Zwiadowcy Księga 4 Bitwa o Skandię recenzja

Tą częścią uporałam się bardzo szybko, jednak nie aż tak szybko jak z trzecim tomem, gdyż muszę przyznać, że poprzednia część była ciekawsza. Tutaj napięcie też było widoczne, jednak dopiero od środka książki, kiedy to wilki oberjarl, władca i pan Skandii dowiedział się o tym, że Evanlyn jest córką jego wroga, któremu przyrzekał śmierć, no i oczywiście ekscytująca była również końcowa walka, ale to już swoją drogą. W tej części również mamy do czynienia ze Skandianami, jednak tym razem w formie przyjaciół, nie wrogów, co powoduje, że możemy bliżej poznać ich zwyczaje, taktyki oraz tradycję. Z okładki wnioskowałam, że książka będzie przesycona strategiami walki, oczywiście jest jej wiele, ale nie aż ta dużo ile się spodziewałam, co dało mi również miłą pewność, że książka nie znudzi mi się i nie będę chciała od niej odpocząć na kilka dni. Tom chodź pełen walk i wrogów, nie jest przedstawicielem przemocy, gdyż i tym razem autor postarał się o to, aby jego seria była nadal dla tych starszych oraz młodszych czytelników, co chyba właśnie dlatego robi ją taką miłą w czytaniu oraz popularną. Książkę polecam wszystkim, którzy już przeczytali poprzednie części, na pewno seria wam się nie znudzi, tylko jeszcze bardziej do siebie przyciągnie, gdyż czwarty tom kończy się tak, że tylko chce się czytać dalej, gdyż zapowiada się znowu zmiana biegu zdarzeń oraz przygód głównych bohaterów. Jak z każdego tomu z serii i z tego również płynie nauka. Tym razem autor chce swoim czytelnikom uzmysłowić, ze nawet najwięksi wrogowie, których państwa napadają na siebie oraz nienawidzą się od lat, mogę współpracować, jeżeli tylko jedna strona jest w stanie odpuścić krzywdy, a druga przyznać, ze to jej wina. To nieco kosztowne, ale jak bardzo szybko się przekonamy w przygodach Willa, opłacalne. W pierwszym tomie mieliśmy okazję poznać stosunki Willa z nowym mistrzem, w drugim już bliżej spotkaliśmy się z byłym uczniem Halta oraz królewską córką, poznaliśmy również nieco Skandian, w trzecim wojownicy i ich kraina nie była nam już zupełnie obca, a w czwartym mamy okazję poznać ich już zupełnie i otrzymać niesamowitą dawkę emocji oraz wzruszeń. Kluczowe dla książki jest spotkanie Willa z Haltem po dobrych kilku miesiącach rozłąki. Ważna jest również ostateczna walka w której nie braknie emocji oraz sam koniec, kiedy to główni bohaterowie powracają już do domu, co również wiąże się z karą daną Haltowi przez króla. Powieść może nie jest niesamowicie łamigłówkowa, ale warto ją przeczytać, gdyż należy do książek lekkich oraz przyjemnych przy których długie wieczory mijają szybciej oraz milej.