Cytaty Kasia Bulicz-Kasprzak

“Szczęście to nie stan duszy, tylko umysłu i można się go nauczyć.”

“Problem z życiem polega na tym, że bezustannie pędzie do przodu. Ani się człowiek obejrzy, a już dostaje się w jego tryby. Pozwala się nieść falom jak papierowa łódeczka nurtowi rzeki. Zgadza na wszystko, bo myśli, że tak własnie ma być. A to nieprawda. Czasem trzeba się zatrzymać, nawet cofnąć.”

“Bo życie jak rzeka – płynie tylko w jedną stronę i nie sposób go zawrócić.”

“- Ludzie się nie zmieniają, to życie ich zmienia. Radość, smutek czy cierpienie otwierają drzwi do tych miejsc w naszej naturze, których istnienia sami nie podejrzewaliśmy.”

“Nie możesz liczyć na to, że twój sekret będzie należał tylko do ciebie, zawsze znajdą się oczy, które widziały.”

“tajemnica ma szansę nią pozostać tylko wtedy, gdy zna ją jedna osoba”

“od złego człowieka nie nauczysz się dobrych rzeczy”

“jak ojciec i matka durne, to i dziecko mądre być nie może ”

“Tak jak nie należało wracać do przeszłości, tak i o przyszłości nie wolno myśleć. Można się skupić tylko na tym, jak przeżyć. Każdy dzień był jak ochłap wydarty z okrwawionych zębów losu. Każdego wieczoru pojawiało się pytanie, czy ta sztuka znów się uda, czy to ostatni raz, gdy się człowiek spać kładzie.”

“Odrobina nadziei w sercu kazała wierzyć, że ta noc czarna, która ogarnęła świat ustąpi świtowi i znów będzie jasno, dobrze i bezpiecznie.”

“Żyjesz razem ze słońcem. Budzisz się, gdy ono wstaje, spać idziesz, gdy zachodzi. Jednak słońce i świat cały kpiły sobie z tego, wiosna rozkwitła tysiącem kolorów i zapachów, nad dziurami po bombach kręciły się barwne motyle, ptaki wiły gniazda opodal miejsc, gdzie rozstrzeliwano ludzi.”

“Ko­bie­ta bez wy­kształ­ce­nia nic nie zna­czy.”

“Dobra kucharka nigdzie się nie rusza bez soli ”

“każdy żal, nawet największy, kiedyś się kończy”

“nie ma gorszej biedy niż ta, co wynika z przewiania przez wiosenny wietrzyk”

“Los to zawsze tak te nitki życia plecie, by człowiekowi trudniej było.”

“Bo to nie jest tak, że potrzebujemy akceptacji innych, by zaakceptować siebie. Odwrotnie. Gdy my akceptujemy siebie, inni nie mają wyjścia i też muszą nas zaakceptować.”