Opinia na temat książki Żadnych bogów, żadnych panów

Ta książka jest dobra książka z bardzo fajnie wymyślonym ustawieniem fabularnym, w ciekawej epoce, z udziałem wielu narodowości będących udziałem imigranckich budowniczych Ameryki lat 20 ubiegłego wieku. I wszystko by było wspaniale i nawet wysoko ocenione i szczegółowo omówione przeze mnie, gdyby nie koszmarna maniera autora tego dzieła. Analfabetyzm wtórny pisarza, który z uporem maniaka psuje wrażenia czytelnicze, musiał stać się efektem długotrwałego przebywania za granicą i zbytniego "chcenia". Autor na siłę przypomina czytelnikowi co krok, że ten jest w Ameryce. Bakjardy, porcze i bejsmenty, a także szotgany w tym wypadku nie są w żadnym razie przetłumaczalne na język polski i wydawać by się mogło, że sam Mariusz Max Kolonko wyszedł z szafy aby napisać tę książkę. Zdumiewająca jest ta marnacja tak dobrego pomysłu na kryminał, poprzez językowe katastrofy co rusz wkładane w narrację. Oprócz tego autor tak bardzo chciał wzruszyć czytelnikiem, że wspaniałe opisane relacje musi wrzucić w kocioł śmierci, gwałtów i krwi.

Oh Lord Have mercy!

Po drugi tom sięgał nie będę. Chyba, że ktoś dokończy tłumaczenie z szigagowskiego na nasze. Z szacunkiem dla czytelnika.