Za zakrętem recenzja

Po burzliwych przejściach w życiu osobistym Joanna ma nadzieję na upragnioną stabilizację u boku ukochanego mężczyzny, jednak znów staje na życiowym zakręcie. Jej nastoletnia córka wchodzi w okres buntu, a nowi podopieczni przysparzają niemałych kłopotów. To nie jedyne zmartwienie Joanny; proces Mileny kuczyńskiej obnaża prawdę która wstrząśnie losami wielu osób...

"Za zakrętem" to druga książka jaką miałam okazję przeczytać autorstwa Sandry Cichej. Z niecierpliwością wyczekiwałam na kolejną część "Zakrętu", bo już jakiś czas temu zauważyłam talent autorki. Powieść "Za zakrętem" opowiada ciekawą historię życia Joanny i jej najbliższych. Pani Sandra Cicha doskonale charakteryzuje bohaterów tak, że stają się oni niepowtarzalni i jedyni w swoim rodzaju. Od początku kibicowałem głównej bohaterce i jej nowemu partnerowi, gdyż tworzyli udaną parę. Z tej książki można się nauczyć jak tworzyć zdrowy związek. Przez większość czasu irytowała mnie córka Joanny, Zuza, ale prawdopodobnie właśnie taki był zamysł autorki. Sandra Cicha świetnie scharakteryzowała zachowanie nastolatki podczas okresu buntu, ale pokazała też jak rodzice mogą sobie z tym radzić. Głównej bohaterce los znów rzucał kłody pod nogi, ale tym razem było to przewidywalne, co odbierało mi przyjemność z czytania. Niestety tą częścią nie byłam już tak zachwycona jak poprzednią. Co prawda dialogi wciąż były naturalne i swobodne, ale wszystkiego mogłam się domyślić zanim jeszcze skończyłam czytać. Mam wrażenie, że coś tu się zepsuło.
Nie należy oceniać książki po okładce, ale pierwsze co rzuciło mi się w oczy to okładka i ta wklejona postać kobiety, która daje wrażenie sztuczności. Wystarczy jeden rzut oka i zauważamy, że kobieta jest doklejona, a grafika wykonana dosyć słabo.

Tym razem cała historia nie przeleciała mi w jednej chwili. Musiałam nieźle się natrudzić, żeby ją skończyć. Do samego końca czekałam na moment zaskoczenia, ale niestety się zawiodłam. "Za zakrętem" to książka dobra dla osób, które nie liczą na częste zwroty akcji. Zaliczyłabym ją do obyczajówek, które nie zaskakują, ale dużej grupie osób mogą się spodobać przez swoją normalność i prostotę