Poznać kobietę recenzja

Przewrotny tytuł, jak i przewrotna treść. Czy Joel, narrator tej opowieści, pragnie poznać kobiety?
Joel, pięćdziesięcioletni były agent wywiadu. Przez całe życie specjalizował się w zdobywaniu informacji i pozyskiwaniu nowych źródeł informacji. Do perfekcji opanował swoje ciało i emocje, mistrz konwersacji i odkrywania każdego fałszu. Żył do tej pory na walizkach, przemieszczając się z miasta do miasta, z kontynentu na kontynent, zmieniając tożsamości jak rękawiczki. Po nagłej tragicznej śmierci żony wciska w swoim życiu przycisk „pauza”. Przechodzi na emeryturę i przeprowadza się z Jerozolimy do Tel Awiwu razem z dorastającą córką, matką i teściową. Wynajmuje tam duży dom z ogrodem i zmienia całkowicie swoje życie.
„Mawiał, przyszedłem poszukać oznak życia. I ja też do tego doszedłem. To jest to, czego teraz szukam. Ale nic się nie pali. Jutro też jest dzień. Spodobało mi się siedzieć w domu i nic nie robić jeszcze przez parę miesięcy. Albo lat. Albo całe życie. Dopóki nie uda mi się zrozumieć, o co chodzi. Co to wszystko znaczy. Lub przekonać się, na podstawie swojego własnego doświadczenia, że nic nie da się zrozumieć. Niech i tak będzie. Zobaczymy.”
Stał się człowiekiem wolnym, który nie musi się martwić o przyszłość. Stara się nie ingerować i nie stosować swoich wyuczonych schematów w stosunku do najbliższych mu trzech kobiet. Co nie znaczy, że się o nie martwi, nie stara się pomóc czy zrozumieć ich potrzeby. Jednak każdej z nich zostawia przestrzeń do życia. Ma czas na zastanowienie się nad przeszłością i robienie to, na co ma ochotę lub nic nie robienie: „Jutro też jest dzień.”. Jego dzień wypełniają prozaiczne czynności, dbanie o dom i ogród, przygotowywanie śniadań dla córki, matki i teściowej lub siedzenie w ogródku i przyglądanie się otoczeniu. Przyjmuje życie takim, jakim jest. Jednak ciekawie jest odbierany przez otoczenie, przecież nie można tak żyć. Przeczytałam parę opinii, gdzie ciągle się powtarza: „zagubiony mężczyzna w średnim wieku”, cały czas próbowałam doszukać się tego zagubienia i rozterek. Czy on jest mężczyzną zagubionym, czy wolnym? Czy jego życie jest szare i nieznośnie codzienne? Cały czas w jego życiu coś się dzieje. Czy życie wśród kobiet, bardzo wyrazistych i świetnie przedstawionych jest klęską? Książka jest intymną opowieścią, gdzieś poza czasem, świetnym portretem psychologicznym nie tylko Joela. Powieść toczy się nieśpiesznie, jak życie Joela pełne refleksji, zatrzymując się na wręcz malarskich opisach przyrody. Jednak cały czas utrzymuje napięcie, jakbyśmy cały czas na coś czekali. W jednej z recenzji przeczytałam :” Ważny element stanowi też praca, podobało mi się zakończenie właśnie z pracą związane.” Zaczęłam się zastanawiać, czy wyłącznie praca nas określa. Zaczęłam się też zastanawiać, czy to z bohaterem jest coś nie tak, czy z nami. To daje pod rozwagę czytelnikom, a także, co jest najważniejsze w tej powieści.

Mnie bardzo podobał się cytat: „Między dwoma punktami można przeprowadzić tylko jedną linię prostą i ta linia zawsze jest pełna kretynów.”