7 powodów, by czytać polskich autorów

Żaden z powyższych powodów do mnie nie przemawia. Nie chodzę na spotkania autorskie, nie zbieram autografów. Lubię czytać polskich autorów, ale wybranych, dlatego, że piszą dobre książki. Poza tym lubię polskie realia geograficzne, społeczne i polityczne. I to jest chyba główny powód. Interesuje mnie, oczywiście, kim są autorzy, ale mogę przeczytać o nich w internecie, tam też często znajdę wywiady z nimi.

Nie specjalnie kieruję się tym kryterium przy doborze książek do czytania, ale jak się okazało na 46 przeczytanych w ubiegłym roku 20 było polskich pisarzy i autorów, a na 7 z tego roku aż cztery to pozycje polskiej literatury. Z tym, że jako osoba, która przeżyła większość swojego życia w ubiegłym stuleciu preferuję literaturę stworzoną do 2000 roku a poza tym nie ulegam obecnej modzie fanklubów itp. Owszem interesuje mnie kim jest autor książki jaką czytam, ale nie mam skłonności do okazywania swojego zainteresowania. W swojej biblioteczce mam sporo książek napisanych również przez naszych rodzimych autorów, czy też autorek piszących w obecnym czasie, niemniej już choćby z racji wieku nie delektuję się powieściami, które niewiele mają mi do przekazania.

Już dawno stwierdziłam że pomijamy milczeniem naszych tłumaczy a przecież wielokrotnie to oni dokładają cegiełkę do popularności zagranicznego autora.
Czasami naszemu rodzimemu autorowi (szczególnie w debiutach) brak wygładzenia powieści przez profesjonalnego tłumacza. Dla równowagi wspomnę że złe tłumaczenie może położyć całą książkę, ale to rzadsze zjawisko.
Polskich autorów jest coraz więcej, jest to zauważalne nawet dla tych którzy ich nie czytają. To naprawdę cieszy, oby tylko ilość przekładała się na jakość.
Dziś bardzo łatwo wydać książkę i to co kiedyś robiły wydawnictwa ( ostra selekcja) teraz spoczywa na barkach czytelnika.

Wśród naszych rodzimych autorów są tacy, którzy też nas zachwycają, potrafią rozwiązać najbardziej zawiłe zagadki, potrafią zaciekawić, wzbudzić ogrom emocji a co najważniejsze wywołać uśmiech na twarzy. Poniżej pozwolę sobie na zilustrowanie, kilku pozycji n/Polskich, które naprawdę są świetne, które dają do myślenia, z których możemy dowiedzieć się co nie co o naszej historii, jak pracuję n/organy ścigania, jak wyglądają nasze miasta o których nie jeden z nas słyszał tylko z nazwy, można poznać tajniki różnych zawodów czy pasje ludzi które są nam obce i nie zrozumiałe ale podziwiane przez nas, bo są inne nietuzinkowe.

Robert Małecki jego Cykl: o Komisarzu Barnardzie Grossie - typ introwertyka, ale dla mnie to glina, który jest konsekwentny w działaniu…. A cała akcja dzieje się u nas w Polsce w małym miasteczku Chełmża w okolicy Torunia. A sam Pan Małecki to facet, który przyciąga uwagę i ten jego niski, bardzo męski głos…. „Cokolwiek wybierzesz” pierwsza cześć trylogii „Ukryta sieć” - to thriller który na długo pozostaje w pamięci. Jakub Szamałek pisarzy młodego pokolenia.

,, (Nie)zdobyta ‘’ Melissa Darwood- z jednej strony lekka komedia romantyczna, momentami zabawna a z drugiej przepiękna opowieść o pasji, o niezwykłych ludziach-alpinistach, którzy ukochali góry i wspinaczkę. Autorka porusza tu także problem ekologiczny spowodowany działalnością człowieka….

,, Tam gdzie jesteś’’ nie jest to ckliwe romansidło , książka która daje do myślenia, zatrzymania i zastanowienia się. Pan Tomasz Betcher odważnie i wnikliwie podejmuje temat bezdomności. A cała akcje dzieje się nad Polskim morzem w miejscowości Jantar okolice Gdańska. Główna bohaterka została obdarzona dużą empatią , wyrozumiałością i otwartością – czego nam na co dzień brakuje.

,, Warszawianka” Ida Zmijewska- Mamy tu zgrabnie połączony świat fikcji z wątkami historycznymi. Ciekawie oddana atmosfera XIX- wiecznej Warszawy, śmiałe i trafne ukazanie relacji Polsko-Rosyjskich. ,,Zakazany romans’’ Polka i Moskal…..

,,Uskrzydleni" - to opowieść o ludziach z ogromną pasją –1901-1918 przemiany historyczne na ziemiach Polski, której nie ma na mapie. Pani Joanna Parasiewicz odważnie ukazuje kulisy działań wojennych spowodowanych I wojną światową. Konflikt pomiędzy zaborcami, czyli Rosją a Niemcami z Austro-Węgrami, który ciężko odbił się na losach zwykłych niewinnych ludzi. Jest to bardzo udany debiut, kawał dobrej lektury.

Można by mnożyć takich przykładów tysiące ale mam tu na myśli tylko kilka pozycji o różnych gatunkach literackich, które przeczytałam w ostatnim czasie i najbardziej utkwiły mi w pamięci.

,,4. Czytasz książki, to już wiem, ale czy zastanawiasz się kim jest autor?’’ - tak zawsze staram się wiedzieć coś o autorze, to pozwala na zrozumienie skąd wzięła się ich pasja i dlaczego dany autor wybrał taki temat a nie inny, w jakim jest wieku, w jakim kierunku się kształcił……….. Bo czy świetny pisarz z wykształcenia musi być polonistą….

Dla mnie liczy się dobra książka, niezależnie od kraju pochodzenia. Ale do rodzimej literatury mam sentyment i lubię. Jeśli chodzi o książki lekkie to głównie z powodu podpunktów 5 i 6 czyli chodzi o rodzime realia, ale nie tylko, bo także o czytanie o problemach Polaków. Lubię czasem kupić sobie po angielsku jakieś czytadło i stwierdziłam, że często anglojęzyczne książki są słabe. Nie mamy się czego wstydzić.

Jeśli chodzi o literaturę wybitną, to jest tak jak napisałam w odpowiedzi poniżej, Natannie, mam sentyment i porównanie do wcześniejszych epok. Ale niekoniecznie musi to być literatura najnowsza, bo u tych najnowszych pisarzy bardzo przygnębiająco działa na mnie ten pesymizm prowincji, miejsc, poczucie wyalienowania i braku nadziei. Natomiast śledzę trendy, bo to jest mój kraj, moja ojczyzna. Mam swoich ulubionych autorów, np. Myśliwski, Tokarczuk. Bardzo lubię książki historyczne i powieści o 'ja', o refleksji egzystencjalnej i o przemijaniu.

Wcześniej wybierałam raczej książki zagranicznych autorów, gdyż uwielbiam podróżować z książką przez świat i zwiedzać nowe kraje, miejsca i poznawać inne kultury. To był mój priorytet. Jednak od pewnego czasu ilość książek polskich autorów w moim dorobku czytelniczym zdecydowanie wzrosła i wciąż wzrasta. Z nimi też mogę przecież zwiedzać świat. :)

Obecnie czytam "Spadek" Beaty Dmowskiej.

Kieruję się głównie jakością książki. Ale naszych rodzimych twórców cenię za to, że rozumiem przedstawione realia. Myślę, że wielu obcokrajowców mogłoby ich nie zrozumieć z uwagi na różnice społeczne i kulturowe - tak jak my czasami nie rozumiemy niuansów w powieściach zagranicznych.

Nie uważam, że książki zagranicznych autorów są lepsze od polskich i nie wiem skąd bierze się takie przekonanie. Ja czytam książki i polskie, i zagraniczne. Jednak z tych siedmiu argumentów, żaden do mnie nie przemawia. Czytając książkę nie interesuje mnie kim jest autor, nie zależy mi też na tym by go poznać, ani żeby dostać podpis. Lubię, też czytać powieści dziejące się w różnych odległych miejscach.

Ja właśnie lubuje się głównie w polskich autorach - miałam przyjemność z kilkoma przejść nie tylko na "TY", ale i rozmawiać na kamerę! Wspaniali ludzi i wspaniałe chwile z rozmowami!

Napiszę swoje spostrzeżenia, wewnętrzne dygresje...
Trafiłam raz - pewnie rok temu - na zbiór opowiadań. Autorami są m.in. Orbitowski (na nim mi zależało) i Małecki (tym bardziej mi zależało, bo byłam świeżo po lekturze RDZA i śLADY). I co się okazało, że tak się wczytałam z ciekawości w inne teksty, że zaintrygował mnie WIT SZOSTAK - potem sięgnęłam po jego książki i odkryłam OBERKI - coś fantastycznego. Zakochałam się w temacie wsi, prowincji, zaściankowości, duszności starości, odchodzenia... potem odkryłam Macieja PŁAZĘ, coś genialnego. niesamowita pióro.... Potem nawet HUBERT KLIMKO_DOBRZANIECKI... Polecam polskich pisarzy - tych właśnie. Pań polecam OLGĘ TOKARCZUK, reszta mnie nie pociąga. Każdy w powieściach szuka czegoś innego, jak szukam prawdy, zadumy, przemyśleń, głębi i tego, co nazywam "poterepaniem mózgu", po skończeniu czytania książka musi mnie nadal męczyć, nie dawać spokoju, mam ją ciągle w głowie i wracam do niej i wracam i myślę przez kilka dobrych dni...
Podobnie jest z KUBĄ MAŁECKIM - on to pisze wprost niebywale.
a z lżejszych, acz wartościowych - Janusza L. WIśniewskiego

Mamy świetnych polskich pisarzy z różnych gatunków literackich. W gatunku polskiej powieści kryminalnej jest wielu znakomitych autorów, którzy tworzą bardzo zróznicowane powieści, każdy może znależć coś dla siebie. Oto kilka typów, które polecam:
- kryminał krakowski - Krzysztof A. Zajas- trylogia grobiańska "Ludzie w nienawiści" oraz Paweł Fleszar "Powódź",
- kryminał z Łodzi - Adam Widerski "Odwyk" i Agnieszka Płoszaj "Czarodziejka",
- seria z komisarzem Bernardem Grossem - Robert Małecki "Zadra"
- Róża Lewanowicz "Porwana", "Przebudzona",
- seria: W trójkącie beskidzkim - Hanna Greń "Uśpione królowe" - kryminał z romatycznym klimatem i humorem,
- kryminał z erotyką w tle - Paulina Świst "Sitwa", Diana Brzezińska "Będziesz moja".
Polskie pisarki książek obyczajowych z lekkim piórem: Krystyna Mirek i Dorota Gąsiorowska oraz moje ostatnie, przypadkowe odkrycie powieści erotyczne napisane z niezwykłym smakiem i na bardzo dobrym poziomie literackim - Magda Mila "Tonąca w błękicie".

Ja często daję szansę polskim autorom, również debiutującym. Czasami czuję się rozczarowana, ale nie częściej niż w przypadku autorów zagranicznych. Dobra książka obroni się treścią, nie ma znaczenia, jakiego pochodzenia jest autor. Należy dać szansę każdemu. Jeśli widzimy dany tytuł i coś nas do niego ciągnie, warto spróbować :)

A ja mimo wszystko nie mogę się do polskich autorów przekonać. Kilka razy się dość solidnie przejechałam na takich niby poczytnych rodzimych twórcach (nazwisk celowo nie wymieniam) i podchodzę z coraz większą nieufnością do nich. I paradoksalnie - im bardziej poczytny, tym większa moja nieufność wobec jego twórczości...

Jeszcze dodam, że jeśli chodzi o narodowości pisarzy, to mam wielkie opory przed literaturą wiktoriańską. Wiem, że baby za nią szaleją i za filmami, a ja odwrotnie, dziwię się jeśli są dobre książki wiktoriańskie.

Ja osobiście czytam książki naszych polskich autorów, ale raczej na równi z tymi zagranicznymi. Chociaż pewnie gdyby spojrzeć na biblioteczkę w domu, znalazłoby się tam więcej książek jednak zagranicznych autorów

Czytam "Balsamiarkę" Izabeli Kawczyńskiej, z polecenia @Malpa. Małpo, wiedziałaś co robisz. Moc emocji i po tej książce już chyba nic nie będzie takie samo...

Ja szczerze mówiąc nie zwracam uwagi na autorów. Ważne, żeby książka była dobra. W mojej biblioteczce jest chyba pół na pół(połowa to książki zagraniczne, połowa polskie).

Ja ostatnio coraz bardziej przekonuję się do olskich autorów. A to wszystko za sprawą kilku bardzo dobrych tytułów, które miałam okazję przeczytać :)

Moja ulubiona polska pisarka to Katarzyna Berenika Miszczuk. Jej książki są przezabawne i niesamowicie wciągają.

A też sprawdzam ile autor ma lat i porównuje jego wiek do mojego. Cieszę się, że nie jestem w tym sama :D