Pałac Północy

Carlos Ruiz Zafón
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 116 ocen kanapowiczów
Pałac Północy
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 116 ocen kanapowiczów

Opis

Następna, po debiutanckim Księciu Mgły, powieść Zafóna dla młodzieży. Jakie złowrogie zagadki kryje Kalkuta lat trzydziestych?

Kalkuta, 1932 rok. Ben, wychowanek sierocińca St. Patrick’s, skończył już 16 lat, więc podobnie jak jego przyjaciele będzie musiał opuścić dom dziecka i rozpocząć dorosłe życie. Tuż przed wyjazdem poznaje Sheere, swoją rówieśniczkę, i zabiera ją do Pałacu Północy na ostatnie spotkanie tajnego stowarzyszenia, które założył wraz z przyjaciółmi.

Gdy dziewczyna opowiada im tragiczną historię swojej rodziny, członkowie stowarzyszenia postanawiają jej pomóc w odnalezieniu legendarnego domu, który pojawia się w opowieści. Nie wiedzą, że właśnie natrafili na trop jednej z najpotworniejszych tajemnic Kalkuty. Płonący pociąg, dworzec widmo, ognista zjawa – to tylko niektóre elementy makabrycznej łamigłówki. Coś, co miało być niecodzienną przygodą, niebawem okazuje się śmiertelnie niebezpiecznym wyzwaniem.

Tytuł oryginalny: El Palacio de la Medianoche
Data wydania: 2022-05-25
ISBN: 978-83-287-2318-4, 9788328723184
Wydawnictwo: Muza
Cykl: Trylogia mgły, tom 2
Stron: 288
dodana przez: Catta
Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Carlos Ruiz Zafón Carlos Ruiz Zafón
Urodzony 25 września 1964 roku w Hiszpanii (Barcelona)
Hiszpański pisarz. Z wykształcenia dziennikarz. Od 1993 mieszkał w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu. Wydał cztery książki dla młodzieży. Za pierwszą z nich, El principe de la niebla (Książę mgły) ot...

Pozostałe książki:

Cień wiatru Gra Anioła Marina Książę Mgły Więzień nieba Pałac Północy Światła września Labirynt duchów Miasto z mgły Książę Parnasu The Rose of Fire
Wszystkie książki Carlos Ruiz Zafón

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Opowieść z pogranicza jawy i snu

25.02.2020

Odkąd sięgnęłam po "Cień wiatru", a potem następne części cyklu opowiadającego o "Cmentarzu zapomnianych książek" Carlos Ruiz Zafon stał się jednym z moich ulubionych autorów. Do kompletu książek, które ukazały się na polskim rynku wydawniczym brakowało mi powieści "Pałac Północy", która była drugą w kolejności w dorobku pisarza i należy do trylog... Recenzja książki Pałac Północy

"Pałac Północy" Carlos Ruiz Zafon

29.04.2012

Swoją przygodę z twórczością Carlosa Ruiza Zafona rozpoczęłam kilka lat temu przy okazji lektury "Cienia wiatru". Książka ta wywarła na mnie ogromne wrażenie i na zawsze zapadła mi w pamięci dołączywszy do grona moich ulubionych książek. Z przyjemnością sięgnęłam po kolejną powieść autora, tym razem była to książka "Gra anioła". Tak samo jak i "Cie... Recenzja książki Pałac Północy

Ogień, który nie przestanie płonąć

19.12.2012

Północ. Kalkuta tonie w nocnej mgle. Wśród tej niepozornej, zmorzonej snem scenerii rozgrywa się prawdziwy dramat. Nie bacząc na zimno i świadomość rychłej śmierci, pewien mężczyzna ucieka przed złem. Maleńkie bliźnięta płaczą z głodu i zimna na jego łodzi, ale mężczyzna nie może się teraz zatrzymać. Dziś to nie jego życie jest ważne, musi ocalić d... Recenzja książki Pałac Północy

@Alloy@Alloy

Pałac Północy

5.04.2012

- Nazywam się Thomas Carter. Jestem Anglikiem ale mieszkam w Indiach, konkretniej w Kalkucie. Pracuję tutaj jako dyrektor sierocińca St. Patrick. Nie oszukujmy się, mój sierociniec nie jest miejscem idealnym. Gdybym tylko mógł wyczarować wspaniałą, kochającą rodzinę dla każdego z dzieciaków, które tu mieszkają, zrobiłbym to bez wahania. Niestety ni... Recenzja książki Pałac Północy

@alison2@alison2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@anetakul92
@anetakul92
2020-01-19
6 /10
Przeczytane

Fabuła jest rewelacyjna, nietuzinkowa, fantastyczna, upiorna...
Jednak jest te „ale”, które mnie rozczarowało...

Rok 1932, Kalkuta. 16-letni Ben ma opuścić sierociniec i rozpocząć dorosłe życie na własny rachunek. Ben wie, że ostatnie chwile, jakie ma spędzić ze swoimi przyjaciółmi, mają być ostatnimi.
Na swojej drodze spotyka swoją rówieśniczkę Sheere, którą zabiera do Pałacu Północy. Dziewczyna opowiada tragiczną historię swojej rodziny.
Młodzież postanawia pomóc dziewczynie odnaleźć legendarny dom. Żaden z nich nie spodziewa się, że to dopiero początek koszmarnej łamigłówki, która zaprowadzi ich w sam środek piekła.

Nie można odmówić talentu pisarzowi oraz jego ogromnej wyobraźni. Bogate w opisy miejsca zdarzeń w tym Czarnego Miasta- Kalkuty, gdzie bieda zagląda codziennie mieszkańcom w oczy.

Nowela ta jest przede wszystkim przewidywalna. Jeśli to nie jest pierwsze Twoje spotkanie z pisarzem, to zakończenie smutkiem może wbić Cię w fotel, jeśli nie, cóż…
Nie mogę natomiast wybaczyć autorowi, że w większości tej książki, karmił nas kłamstwem, by na koniec wystrzelić fajerwerki z napisem – rozczarowanie. 

× 20 | Komentarze (1) | link |
@denudatio_pulpae
2024-08-04
6 /10
Przeczytane Mam w domu 📚

„- Był taki czas w moim życiu, kiedy wierzyłam, że nic nie ma większej siły niż miłość. To prawda, że miłość ma moc, ale ta moc ustępuje przed ogniem nienawiści – ciągnęła Aryami. – Wiem, że wyznania te nie są najlepszym prezentem na wasze szesnaste urodziny; zwykle pozwala się dzieciom żyć dalej, aż do pełnej dorosłości w niewiedzy o prawdziwym obliczu świata, obawiam się jednak, że nie będziecie się cieszyć tym wątpliwym przywilejem”.

Pewnej tragicznej nocy dochodzi do rozdzielenia maleńkich bliźniąt. To jedyny ratunek, ponieważ dzieci są ścigane przez mordercę. Losy brata i siostry potoczą się odmiennym torem, ale kiedy nadejdzie odpowiedni czas, ich ścieżki znów się skrzyżują. Czy będą w stanie obronić się przed złem, które nadal pragnie ich śmierci?

Bajeczka o walce dobra ze złem i potędze miłości, dobra dla młodszych czytelników, ja chyba jestem już po tej drugiej stronie – jak Aryami :)

× 19 | link |
@Moncia_Poczytajka
2020-02-28
8 /10
Przeczytane ❤ 2020 ❤ 🚼 Adopcje 📱 E-booki 🚀 Fantasmagorie 🔫 Z wątkiem kryminalnym 👦👧 Młodzieżowe, nie tylko dla mlodzieży Odwiedzamy Indie

"Pałac Północy" podobnie jak "Książę Mgły", "Światła września" i "Marina" zostały zakwalifikowane do literatury młodzieżowej, chociaż moim zdaniem są odpowiednie dla czytelników w każdym wieku. Każdy znajdzie w nich intrygującą opowieść, której towarzyszy pewna tajemniczość, niedowierzanie i niepokój charakterystyczne dla historii z pogranicza jawy i snu.

Uwielbiam powieści autora, gdyż zawsze odnajduję w nich coś nowego i niespodziewanego. Carlos Ruiz Zafon tworzy historie, które są prawdziwymi łamigłówkami. Poukładanie wszystkich elementów tej wymagającej układanki w jedną spójną całość nie jest proste, ale daje dużo frajdy i zadowolenia.

× 3 | link |
@Siostra_Kopciuszka
2019-11-17
7 /10
Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 👨 autor : Zafón Carlos Ruiz

Drugi tom Trylogii mgły Carlosa Ruiza Zafóna za mną . '' Pałac Północy '' pochłonęłam z prędkością światła podobnie jak tom pierwszy . Ta część jest grubsza objętościowo , ale i więcej w niej rozbudowanej treści . Więcej postaci , tajemnic , dziwności , mylenia tropów i wszystkiego tego czego u Zafóna zabraknąć nie może , czyli magii i walki dobra ze złem . Grupa nastolatków kończących właśnie szesnaście lat , zmuszona jest opuścić sierociniec w którym się wychowywali , bo tak nakazuje prawo obowiązujące w Kalkucie w roku 1932 . Ben jeden z wychowanków owego sierocińca wraz z kilkoma swoimi przyjaciółmi założyli tajne stowarzyszenie które na swoje obrady zbiera się w miejscu zwanym Pałacem Północy . Stowarzyszenie hołduje zasadzie która przywiodła mi na myśl tę którą wyznawali szeroko znani z literatury awanturniczej trzej muszkieterowie , a właściwie to nawet czterej czyli '' Jeden za wszystkich i wszyscy za jednego '' . Kiedy wokół tajnego stowarzyszenia Bena zaczną się dziać naprawdę dziwne i niebezpieczne rzeczy , ta zasada okaże się bardzo potrzebna i trafiona . Ta pozycja jest również o nastolatkach i dla nastolatków , chociaż mam wrażenie że jest już dla takiego poważniejszego , starszego nastolatka . Ale polecam też i dorosłym czytelnikom .

× 1 | link |
@deana
2016-08-30
Przeczytane

Podczas lektury ,,Pałacu Północy" poczułam się jakbym znowu miała naście lat. Jako nastolatka zaczytywała się w przygodach Tomka Wilmowskiego i opowieściach, które łączyły w sobie przygodę, tajemnicę i szczyptę orientu. A właśnie przykładem takiego zestawienia jest taka króciutka powieść Zafona. Głównym bohaterem jest szesnastoletni Ben. Chłopak nie zna swojego pochodzenia, wychowuje się w sierocińcu w sercu Kalkuty. Wyróżnia go ogromne pragnienie przeżycia czegoś niezwykłego, ciekawość świata i szaleńcza odwaga. Razem z przyjaciółmi zakłada tajne stowarzyszenie, którego siedziba znajduje się w opuszczonym budynku, który nazwali ,,Pałacem Północy". W życiu Bena i jego przyjaciół nastąpi gwałtowny przełom w dniu gdy będą musieli opuścić mury sierocińca. Przyjdzie im zmierzyć się z przerażającymi siłami oraz odkryć prawdziwe pochodzenie chłopaka. ,,Pałac Północy" przenosi nas w świat szaleńczych, młodzieńczych przygód. Do czasów gdy wydawało się, że istnieje na świecie prosty podział na dobro i zło. Do momentów kiedy bez problemu określało się kto jest wrogiem a kto sprzymierzeńcem. Siłą napędową była wtedy prawdziwa odwaga oraz poczucie misji. Na nowo można poczuć dawno zapomniane uczucia i emocje: króluje wspólnota, przyjaźń, młodość. Aż smutno odkładać książkę, wiedząc, że po jej zamknięciu wracamy do szarego, ,,dorosłego" życia.

| link |
@drewnikocurek
2024-05-01
8 /10
Przeczytane

Skoczyłam właśnie czytać, więc przyszłam się z Wami podzielić spostrzeżeniami... Druga część debiutanckiej trylogii Zafóna jest nieco bardziej dłuższą i rozbudowaną historią od "Księcia Mgły"... Ale równie mroczną opowiada historię, która zaczęła się w przeszłości, a teraz sięga po swoje żniwo...

Także i tu nie wiem, czy młodzież, która sięgnęłaby po książkę mogłaby spać spokojnie... Ale ten klimat już jest bardziej rozbudowany i ma więcej elementów niż pierwsza książka. Bardzo podobał mi się klimat zagadek, pociągu, tajemniczego domu... To wszystko na pewno byłoby genialną scenerią do zrobienia wiernego książce filmu.

Sama historia powoli się rozwijała, a później już jak torpeda trzymała w napięciu do samego końca. Choć jest tu element fantastyki i rożnych mrocznych mocy to można poczuć dreszcz grozy, ale jednocześnie sama historia nie jest skomplikowana jakoś mocno. Nie powala, że tak powiem. Na pewno jest tu sporo o przyjaźni, lojalności, a także tajemnicach.

Zaczynam dostrzegać, że w samych książkach tegoż autora chodzi o stworzenie dokładnej scenerii, szczegółowych opisów i niespodziewanych zwrotów wydarzeń/akcji niż jakiś skomplikowanych historyjek. Ale kto wie? To dopiero druga książka...

Dobra, lekka lektura na wieczór po upale.

Przede mną jeszcze "Światła września" i "Marina".
Odezwę się zatem niebawem, a tę część też polecam!

| link |
@truska93
@truska93
2012-02-06
Przeczytane

Jest to moja pierwsza książka Zafóna i nie mogę zgodzić się z opiniami, które widziałam, na temat Jego powieści. Pałac Północy urzekł mnie swoją prostotą, a jednocześnie rozwinięciem całej fabuły. Mogłoby się wydawać, że to zwykła opowieść z wątkami grozy i wyszukanym konfliktem, jaki wytworzył się w życiu Bena, głównego bohatera. Nic bardziej mylnego. Książka stwarza pozór banału, jednak wciąga niesamowicie; historia napisana w bardzo ciekawym stylu. Czasem można było się zgubić, wiele nowości i pokręconych poszlak w śledztwie, kim był Jawahal, jednak wszystko się wyjaśnia, po kolei, stopniowo. Przy takiej lekturze nie można się nudzić. Całość zajęła mi jedynie jeden dzień. Jest to zupełnie coś innego niż zwykle czytam, lecz polecam każdemu, kto lubi się trochę bać i para się zagadkami;) Autor w bardzo dobrym stylu urozmaica tekst barwnymi opisami, porównaniami, dzięki czemu można utożsamić się z bohaterami książki, razem z nimi przeżyć ich przygody. Naprawdę świetna lektura.

| link |
@Michalangelo
@Michalangelo
2011-11-12
5 /10
Przeczytane

Kiedyś uważałem, że książki Zafona to objawienie: napełnione cudownym kunsztem pisarskim i niepowtarzalnym stylem zmiksowanym z ciekawą fabułą. Jednak z każdą kolejną książką tego autora utwierdzam się w przekonaniu, że Zafon tak naprawde bazuje ciągle na tych samych motywach, które powtarzają się w każdej jego powieści. Tak było i tym razem. W Pałacu Północy można spotkać wiele zauważalnych podobieństw do Księcia Mgły, a także Gry Anioła, czy Cienia Wiatru. Pałac Północy nie był specjalnie przekonujący, ale przykuł mnie do ksiązki dopóki, dopóty jej nie przeczytałem, mimo, że nie ciągnęło mnie aż tak do tego. Oczekiwałem czegoś więcej, jednak ogólnie rzecz biorąc Zafon trzymał jednak swój poziom, mimo, iż nie zaskoczył fajewerkami.

| link |
@Yoggobela
@Yoggobela
2011-06-04
10 /10
Przeczytane

Przeczytałam jednym tchem, z żalem odkładając na półkę, bo chciałabym jeszcze i jeszcze.. Historia ciekawa, wciągająca i z tajemnicą, która nie była jakaś skomplikowana, czy zaskakująca, jednak ubrana w takie słowa, że czasami naprawdę nie domyślałam się pewnych rozwiązań - aczkolwiek rzadko. Polubiłam całą grupę Chowbar Society, każdy bohater był inny, a nawzajem się uzupełniali, tworzyli świetnie zgraną paczkę, choć i tak moim ulubieńcem zostaje Ian. Mimo powielanych schematów Zafón jeszcze nigdy mnie nie zawiódł, szczerze polecam "Pałac północy" i z niecierpliwością czekam na październik, a wraz z nim na "Światła września".

| link |
@Lloret
@Lloret
2011-09-30
8 /10
Przeczytane

Od czasu, gdy sięgnęłam po "Cień wiatru", Zafon stał się jednym z moich ulubionych pisarzy, przede wszystkim dlatego, że jak nikt inny potrafił posługiwać się słowem. Podobnie w "Pałacu Północy" czuć ten wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju styl Zafona. Ciekawa historia, dobra na "pierwsze spotkanie" z twórczością tego pisarza. Byłaby więc maksymalna ocena, gdyby nie to, że ja tak strasznie nie lubię wszelkiej fantastyki i gdyby nie autorstwo Zafona, pewnie w ogóle bym po "Pałac Północy" nie sięgnęła. Ale przecież nawet książka telefoniczna napisana jego językiem, byłaby arcydziełem... ;)

| link |
AG
@Castiel
2012-07-27
10 /10
Przeczytane

Niesamowita lektura! Połączenie prozy Zafóna i indyjskiej scenerii, czyli połączenie moich dwóch namiętności, to chyba więcej, niż kiedykolwiek potrafiłabym sobie wyobrazić w najśmielszych snach. Co więcej, trzymająca w napięciu do ostatniej kartki historia, przesycona magią i tajemniczością tak typową dla tego autora, sprawia, że całość wprost urzeka czytelnika. Naprawdę żal mi było rozstać się z członkami Chowbar Society, więc pewnie jeszcze nie raz wrócę do tej książki, by przeżywać tę przygodę na nowo.

| link |
@agisek
@agisek
2011-10-03
Przeczytane

Od pierwszych stron książki czuć, że to jeszcze nie do końca ukształtowany styl Zafona. Jak sam autor pisze to książka skierowana głównie do młodzieży i to także się odczuwa podczas czytania. Po przeczytaniu Cienia Wiatru, Pałac Północy zdaje się być troszkę jak jego ubogi brat. Niemniej jednak historia jest ciekawa i wartka, a klimat w który została wpisana świetny.

| link |
@hamlet1987
@hamlet1987
2011-07-16
10 /10
Przeczytane

Kolejna książka Zafona którą trzeba posiadać na swojej półce ulubionych książek. Wspaniała historia o przyjaźni, skrywanej młodzieńczej miłości, tajemnicy, ciekawości, jedności i dorosłości młodych ludzi. Wszystko to w mrocznej atmosferze Kalkuty lat 30-tych i historii z przed lat która budzi się do życia aby zwalić czytelnika z nóg.

| link |
@tala86
@tala86
2011-07-01
10 /10

Książka naprawdę bardzo ciekawa. Przesycona jest tajemniczością. Wciąga czytelnika już od pierwszych stron do tego stopnia, że po jej skończeniu ma się ochotę na więcej. Polecam z czystym sumieniem dla każdego, obojętnie na wiek.

| link |
@CarrYooT
@CarrYooT
2011-12-16
Przeczytane

Podobała mi się, ale autor nie wyjaśnia tak jak w "Cieniu wiatru" i "Grze anioła" skąd ten zły charakter się wziął, skąd ma te tajemnicze moce, w jaki sposób pojawiał się ten pociąg. I to mi w niej przeszkadza

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Boimy się tego, co jest najbardziej do nas podobne. Zabijamy to, co najbardziej kochamy.
Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Książę Mgły
Książę Mgły
Carlos Ruiz Zafón
7.8/10
Rodzina Carverów (trójka dzieci, Max, Alicja, Irina, i ich rodzice) przeprowadza się w roku 1943 do...
Światła września
Światła września
Carlos Ruiz Zafón
8.1/10
Okrutna tajemnica wspaniałej nadmorskiej rezydencji pełnej wielu ponurych wspomnień Tajemniczy i...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl