad ranem jak zaczęło świtac i wtedy poczyłam się dziwnie. Szarosc starych kamieniczek za oknem i gruchanie gołębi sprawiło, że miałam wrażenie jakbym znalazła się w powieści Zafona. Jedynym minusem i zarazem kolejnym plusem są liczne niedomówienia. Powinni uprzedzic, że książka nie jest dla wszystkich skoro tutaj tyle 'rozczarowan' ble ble ble..

× 2 | link |

@Nina

2019-11-17

7 /10

Przeczytane E-book 2017

No i przyszedł czas na drugą z serii :) Cmentarz Zapomnianych Książek znowu mnie zaprosił w swoje progi. Była to, po raz kolejny, świetna przygoda. Było intrygująco, było czasami mrocznie, czasami romantycznie, czasami pojawiła się gęsia skórka. Zafon potrafi omotać czytelnika. Mnie wessało na parę dni i nie chciało wypuścić. Mroczna Barcelona lat dwudziestych XX wieku, nietuzinkowe postaci, świetnie nakreślony wątek głównego bohatera, który w zamian za napisanie pewnej książki dostaje niemałą fortunę i coś jeszcze - to wszystko składa się na niezwykle zajmującą lekturę :)
Teraz chwila przerwy od Zafona, a potem kolejne części :)

× 2 | link |

@Yoggobela

2010-06-28

10 /10

Przeczytane Posiadane

Wciągnęła mnie od pierwszych stron, przeczytałam ją bardzo szybko, nawet za szybko, bo teraz trochę szkoda, że muszę tak długo czekać do premiery kolejnej powieści Zafóna. "Gra anioła" spodobała mi się bardzo, nie zgadzam się z opiniami, że to jakieś popłuczyny "Cienia wiatru", owszem, autor wplótł do powieści znane już miejsca, nawet osoby, ale mi się to bardzo podobało. Zakończenie dosyć zaskakujące. Carlos Ruiz Zafón już od dawna jest moim ulubionym autorem i do tej pory nie zawiódł mnie ani razu. Z niecierpliwością czekam na "Księcia mgły".

× 2 | link |

@Dariaaa

2011-02-02

10 /10

Przeczytane

Jak dla mnie jest to najgorsza książka Zafóna. "Najgorsza" nie znaczy oczywiście kiepska, do bani, itd., nie. Według mnie znajduje się na pograniczu, między DOBRĄ a BARDZO DOBRĄ. W powieśći występują straszne sceny, ale jest ich naprawdę niewiele, książka przypomina bardziej kryminał bądź thriller, który ma za zadanie trzymać czytelnika w napięciu. Jednakże "Gra Anioła" urzekła mnie swoją odmiennością, choć istniały w niej nawiązania do "Cienia wiatru". Książka jest jak najbardziej godna polecenia :)

× 2 | link |

@kittylitter

2012-05-08

8 /10

Przeczytane

Bardzo przyjemna książka, szybko się ją czyta mimo sporych gabarytów. To moje pierwsze zetknięcie z tym autorem i myślę, że nie ostatnie. Po przeczytaniu jej czułam lekki niedosyt zakończeniem i byłam trochę skołowana, ale ogólnie wrażenia mam niezwykle miłe. Szczególnie zżyłam się z głównym bohaterem, pisarzem, który pokazał, że praca nad książkami niekoniecznie musi być tak miła i przyjemna, jak niektórym się wydaje.

× 2 | link |

@Jjolka

2012-04-16

5 /10

Przeczytane

Wreszcie przeczytałam a myślałam, że nigdy jej nie doczytam. To moja druga książka Zafona i pierwsza tak dłuuuuga więc zarazem monotonna. Udało mi się przeczytać bo zainteresowała mnie tematyka tajemnicy. I po raz kolejny, niestety, przekonuje się, że nie warto iść za głosem innych ;) Kiedyś sięgnę znów po Zafona, ale już nie tak grubą! Nie lubię grubych książek, strasznie się męczę przy nich.

× 2 | link |

@AnnaKa26

2011-04-27

10 /10

Przeczytane

Po przeczytaniu "Cień Wiatru" nie mogło zabraknac w mojej biblioteczce rowniez tej ksiązki. Wcale mnie nie rozczarowala,przeciwnie rowniez znalazlam w niej wiele emocji towarzyszacych czytaniu jak rowniez ciekawe i bardzo wciagajace watki. Do dzis pamietam moje łzy wzruszenia czytajac ostatnie kartki tej ksiazki:)

× 2 | link |

@Ivciak

2011-01-26

8 /10

Przeczytane

Zaczęłam ją czytać przedwczoraj i miałam nieodparte wrażenie że kiedyś ją czytałam. I nie byłam do końca pewna czy to mi się miesza z "Cieniem wiatru" czy też po prostu sobie przypominam. Przeczytałam początek i koniec. I już wiem, że ją wcześniej miałam okazję czytać. W każdym razie mi się podobała.

× 2 | link |

@Lette

2011-05-02

8 /10

Przeczytane Posiadam

Koniec mnie rozczarował. Myślałam, że wątek z Isabellą potoczy się całkowicie inaczej i rozwój wydarzeń, który został zaserwowany nam przez pana Zafona w ogóle nie przypadł mi do gustu. Aczkolwiek książka dobra, choć, zważając na zakończenie, muszę przyznać, że bardziej podobał mi się "Cień Wiatru".

× 2 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Zawiść jest religią przeciętniaków. Umacnia ich, łagodzi gryzące niepokoje, a wreszcie przeżera duszę i pozwala usprawiedliwiać nikczemność i zazdrość do tego stopnia, iż zaczynają je uważać za cnoty, przekonani, że bramy raju staną otworem tylko przed takimi jak oni - kreatury, po których zostają jedynie żałosne próby pomniejszenia zasług innych i wykluczenia albo, jeśli to możliwe, zniszczenia tych, którzy samym swoim istnieniem i byciem tym, kim są obnażają ubóstwo ich ducha, umysłu i charakteru. Błogosławiony ten, którego obszczekują kretyni, bo nie do nich należeć będzie jego dusza.”

“A wie pan co jest najlepszego w złamanym sercu? (...) Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania”

“- Źle pan wygląda - zawyrokował.
- Niestrawność - odparłem.
- A co panu zaszkodziło?
- Życie.”

“"Książki mają duszę tych, którzy je piszą, którzy je czytają i którzy o nich marzą."”

“Milczenie jest potrzebne tylko wtedy, kiedy nie ma się nic ważnego do powiedzenia. Milczenie sprawia, że nawet głupcy przez chwilę stają się mędrcami.”