Przetłumaczona na czternaście języków. Wydana w renomowanych wydawnictwach. Utrzymywała się przez kilka miesięcy na topach list bestsellerów. Prawo do jej sfilmowania sprzedano Davidowi Heymanowi, producentowi Harry'ego Pottera. Przypowieść o naturze zła, które rodzi się w umysłach tak zwanych „porządnych ludzi”. To niebezpieczna podróż na drugą stronę lustra, gdzie wartości zmieniają się w swoje przeciwieństwa. Podróżnikiem jest dziewięcioletni Bruno, syn komendanta obozu koncentracyjnego, który odkrywa i na dziecięcy sposób interpretuje otaczającą go rzeczywistość. Świat przedzielony ogrodzeniem z kolczastego drutu jest obcy i groźny, ale wzbudza ciekawość i wciąga. Jak w okrutnej baśni, bohater zapuszcza się zbyt daleko i spotyka po drugiej stronie ogrodzenia wychudzonego chłopca o ciemnych oczach, ubranego w pasiastą piżamę. Pogawędka z rówieśnikiem przeradza się w potajemny rytuał spotkań. Przekraczanie granic i nieumiejętność rozpoznania prawdy o sytuacji, prowadzi do dziwnego splotu wydarzeń i nieprzewidywalnego finału.
Chłopiec w pasiastej piżamie
John Boyne
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 149 ocen kanapowiczów
Na podstawie 149 ocen kanapowiczów
/29afee738c8f275c32c581357eab5596/n/chlopiec-w-pasiastej-pizamie)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 149 ocen kanapowiczów
Na podstawie 149 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2009
ISBN: 978-83-08-03980-9, 9788308039809
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategoria:
Powieść historyczna
Stron: 192
Mamy 9 innych wydań tej książki
Autor
John Boyne
Urodzony 30 kwietnia 1971 roku w Irlandii (Dublin)
Irlandzki powieściopisarz, autor wielkiego bestselera „Chłopiec w pasiastej piżamie”, który oczarował czytelników na całym świecie i posłużył za kanwę popularnego filmu pod tym samym tytułem z Verą Farmigą w jednej z głównych ról. Boyne jest laureat...
Pozostałe książki:
/7e768621-70c7-4681-a59f-dd688b36c672/n/chlopiec-w-pasiastej-pizamie)
/1933ae9f-0acc-4bac-a183-eec4f9fa5e51/n/chlopiec-na-szczycie-gory)
/3747abb6c8763d8396a63dd470967771/n/nawiedzony-dom)
/o-9788376746999/n/zostan-a-potem-walcz)
/efc9aff9e545f58e7e9dd335cd06f491/n/w-cieniu-palacu-zimowego)
/587a404f5046e1ebfd611ddd0799fd33/n/corka-komendanta)
/o-1315173/n/spoznione-wyznania)
/o-9788380730731/n/noah-ucieka)
/o-887086/n/crippen-a-novel-of-muder)
/c5224a06-7d38-4d8a-9c24-a867ab6b94e7/n/lekkie-zycie-barnaby-ego-brocketa)
/832fcf7e7f10e726d842f6b2c115f314/n/historia-samotnosci)
/o-477881/n/mutiny-on-the-bounty)
/o-1060012/n/the-congress-of-rough-riders)
/o-496312/n/thief-of-time)
Wszystkie książki John Boyne
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Chłopiec w pasiastej piżamie
17.07.2023
„ Czasem tak już bywa, że człowiek nie ma wyboru.” (str. 56) Na pewno większość czytelników słyszała historię przyjaźni syna niemieckiego komendanta obozu i żydowskiego chłopca uwięzionego w nim, zakończoną tragicznie. Powieść zresztą została zekranizowana. Widziałam film, lecz nie czytałam książki. Kiedy dowiedziałam się, że ukazała się druga ... Recenzja książki Chłopiec w pasiastej piżamie
@asach1
× 10
Bezradny wobec opowieści
11.02.2011
Będę bezwględnie spojlował, ostrzegam lojalnie. Nie dam rady inaczej. Kiedy dowiedziałem się, o czym jest Chłopiec w pasiastej piżamie, pomyślałem, że to się nie może udać. Nie da rady napisać książki o przyjaźni niemieckiego chłopca, na dodatek syna komendanta obozu, z małym więźniem Żydem. Wszystko, co wiem na temat Auschwitz i Holocaustu kazało ... Recenzja książki Chłopiec w pasiastej piżamie
× 5
"Chłopiec w pasiastej piżamie"
22.07.2011
Czy przyjaźń może narodzić się w najokropniejszym czasie i miejscu na Ziemi? Czy przyjaźń ma szanse na pokonanie okrucieństwa wojny? I czy wreszcie przyjaźń może być całkowicie szczera, niewinna i bezinteresowna. Odpowiedź na te wszystkie pytania chciałem odnaleźć przystępując do lektury powieści "Chłopiec w pasiastej piżamie" autorstwa Boyne Joh... Recenzja książki Chłopiec w pasiastej piżamie
@Geronimo27
× 3
Chlopiec w pasistej piżamie - recenzja
12.05.2023
„Chłopiec w pasiastej piżamie” to bestsellerowa powieść, wyróżniona prestiżowymi nagrodami, która została zekranizowana w 2008 roku. Na 200 stronach, John Boyne kreśli wstrząsającą historię pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny. – „Dom to nie budynek, ulica czy miasto. Byle cegły i zaprawa to tylko pozór domu, bo przecież naprawdę dom... Recenzja książki Chłopiec w pasiastej piżamie
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
✅Historia
Z reguły nie biorę się za takie książki i wcale nie dlatego, żebym miała coś przeciwko powieściowej tematyce obozowej. Jestem po prostu czasem zbyt wrażliwa na ludzką krzywdę szczególnie jeśli bohaterem takiej książki jest dziecko.... Po wczorajszym przyjściu z pracy, postanowiłam na Netflixie obejrzeć jakiś ciekawy film. Podczas przeglądania tytułów, przez przypadek kliknęłam na "Chłopca w pasiastej piżamie" i tak już zostawiłam. Do pewnego momentu znosiłam ten film w miarę dobrze ale końcówka rozwaliła mnie doszczętnie....Dzisiaj postanowiłam przeczytać książkę i czuję się sponiewierana po raz kolejny - popłakałam się okrutnie i nie mam siły nic już dzisiaj czytać. Kontynuacja chyba będzie musiała poczekać...
Krótka, zarazem mocna lektura ale film poruszył mnie o wiele bardziej niż książka, która nie jest lekturą jakiś bardzo wysokich lotów, nie mniej jednak coś wyjątkowego w sobie ma...
Krótka, zarazem mocna lektura ale film poruszył mnie o wiele bardziej niż książka, która nie jest lekturą jakiś bardzo wysokich lotów, nie mniej jednak coś wyjątkowego w sobie ma...
× 18
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Tytuł opinii na ostatniej stronie okładki - "Wstrząsająca historia pięknej przyjaźni na przekór złu szalejącej wojny" - niezwykle trafny.
Cóż może wiedzieć o toczącym się wokół życiu 9-letni chłopiec? Przyjaźń dwóch chłopców - symboliczna. I symboliczne zakończenie... Nic więcej nie chce mi przejść przez gardło...
Cóż może wiedzieć o toczącym się wokół życiu 9-letni chłopiec? Przyjaźń dwóch chłopców - symboliczna. I symboliczne zakończenie... Nic więcej nie chce mi przejść przez gardło...
× 9
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Książka równie piękna, wzruszająca co przerażająca i okrutna.
Historia dwóch chłopców i rozkwitającej przyjaźni, którą ogranicza drut kolczasty obozu koncentracyjnego. Po jednej stronie nędza, brud i śmierć, po drugiej wolność, zapach kwiatów i "róg obfitości".
Czyta się szybko, bo historia wciąga, trzeba też przygotować parę chusteczek, bo wzrusza, a zakończenie jest bardzo przewrotne, ponieważ.... a figa z makiem!
Już nic więcej nie napiszę!
Przeczytajcie sami- naprawdę warto!
Historia dwóch chłopców i rozkwitającej przyjaźni, którą ogranicza drut kolczasty obozu koncentracyjnego. Po jednej stronie nędza, brud i śmierć, po drugiej wolność, zapach kwiatów i "róg obfitości".
Czyta się szybko, bo historia wciąga, trzeba też przygotować parę chusteczek, bo wzrusza, a zakończenie jest bardzo przewrotne, ponieważ.... a figa z makiem!
Już nic więcej nie napiszę!
Przeczytajcie sami- naprawdę warto!
× 8
| Komentarze (1)
|
link
|
@Martynka86
2013-09-04
8
/10
Przeczytane
Książka warta przeczytania. Narratorem jest dziecko, dziewięcioletni Bruno, który - mimo iż jest synem niemieckiego żołnierza - zaprzyjaźnia się z żydowskim chłopcem. Szmul opowiada mu o życiu za drutem kolczastym, a Bruno o swoich problemach z siostrą i o tym jak bardzo czuje się samotny mieszkając w Po-Świeciu. Dzieci szybko się zaprzyjaźniają, a tragiczny koniec łączy ich na zawsze. Polecam.
× 7
|
link
|
@melomanka
2010-04-18
10
/10
Przeczytane
Historia cierpienia. Świat podzielony na "lepszych'' i ''gorszych'' oczami dziecka, które nie jest świadome brutalnej rzeczywistości. Przyznam, że koniec był dla mnie wzruszający. Opowieść okrutna, lecz jakże prawdziwa.
× 5
|
link
|
Przeczytane
Opowieść chłopca. Piękna. Ciepła. Spokojna. Prawdziwa.
Dziewięcioletni Bruno opowiada o życiu. Jest to zwykłe życie, ze zwyczajnymi
problemami jakie w tym wieku mogą być najpoważniejszymi. Oto one: przeprowadzka, nowy dom – nie taki duży jak poprzedni – i w dodatku bez poręczy!
Okropna, zarozumiała starsza siostra, która się dziwnie i głupio zachowuje
w towarzystwie tego młodego żołnierza! W ogóle taka siostra to beznadziejny przypadek!
Do tego babcia tak daleko... a przecież Bruno tęskni... Bo kolegów z berlińskiej szkoły to już nawet dokładnie nie pamięta... Bruno się nudzi w nowym domu, nie podoba mu się.
A za oknem. Kolczaste ogrodzenie. Co to za dziwni ludzie? Ubrani wszyscy tak samo. W pasiaste piżamy.
Dobrze, że Bruno poznaje nowego kolegę. Przyjaciela. To tajemnica.
I nagle. Niespodziewanie. Pojawia się zakończenie. Bruno pójdzie z wizytą ( i misją) do przyjaciela. Intrygująco – myślisz – bo ciekawość jest ogromna. No? Co tam Bruno zobaczy za murem z drutem kolczastym? Co robią tam ci smutni ludzie w pasiastych piżamach? Czy to taka zabawa?
A może wreszcie będzie wyjaśnione, kto decyduje, którzy ludzie zakładają pasiaste ubranie, a którzy mundury?
I dostajesz obuchem. Mocno. W potylicę. Siedzisz porażony i nie jesteś w stanie ruszyć do swojego życia.
Koniec opowieści chłopca. Pięknej. Ciepłej. Spokojnej. Prawdziwej.
Dziewięcioletni Bruno opowiada o życiu. Jest to zwykłe życie, ze zwyczajnymi
problemami jakie w tym wieku mogą być najpoważniejszymi. Oto one: przeprowadzka, nowy dom – nie taki duży jak poprzedni – i w dodatku bez poręczy!
Okropna, zarozumiała starsza siostra, która się dziwnie i głupio zachowuje
w towarzystwie tego młodego żołnierza! W ogóle taka siostra to beznadziejny przypadek!
Do tego babcia tak daleko... a przecież Bruno tęskni... Bo kolegów z berlińskiej szkoły to już nawet dokładnie nie pamięta... Bruno się nudzi w nowym domu, nie podoba mu się.
A za oknem. Kolczaste ogrodzenie. Co to za dziwni ludzie? Ubrani wszyscy tak samo. W pasiaste piżamy.
Dobrze, że Bruno poznaje nowego kolegę. Przyjaciela. To tajemnica.
I nagle. Niespodziewanie. Pojawia się zakończenie. Bruno pójdzie z wizytą ( i misją) do przyjaciela. Intrygująco – myślisz – bo ciekawość jest ogromna. No? Co tam Bruno zobaczy za murem z drutem kolczastym? Co robią tam ci smutni ludzie w pasiastych piżamach? Czy to taka zabawa?
A może wreszcie będzie wyjaśnione, kto decyduje, którzy ludzie zakładają pasiaste ubranie, a którzy mundury?
I dostajesz obuchem. Mocno. W potylicę. Siedzisz porażony i nie jesteś w stanie ruszyć do swojego życia.
Koniec opowieści chłopca. Pięknej. Ciepłej. Spokojnej. Prawdziwej.
× 4
|
link
|
@estern
2010-04-15
Przeczytane
Niesamowita i smutna. Ten chłopiec był taki mały i nie miał o niczym pojęcia :( ... Tak to jest jak człowiek pojawi się w nieodpowiednim miejscu w nieodpowiednim czasie. Polecam
× 3
|
link
|
Przeczytane
Jejku co za książka!!!! Nie mogłam się oderwać! Zdecydowanie 5/5. Gdybym miała taką władzę to włączyła bym ją w kanon lektur szkolnych!!!
× 3
|
link
|
@Salama
2010-09-17
8
/10
Przeczytane
Poruszająca. Warto przeczytać, choć przekład jest tragiczny. Błędy i dziwny szyk zdań nie robią dobrego wrażenia.
× 3
|
link
|
@ajsza
2011-11-20
8
/10
Przeczytane
Cudowna, godna polecenia. Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Koniec smutny, bardzo smutny...
× 3
|
link
|
@lily10
2010-11-07
8
/10
Przeczytane
Inaczej wyobrażałam sobie tę książkę, ale bardzo mi się podobała. Wzruszająca historia...
× 3
|
link
|
Przeczytane
Przyznam szczerze, że bałam się tej książki. Wielu moich znajomych oglądało film nakręcony w 2008 roku na podstawie powieści, a ja… nie odważyłam się na to. Ta niewielka książeczka w szybkim czasie stała się bestsellerem sprzedanym w nakładzie ponad 6 mln egzemplarzy. Co takiego w niej jest, że zdobyła tyle nagród i tylu czytelników?
Książek o wojnie i o obozach koncentracyjnych jest wiele, ostatnio zauważyłam dosłownie wielki BUM w tym temacie, co z pewnością wiąże się z kolejną rocznicą wyzwolenia obozu Auschwitz. To dobrze, że tyle się o tym pisze, bo młode pokolenia nie będą miały okazji zapomnieć o holokauście i ludobójstwie jakie miały miejsce w czasie drugiej wojny światowe.
Ta książeczka jest jednak trochę inna, ponieważ przedstawia obrazy obozu koncentracyjnego widziane oczami dzieci. Dziecka żyjącego jakby poza wojną i dziecka skrzywdzonego i upokorzonego przez wojnę. Dzieci, które nie pojmują okrucieństw jakie się wokół nich zdarzają. Nie rozumieją tego, w swej dziecięcej naiwności. Nie potrafią zrozumieć bestialskiego zachowania drugiego człowieka i zarówno chłopiec, będący synem komendanta obozu nie widzi niczego złego w pracy swojego ukochanego ojca, jak i żydowski chłopiec nie potrafi pojąć za co został tak znienawidzony, że musiał opuścić bezpieczny dom, i zamieszkać w miejscu, które bardziej przypomina piekło niż miejsce dla ludzi.
Autor w sposób iście dziecięcy przedstawia zarówno obraz obozu koncentracyjnego jak i obraz l...
× 2
|
link
|
@Zorg
2020-06-12
1
/10
Przykro powiedzieć, lecz powieść niedorzeczna.
Druty kolczaste nie rażą prądem, podkopać się można bez trudu, wieży strażniczych nie widać, Führer (nazywany "Furią") odwiedzający ojca bohatera i każący mu jechać do Oświęcimia (zwanego "Po-Świeciem") ...
"Doceniam pomysł pokazania obozu koncentracyjnego oczami kogoś, kto jest jak kosmita lądujący niespodziewanie na ziemi. Nic nie rozumie, bo mu jego wiedza o zasadach funkcjonowania świata nie pasuje do nowej rzeczywistości. Na pewno efektowne są sceny, w których bohater próbuje wpasować to, co słyszy od żydowskiego chłopca, w swoją wiedzę o świecie, swoje schematy poznawcze - ująć np. transport do Oświęcimia w znany sobie schemat podróży - pociągiem z wagonem restauracyjnym, pociągiem niezbyt zatłoczonym, bo gdyby był zatłoczony, można by było wybrać inny pociąg... Wydaje mi się to niezłym pomysłem na metaforyczne pokazanie, jak bardzo rzeczywistość obozu wykracza poza zwykłą zdolność pojmowania świata.
Ale dziewięciolatek nie jest chyba odpowiednim bohaterem, aby tę metaforę rozwinąć. Podobnie jak kilka przedmówczyń, mam poczucie kompletnego nieprawdopodobieństwa sytuacji. Przekonana jestem, że propaganda hitlerowska nie mogła omijać dzieci w tym wieku. Nie wierzę w brak indoktrynacji w szkole.
A w Oświęcimiu chłopiec ma nauczyciela, który uczy go między innymi historii - i co, nie mówi synowi komendanta niemieckiego obozu koncentracyjnego ani słówka o odwiecznym wrogu narodu niemieckiego? Przecież powin...
Druty kolczaste nie rażą prądem, podkopać się można bez trudu, wieży strażniczych nie widać, Führer (nazywany "Furią") odwiedzający ojca bohatera i każący mu jechać do Oświęcimia (zwanego "Po-Świeciem") ...
"Doceniam pomysł pokazania obozu koncentracyjnego oczami kogoś, kto jest jak kosmita lądujący niespodziewanie na ziemi. Nic nie rozumie, bo mu jego wiedza o zasadach funkcjonowania świata nie pasuje do nowej rzeczywistości. Na pewno efektowne są sceny, w których bohater próbuje wpasować to, co słyszy od żydowskiego chłopca, w swoją wiedzę o świecie, swoje schematy poznawcze - ująć np. transport do Oświęcimia w znany sobie schemat podróży - pociągiem z wagonem restauracyjnym, pociągiem niezbyt zatłoczonym, bo gdyby był zatłoczony, można by było wybrać inny pociąg... Wydaje mi się to niezłym pomysłem na metaforyczne pokazanie, jak bardzo rzeczywistość obozu wykracza poza zwykłą zdolność pojmowania świata.
Ale dziewięciolatek nie jest chyba odpowiednim bohaterem, aby tę metaforę rozwinąć. Podobnie jak kilka przedmówczyń, mam poczucie kompletnego nieprawdopodobieństwa sytuacji. Przekonana jestem, że propaganda hitlerowska nie mogła omijać dzieci w tym wieku. Nie wierzę w brak indoktrynacji w szkole.
A w Oświęcimiu chłopiec ma nauczyciela, który uczy go między innymi historii - i co, nie mówi synowi komendanta niemieckiego obozu koncentracyjnego ani słówka o odwiecznym wrogu narodu niemieckiego? Przecież powin...
× 2
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
Z wielką ciekawością sięgnęłam po książkę, która dostała od czytelników tak wiele bardzo wysokich ocen. Tematyka, w której swojego czasu zaczytywałam się i przeczytałam wszystkie pozycje, które w tym czasie wpadały w moje ręce. No właśnie - może przeczytałam zbyt wiele na ten temat?
Cóż - odważnie stawiam czoła wszystkim ochom, achom, dziesięciogwiazdkowym ocenom i tej historii mówię zdecydowanie NIE.
Moje największe emocje podczas czytania to przede wszystkim irytacja, która rosła wraz z każdą przeczytaną stroną.
Do kogo adresowana jest ta książka? Do dzieci? Jeśli tak, to nie rozumiem przesłania.....Ale też książka według mnie zupełnie nie dla dorosłych. Historia II Wojny Światowej i holokaustu jest doskonale znana wszystkim Polakom. Przedstawienie tego okresu w sposób, w jaki dokonał tego pan John Boyne to dla mnie cyniczne spłycenie tematu, nie mające nic wspólnego z rzeczywistością. Bo życie przedstawione przez autora to niemalże sielanka, która toczy się po obu stronach kolczastego drutu......
Jedyne co mam po lekturze to niesmak.
Jedna gwiazdka tylko dlatego, żeby nie wyglądało, że zapomniałam ocenić.
Polecam za to obejrzenie filmu - jestem nim zachwycona. Historia niby ta sama, a jednak zupełnie inne spojrzenie na wojnę. Po raz pierwszy spotykam się z tym, że film przewyższa kunsztem książkę.
Cóż - odważnie stawiam czoła wszystkim ochom, achom, dziesięciogwiazdkowym ocenom i tej historii mówię zdecydowanie NIE.
Moje największe emocje podczas czytania to przede wszystkim irytacja, która rosła wraz z każdą przeczytaną stroną.
Do kogo adresowana jest ta książka? Do dzieci? Jeśli tak, to nie rozumiem przesłania.....Ale też książka według mnie zupełnie nie dla dorosłych. Historia II Wojny Światowej i holokaustu jest doskonale znana wszystkim Polakom. Przedstawienie tego okresu w sposób, w jaki dokonał tego pan John Boyne to dla mnie cyniczne spłycenie tematu, nie mające nic wspólnego z rzeczywistością. Bo życie przedstawione przez autora to niemalże sielanka, która toczy się po obu stronach kolczastego drutu......
Jedyne co mam po lekturze to niesmak.
Jedna gwiazdka tylko dlatego, żeby nie wyglądało, że zapomniałam ocenić.
Polecam za to obejrzenie filmu - jestem nim zachwycona. Historia niby ta sama, a jednak zupełnie inne spojrzenie na wojnę. Po raz pierwszy spotykam się z tym, że film przewyższa kunsztem książkę.
× 2
| Komentarze (1)
|
link
|
@Exlibris
2007-08-27
Przeczytane
Ludobójstwo oczami małego chłopca - syna komendanta obozu koncentracyjnego i jego kolegi - więźnia obozu. Czytelnik jest w tej komfortowej, a raczej dość męczącej, sytuacji, że wie więcej niż mali bohaterowie, którzy nie mają pojęcia, czemu za drutami kolczastymi nosi się pasiaste piżamy. Koniec przerażający, całość zastanawiająca.
× 2
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Nikt nie staje się astronomem od samego patrzenia w niebo.”
John Boyne
z książki
Chłopiec w pasiastej p...
“Miarą dzieciństwa są dźwięki, zapachy i widoki, dopóki nie nadejdzie mroczna epoka rozsądku.”
John Boyne
z książki
Chłopiec w pasiastej p...
“Dom to nie budynek, ulica czy miasto. Byle cegły i zaprawa to tylko pozór, bo przecież naprawdę dom jest tam gdzie mieszka rodzina.”
John Boyne
z książki
Chłopiec w pasiastej p...
“- Znalazłeś coś?
- Niewiele.
- Nic?
- Znalazłem Ciebie - po chwili odpowiedział Bruno.”
John Boyne
z książki
Chłopiec w pasiastej p...
Pozostałe książki z cyklu
/587a404f5046e1ebfd611ddd0799fd33/n/corka-komendanta)
Córka komendanta
John Boyne
7.5/10
Długo wyczekiwana kontynuacja chłopca w pasiastej piżamie! Kiedy dziecko potwora jest winne zbrodn...
