Zły król recenzja

„A więc niech dobro zwycięży, ze szczególnym uwzględnieniem naszego dobra.”

Na tronie elfów zasiadł nowy król - Cardan, a Jude przypadła rola jego prawej ręki. Czy aby napewno? Coraz więcej elfów chce mieć więcej władzy. Pojawiają się wrogowie, którzy w knuciu są jednymi z lepszych. Jest mnóstwo tajemnic a z dnia na dzień rośnie co raz większe niebezpieczeństwo. Co się wydarzy? Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem?

Pierwszy tom czytałam dwa lata temu i mi się podobał. Teraz żałuje, że tyle czekałam aby dokończyć tą serię. Bardzo szybko wkręciłam się w tą powieść, wręcz nie mogłam się od niej oderwać. Na nowo zakochałam się w świecie stworzonym przez autorkę. Sam pomysł jak i wykreowanie tego świata zasługują na brawa. Podobało mi się, że na początku książki jest mapa co ułatwiło wyobrażenie sobie tego świata jak i gdzie znajdują się bohaterowie. Pierwszo jak i drugoplanowo bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Każdy z nich jest inny, dzięki czemu ich nie pomylimy. Wydarzenia poznajemy ze strony głównej bohaterki Jude. Jest ona śmiertelniczką w krainie elfów, lubi walczyć, wszystko wiedzieć i knuć intrygi. Cardan, Najwyższy Król na Elfhame, który jest tajemniczą postacią, z pozoru może się wydawać, że dalej jest jak w pierwszym tomie, ale pozory lubią mylić. Coraz bardziej polubiłam jego postać, pomimo tego co odwalił na koniec książki. Polubiłam postacie Bomby, Ducha czy Karakana. Za to dalej nie polubiłam Lokiego. Ale mnie on denerwował podczas czytania. W książce jest pełno intryg, knucia, tajemnic czy pragnień zdobycia jak najwięcej władzy. Akcja książki nie pędzi, ale też nie przynudza. Możemy znaleźć w książce niespodziewane zwroty akcji, dzięki którym powieść trzyma nas w napięciu. Czytają towarzyszyło mi cała paleta emocji. Raz byłam szczęśliwa, raz przestraszona czy zdziwiona. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Przez chwilę nie mogłam się otrząsnąć z tego co się stało. Dlatego od razu sięgnęłam po trzeci tom. Polecam wam z całego mojego serduszka ten jak i pierwszy tom. 9/10