Zranione uczucia recenzja

Dorosłego człowieka nie da się zmienić od ręki. Wbrew jego woli nie tylko jest to nie możliwe, ale też... średnio właściwe. Dlaczego więc tak często wierzymy, że On się zmieni? Że nasza miłość poukłada mu wszystko w głowie i z drania przemieni w księcia z bajki?

„Zranione uczucia” to bezpośrednia kontynuacja „Prostego układu”. Znajomość pierwszej części jest w zasadzie niezbędna, by zrozumieć losy bohaterów. Łucja i Dymitr dalej próbują ułożyć swoje wzajemne relacje. Ona czuje do niego coś więcej, jemu zależy przede wszystkim na seksie. Mimo tego dziewczyna dedycje się wejść układ bez miłości. Nie ma innej możliwości, jej uczucia z pewnością będą zranione.

Co do pierwszej części miałam mieszane uczucia. Nie do końca pasowały mi wszystkie elementy. Kontynuacja jest lepsza, chociaż wciąż niepozbawiona wad. Co było na plus? Z pewnością intensywne emocje, miłośniczki burzliwych romansów będą zachwycone wybuchową mieszaną uczuć i namiętności. Zarówno jednego, jak i drugiego jest naprawdę sporo. Pierwsza połowa książki przepełniona jest opisami zbliżeń i namiętnych uniesień. To chyba współczesny odpowiednik różowych okularów zakładanych na nos podczas pierwszego etapu związku. Seksu jest naprawdę sporo, a opisy nie unikają dosadności. O gustach się nie dyskutuje, ale przynajmniej dla mnie było tego wszystkiego za dużo, a niektóre zbliżenia niczym nie różniły się od poprzednich. Bynajmniej nie jestem fanką opisywania erotycznych udziwnień, ale skoro sceny są podobne, to jedną z nich można zastąpić akcją poza sypialnią.

Co do samej fabuły, w drugiej części więcej się dzieje. Do głosu dochodzi sporo nowych postaci, które próbują postawić głównego bohatera w trochę innym świetle. Pojawia się też kilka scen napisanych z jego punktu widzenia. Nie zmienia to jednak faktu, że to typowy bad boy. Jeśli ktoś lubi takich amantów, to tutaj jego zły charakterek nie jest na pokaz, faktycznie wiele można mu zarzucić.

Ciąg dalszy na: http://www.recenzjenawidelcu.pl/2019/11/zranione-uczucia-ka-figaro.html