Biały trop

Znajomość z tą serią rozpoczęłam od tomu piątego #brat 🙄 nie wiedziałam, że to kolejna część serii. Tak przepadłam w lekturze, że po prostu musiałam zacząć od początku. Tym samym wpadł tom pierwszy #naznaczeninazawsze a teraz...
#białytrop
@emelieschepp
@wydawnictwosoniadraga

Lawinę zdarzeń uruchamia odnalezienie w pociągu zwłok młodej dziewczyny i ucieczka jej koleżanki z miejsca zdarzeń. Śledztwo zaczyna prowadzić Jana i dość szybko okazuje się, że wszystko ma dość ścisły związek z jej przeszłością...

W przypadku tej Autorki ja jestem po prostu zła, a może momentami nawet wściekła. Wciąż kołacze mi się po głowie myśl, dlaczego Ona nie pisze jednej książki miesięcznie. Za moment będą za mną kolejne dwa tomy i co dalej? Jak żyć?

Ja mam w tych książkach wszystko to co kocham w kryminałach. Intrygującą główną bohaterkę, którą wspierają nie mniej ciekawe postacie drugoplanowe. Jest przeszłość kładąca się mrocznym cieniem na obecne wydarzenia. Mamy śledztwo w którym z przyjemnością można poczuć dreszczyk emocji. Na dodatek całość tak magnetycznie przyciągająca, tak wabiąca każdą kolejną stroną, rozdziałem. Ja wiem, że jak sięgam po książkę #emelieschepp to świat przestaje istnieć.
Dla mnie to kwintesencja kryminału, gwarancja przyjemnie spędzonego czasu, ale również przejażdżka na emocjonalnym rollercoastrze. Tu nie ma brutalnych opisów, tu nie ma szokowania makabrą, a jednak są momenty gdy serce wali jak szalone a w uszach aż tętni...

"Biały trop" to drugi tom cyklu kryminałów z charyzmatyczną prokuratorką Janą Berzelius autorstwa Szwedki Emelie Schepp.

To miał być łatwy zarobek, ale coś poszło nie tak i jedna z dziewcząt zaginęła bez wieści, a druga skończyła martwa. Sprawą zajmuje się prokuratorka Jana Berzelius dzielnie wspomagana przez komisarza Henrika Levina i współpracującą z nim Mie Bolender. Okazuje się, że w śledztwo zamieszany jest mężczyzna z przeszłości Jany, a ona nie chce, by ktokolwiek poznał jej pochodzenie.

Już wiemy, kim stała się dziewczynka z kontenera. Jej przeszłość wypaliła się piętnem na jej życiu, o którym już zawsze będzie przypominać jej nieudolnie wycięta tępym szkłem blizna na karku układająca się w jedno słowo — Ker — bogini śmierci.

Tym razem autorka skupiła się na temacie bodypackerów, czyli ludzi przewożących nielegalne substancje w swoim ciele, tutaj są to dzieci, dlatego budzi to szczególne poruszenie, również sam opis, w jaki sposób się to odbywa i jak bardzo niebezpieczne może być, sprawia, że włos jeży się na głowie. Akcja dzieje się na początku grudnia w skutej śniegiem i lodem Szwecji. Ponownie uczestniczymy w każdym etapie dochodzenia, czując się jego nieodłączną częścią.