Zwiadowcy. Bitwa o Skandię recenzja

Zacznę od tego, że trochę narzekałam w poprzednich częściach na wspominki przez autora na temat Horace'go jak i Halta.

Po tej części mogę ich prawie ze wszystkiego oczyścić, bo tutaj, w tym tomie, zostali oni o wiele lepiej przedstawieni, niż w poprzednich częściach, z czego, z całego serca się cieszę, bo nie da się ukryć, że powoli czułam żal do autora za dodanie tych postaci i zastanawiałam się, czy poodejmować spotkanie z kolejnymi tomami.
A teraz jestem szczęśliwa, że nie zaprzestałam na tych 3 tomach!

Fabuła całokształtem jest o niebo lepsza od poprzednich części, jednak nie byłabym sobą, jeśli bym do czegoś się nie przyczepiła, a mianowicie... Niestety nie odczułam tego czegoś, na co czekałam, od pierwszych stron powieści.

Owszem, szykowałam się na coś o wiele gorszego, bo po spotkaniu z poprzednim tomem, nieco się zawiodłam na tej serii, ale książka zaczęła się rozkręcać może do 150 strony i znów chwilami robiła się nudna.

Prawdę mówiąc, miałam nadzieje, że cała ta książka będzie na tym samym poziomie co jej początek, ale to tylko drobny szczegół!

Dla mnie ważne było to, że wiele razy przewijały się wzmianki na temat koni, jeździectwa! (ci, którzy są ze mną trochę dużej to zapewne wiedzą, że jeśli są wzmianki na temat koni, to od razu powieść otrzymuje dodatkowy plus😉), a to bardzo cenie!
Kolejną zaletą było wprowadzenie kolejnej postaci żeńskiej.
Bardzo się cieszyłam, gdy ujrzałam, że autor wplótł kolejną dziewczynę, jednak nie trwało to długo, ponieważ przewinęła się ona: raz, może dwa?
Co bardzo mnie zasmuciło, bo bardzo brakuje mi takich kobiecych postaci, czym na pewno nie jest Evanlyn.
Jak już jestem przy niej, to na chwilę się zatrzymam.
Tutaj nie mogę ukryć, że za tą bohaterkę seria otrzymuje ode mnie Wielki plus! Niezależna, odważna dziewczyna, która jest z nami aż do ostatniej strony...

Coś pięknego! Uwielbiam tę postać za to, że jest sobą i mam nadzieję, że pojawi się ona również w kolejnych tomach!

Tak na koniec, dodam, iż końcówka zostawia czytelnika w niepewności, a właśnie takie zakończenia lubię!