Pułapka recenzja

Po ten debiut niemieckiej aktorki, dziennikarki i blogerki sięgnąłem po bardzo ciekawym wywiadzie z autorką na łamach magazynu „Książki do czytania”. Muszę powiedzieć, że bardzo to zmyślny dreszczowiec. Bohaterką i narratorką jest Linda Conrads, blisko czterdziestoletnia poczytna pisarka z własnej woli żyjąca od lat w odludnym domu i w ogóle z niego nie wychodząca; kontaktuje się jedynie ze swoim wydawcą Norbertem i asystentką Charlottą, która robi jej zakupy. Aura tajemniczości mocno przyczynia się do popularności Lindy, ale mało kto wie o przyczynach tego odosobnienia. A dzieje się tak, bo pani Conrads nie może przezwyciężyć traumy po morderstwie siostry Anny sprzed wielu lat. Sprawca pozostał niewykryty, nasza bohaterka widziała go tylko przez chwilę, ale ma pewne mocne podejrzenia.

Po wielu traumatycznych latach pani Conrads przypadkowo widzi w telewizji twarz człowieka, który według niej zamordował siostrę. Jak go dopaść? Bohaterka książki wpada na dość przewrotny pomysł. Oto napisze thriller osnuty na wątku zabójstwa siostry, z którego będzie wynikać, kto zabił. Pani Conrads ma nadzieję, że domniemany sprawca przeczyta książkę, popełni błąd i w ten sposób wpadnie w pułapkę.

Dlaczego thriller jest zmyślny? Bo przez długi czas wszystko dzieje się jedynie w głowie pani Conrads, przeżywamy wraz z nią różne stany psychiczne na granicy choroby umysłowej, a fabuła stoi w miejscu. Niemniej tak to jest dobrze napisane, że czyta się z dużym zainteresowaniem. Muszę powiedzieć, że do pewnego momentu, bo niestety z czasem ten brak akcji i grzebanie się we wnętrzu narratorki zaczynają trochę nużyć. Niemniej pod koniec akcja przyspiesza i przynosi rozwiązanie, jakie? Nie zdradzę...

Innym ciekawym chwytem jest wplecenie w fabułę fragmentów thrillera pisanego przez panią Conrads, taka książka w książce... Między obiema fabułami toczy się dosyć intrygująca gra...

Dostaliśmy w sumie ciekawy thriller psychologiczny, coś w stylu Patricii Highsmith. Literatura rozrywkowa na dobrym poziomie.