Alienista

"Wziąć udział w śledztwie? (...) - Roosevelt, czyś ty postradał swój holenderski rozum? Alienista? Psycholog? (...) Jak się rozniesie, że zwerbowałeś kogoś takiego jak Kreizler... dalibóg, równie dobrze mógłbyś zatrudnić afrykańskiego szamana!"

Pomysł na umieszczenie akcji kryminału w czasach, w których zdejmowanie odcisków palców czy tworzenie profilu psychologicznego mordercy uznawano za bzdury, uważam za bardzo ciekawy, ale też ryzykowny.
Autor momentami świetnie wplatał w akcję elementy rozwoju kryminalistyki, jednak czasami mu to nie do końca przekonująco wychodziło. Liczyłam też na trochę więcej teorii psychologicznych rodem z tamtych czasów.
Klimat XIX-wiecznego Nowego Jorku z wszystkimi okropieństwami, brudem, niedogodnościami i problemami, z którymi radzić muszą sobie nasi śledczy wyszedł całkiem przekonująco, to działa na plus.
Minusem jest za to zbyt duża ilość nużących opisów z życia wszystkich bohaterów, momentami musiałam odkładać książkę na później, bo nie byłam w stanie przez nie przebrnąć na raz.
Akcja rozwija się powoli i przyspiesza tylko momentami, jednak nie uznaję tego za duży minus książki, jakoś mi to pasowało do całego pomysłu i wykonania.
Zakończenie moim zdaniem trochę mało wyraziste, nie zapada w pamięć.
Mimo drobnych minusów książkę polecam, ale raczej jako odmianę od "współczesnych" kryminałów.

Zachwycająca historia o tym jak mógł wyglądać początek wykorzystywania nauk behawioralnych w technikach śledczych. Niespieszna narracja i piękna budowa zdań sprawiają że opowieść chłonie się powoli zwracając uwagę na detale. To właśnie lubię i według mnie jest to kapitalna powieść. Nie ma zaskakujących zwrotów akcji ani wbijajacego w fotel zakończenia. Jest natomiast interesujący zbrodniarz i ciekawa intryga a do tego parę postaci znanych nam z historii USA, Roosevelt czy J.P. Morgan.
Bardzo jestem ukontentowana.

Czas XIX wiek, miejsce Stany Zjednoczone, zabójstwa chłopców - prostytutek. Trudno ocenić jednoznacznie, fabuła przypomina Holmes'a i Watson'a (Kleizer i Moore) i Kubę Rozpruwacza. Największym atutem jest ukazanie początków pracy profilerów - uważanych za szarlatanów, daktyloskopia w powijakach, kobiety w policji - nowość, psychologia mordercy, wiktymologia. Nie dłużyły mi się opisy całej żmudnej pracy, ale nie ukrywam dawkowałam sobie powieść przez kilka dni. Nie wiem czy atutem są postaci, główni bohaterowie dość sztampowi, pytanie - odpowiedź to reguła książki. Miłość, kobieta, Murzyn - poprawność polityczno - powieściowa. Całościowo pozycja warta przeczytania - jak to kiedyś bywało i jak to się wszystko zaczęło.

niedawno Rebis wznowił ten tytuł (w świetnej szacie graficznej) moim zdaniem to świetna książka! Nie tylko trzyma w napięciu i nie pozwala od siebie odejść myślami ani na moment, ale jeszcze można wręcz odczuć klimat Nowego Jorku końca XIX wieku. Mnie sprawiła ogromną przyjemność. To powieść głęboko osadzona w psychologii i kryminologii. Od razu czuć, że autor wie, o czym pisze.

Akcja biegnie niespiesznie ,zdążając do finału.
Nie ma tu spektakularnych wybuchów,czy pościgów,ale książka przez to nie traci nic ze swej atrakcyjności.
Początki kryminalistyki i od razu głęboka woda-odrażające morderstwa na dzieciach..

Bardzo dobra książka. Z krwistymi postaciami, szybką i ciekawą akcją i oryginalną scenerią. I do tego naukowe podejście do zbrodni. Gotowy scenariusz na dobry film. Polecam.