Shahrnush Parsipur

Shahrnush Parsipur – irańska pisarka urodzona i wychowana w Teheranie. Jej ojciec był radcą prawnym Ministerstwa Sprawiedliwości Iranu. W 1973 roku ukończyła socjologię na Uniwersytecie w Teheranie.

Swoja karierę literacką zaczęła w wieku 16 lat, pisząc krótkie opowiadania i artykuły. Jej pierwszą książką była wydana w 1969 roku Tupak-e qermez (Czerwona kulka) – opowieść o młodych ludziach, jej rówieśnikach. W 1976 roku wydana została powieść Sag va Zememstaneh Boland (Pies i długa zima, przetłumaczona na rosyjski). W tym czasie pracowała w państwowej Telewizji Irańskiej. W akcie protestu przeciwko brutalnym torturom i egzekucji dokonanej na dwóch dziennikarzach przez SAVAK – irańską tajną policje polityczną, odeszła z pracy. Została aresztowana i spędziła w więzieniu kilka miesięcy. Po opuszczeniu aresztu wyjechała do Francji i na Sorbonie studiowała filozofię i język chiński. W Paryżu w 1977 roku napisała kolejną powieść - Majerahayeh Sadeh va Kuchake Ruheh Derakht (Proste i małe przygody Ducha Drzew).

Z powodu rewolucji w Iranie w 1979 roku nie mogła kontynuować swoich studiów we Francji i musiała wrócić do rodzinnego kraju, gdzie wkrótce została ponownie aresztowana. W więzieniu spędziła łącznie cztery lata i siedem miesięcy. Po wyjściu na wolność napisała powieść Touba va Maanayeh Shab (Touba i znaczenie nocy), która przyniosła jej największą popularność i została przetłumaczona na kilka języków.

W roku 1990 ukazała się jej ukończona dwadzieścia lat wcześniej książka Zanan Bedun-e Mardan (Kobiety bez mężczyzn). Z powodu kontrowersyjnych dla Irańczyków tematów poruszanych przez Parsipur – między innymi zagadnienia dziewictwa – pisarka po raz kolejny trafiła do więzienia, a książka znalazła się na czarnej liście. Pomimo to powieść przedostała się na Zachód i ukazała się do tej pory w siedmiu krajach, m.in. we Francji, Hiszpanii, Anglii, Szwecji, Holandii, Indiach. W 1992 roku Parsipur została zaproszona na tournée po Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Europie. Kiedy wróciła do Iranu, okazało się, że wszystkie jej książki znalazły się na liście zakazanych publikacji, dlatego zdecydowała się emigrować do USA. Została tam odznaczona nagrodą Hilmat Hammeta.

W Stanach opublikowała swoje wspomnienia więzienne oraz dalsze powieści i opowiadania, w tym pierwszą i jedyną w historii literatury irańskiej powieść science fiction – Shiva.