Strażak. Życie w ciągłej akcji recenzja

Strażak-zawód szanowany i doceniany. Nie bez przyczyny od lat cieszy się profesją, która wzbudza podziw u drugiego człowieka. Gasi pożary, bierze czynny udział podczas ratowania ofiar wypadków komunikacyjnych czy ściąga małe kotki z drzew. Taki obraz przez lata utrwalił się w społeczeństwie. Jak jest naprawdę, pokazuje książka Strażak. Życie w ciągłej akcji.

Na rynku wydawniczym nie ma zbyt wielu pozycji, które traktują o pracy strażaka. Prawdziwy wysyp pozycji tych lepszych i tych gorszych jest o policjantach i lekarzach. Tym bardziej cieszę się, że w końcu otwieramy się na nowe profesje, które są przecież równie ciekawe. Nie ukrywam, że z tą pozycją wiązałam duże nadzieje, bo autorem jej jest strażak, który przez lata zmagał się z tym nieokiełznanym żywiołem.

Książka jest niejako zapisem przeżyć i doświadczeń autora jednakowo od wczesnych lat młodości, aż do strażackiej emerytury. Na poszczególnych stronach poznajemy tajniki pracy strażaka, sprzęt czy szkolenia. I tak naprawdę tego jest najwięcej. Autor skupił swoją uwagę na poszczególnych kursach, które opisał w dość obszerny sposób. Podobnie przedstawił sprzęt, którego używają ogniomistrzowie. Dokładny model samochodu, typ podwozia, co znajduje się w środku. Dla kompletnego laika taka wiedza nic nie wnosi. Nie raz na podstawie opisy wyobrażałam sobie, jak dany pojazd może wyglądać. Nie wiedząc tak naprawdę czy moje wyobrażenie jest słuszne.

Zabrakło mi tu opisu działań, czyli tego, co dla osoby z zewnątrz jest najciekawsze. Owszem znajdziemy tu krótką charakterystykę akcji, ale zostanie ona przyćmiona przez strażacką teorię, której w mojej ocenie jest zbyt dużo. Zabrakło mi tu takie zwyczajnego życia strażaka na służbie. Tych emocji, doświadczeń, które na długi czas pozostają w głowie czy akcji, które nie przeszły zgodnie z założonym planem.

Nie jest to zły reportaż, jednak spodziewałam się czegoś innego. Zabrakło mi to praktyki, która pokazałaby prawdziwy obraz bycia ogniomistrzem. Nie mniej jednak warto po nią sięgnąć, bo nie wszystko, co medialne ma odzwierciedlenie w rzeczywistości.