Jedna krew recenzja

Dziś pora na recenzję po nieprzespanej nocy. Czemu nieprzespanej? Ano, bo włóczyłam się całą noc po Bieszczadach unikając ataku jednokrwistych... Pierwszy raz od dawna trafiłam na tak wciągającą i trzymającą w napięciu książkę, że nie byłam w stanie odłożyć jej zanim nie doszłam do końca...

Kto to taki ci jednokrwiści? Ludzie spłodzeni w kazirodczym związku. Po śmierci jedna krew, która ze względu na pochodzenie krąży w ich żyłach nie może ostygnąć i tak plączą się po świecie póki nie napiją się cudzej krwi aby własną uspokoić. Z tym, że pijąc, jednokrwistością zarażają swoją ofiarę i tak powstają wampiry.

Wieńczysław Pskit w dzieciństwie cudem uniknął zarażenia przez własną ukochaną siostrę, do której trumny położył się w dniu wystawienia zwłok aby ostatni raz ją przytulić. Przez całe życie rodzice wmawiali mu, że nie widział tego, co widział i wyrósł na człowieka lekko skrzywionego, z pretensjami do całego świata i bez uczuć. Gdy był mały z jednokrwistością zetknął się w maleńkiej wiosce w Bieszczadach, teraz tam wrócił, a klątwa jakby na niego czekała. Wieńczyk poluje na wampiry, jest w stanie mordować ludzi na około jeśli podejrzewa, że w ich żyłach buzuje jedna krew. Dopiero po odcięciu głowy zdarza mu się zastanowić, czy postąpił właściwie. Pewnego dnia natyka się na swoją martwą od 27 lat siostrę, na której punkcie miał obsesję przez całe życie. Przez cały ten czas tęsknił za nią i gloryfikował ją, a ona spaceruje sobie właśnie po Bieszczadach. A może to jednak nie ona? W sprawę miesza się podstarzały ksiądz i wioskowy dziwak. Mamy tu mrożące krew w żyłach sceny bezpośrednich ataków martwych oraz trzymające w napięciu oczekiwania i niepewność, z której strony atak nastąpi i czy w ogóle nastąpi tej nocy. ..

Akcja co chwila się plącze i wywija salta. Straszy i trzyma w napięciu. Całość napisana w fajnym stylu i przyjemnym językiem. To taka groza, której czytanie naprawdę satysfakcjonuje.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Dardy już wiem, że na pewno nie ostatnie 😁.