Zły. Przebudzenie recenzja

Kończymy przygodę z Igą i Dominikiem. Drugi tom zakończył się tak, że miałam ochotę udusić Helenę. Na szczęście szybko pojawił trzeci tom, więc mogę jej wybaczyć takie niecne zagranie.Oczywiście jeżeli pojawi się jakiś spojler to przepraszam, bo trudno jest pisać recenzję kolejnego tomu serii, nie zdradzając niczego z poprzednich części.

W poprzednim tomie Iga została porwana przez handlarza żywym towarem, który działał na polskich ziemiach. Oczywiście Domenico chciał za wszelką cenę uratować swoją ukochaną i oddał się w ręce porywaczy, ale w zamian za to Iga miała być wolna. W tym momencie Dominik ujawnił światu, że żyje. Czy dobrze zrobił? Hmm chce ratować kobietę swojego życia, więc nie ważne są konsekwencje. Z nimi zmierzy się potem.

Iga nie chciała się zgodzić na ten ruch męża, ale wiedziała, że musi ratować córkę. Za wszelką cenę musi dostać się do Włoch, do swojego teścia, bo wie że tylko on ochroni je przed tym wszystkim i pomoże uratować syna. Oczywiście podróż nie będzie łatwa, bo Iga nadal jest na oku wroga.

Luciano postanawia stać się w końcu groźnym capo, żeby mógł uratować swojego syna i jego rodzinę. Pokazał wszystkim, że w obronie tych których kocha jest w stanie wiele zrobić. A pomaga mu zaufany Luigi, którego traktuje jak swojego syna.

Czy don Luciano uratuje syna? Czy Iga i mała Aga dotrze do bezpiecznego domu capo mafii ‘Ndrànghety?

To było takie dobre! Uwielbiam tą serię! Akcja rozpoczyna się na samym początku, kiedy porwano Domenica. Historię poznajemy z punktu widzenia praktycznie każdego z bohaterów, a to daje nam pełen obraz wydarzeń jakie mają miejsce, ale także ich uczucia i myśli. To jest wg mnie świetny zabieg, pozwalający nam Czytelnikom mieć pełen obraz tego co dzieje się w książce. A dzieje się tu dużo. Będziemy świadkami nie jednej śmierci, zbrodni czy walki, ale czekają nas też te przyjemne chwilę. Myślę tu przede wszystkim o miłości i o odnajdywaniu siebie. Wszystko to okraszone będzie odrobinką humoru.

Taka miłość jaka połączyła Igę i Dominika nie zdarza się często, chociaż może i się zdarza? Fakt jest taki, że nie każdy taką znajduje. Im się udało, dlatego walczą o siebie i swoją małą rodzinkę. Oboje są w stanie wiele poświęcić.

Luciano też się zmienił. Chociaż jak tak myślę, on po prostu dla obcych musi być twardym capo, ale dla rodziny staje się kochającym ojcem i dziadkiem. Takim miłym i ciepłym staruszkiem. W tym tomie poznajemy też kilku nowych bohaterów, którzy mają większy lub mniejszy wpływ na sytuację w rodzinie Buscetta.

Helena poprzez to co przeżyli nasi bohaterowie, pokazuje co w życiu każdego z nas jest najważniejsze. Po prostu zawsze nawet jak jest źle, dobrze jest mieć się do kogo zwrócić. Bez względu na to czy są to rodzice, przyjaciele czy ukochana osoba. Dzięki tej historii widzimy, że przyjaźń i miłość, oddanie i zaufanie to najważniejsze uczucia w życiu każdego z nas.

Dziękuję za możliwość poznania tej historii. Praca przy jej promocji była dla mnie czystą przyjemnością.

Polecam