Piotr Wojciechowski – polski prozaik, poeta, reżyser i krytyk filmowy oraz publicysta (stały felietonista miesięczników „Więź” i „Workshop”).
Syn pisarza i tłumacza Edwina Herberta (właśc. Herberta Wojciechowskiego). Absolwent geologii Uniwersytetu Wrocławskiego (1961), dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego (1964) oraz reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1969). Jest narciarzem i taternikiem, a także członkiem (od 1955) i uczestnikiem wypraw jaskiniowych wrocławskiej Sekcji Grotołazów.
Jako pisarz zadebiutował w roku 1967 książką Kamienne pszczoły. W latach 2002–2005 był prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wykładowca PWSFTviT w Łodzi (literatura i seminarium scenariuszowe). Członek Rady Etyki Mediów i Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Od 2006 roku Członek Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Od 2008 r. członek jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO. W 2016 odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2]. Od 1963 r. mieszka w Warszawie.