Złota klatka recenzja

"Złota klatka" Camilla Läckberg
Faye- kobieta która ma wszystko- urode, inteligencję, wspaniałego męża, ukochana córkę, pieniądze i luksusowy apartament w najlepszej dzielnicy Sztokholmu.
Jednak jej na pozornie idealne życie to tak naprawdę codzienna walka o przetrwanie. Nie może uwolnić się od męża którego myśli, że kocha ponieważ jest z nim związana emocjonalnie. Wręcz uzależniona od niego. Robi wszystko żeby mu się przypodobać i by zwracał na nią uwagę. Perfekcyjne małżeństwo które odgrywają jest tylko grą...
W pewnym momencie "idealne" Życie Faye nagle się sypie. Została sama, bez pieniędzy i bez pracy, zawstydzona i upokorzona.
Ogarnia ją żądza zemsty, która pochlania ją bez reszty.
A gdy wszystko wróciło do normy, nagle w przedpokoju znaleziono kałuże krwi.
Należące do Julienne, córki Faye.
Podejrzenie spada na byłego męża Faye.
Ale mimo wszystko czy byłby zdolny zabić swoje dziecko ?
A co z mroczną przeszłością Faye którą z nikim się nie podzielila? Czy istnieje jakieś powiązanie między okrutnym dzieciństwem bohaterki a zabójstwem jej córki?
.
Hej🤗 czytałam różne opinie o tej książce wielu osobom się podobała a oni którym którym oni którym wręcz przeciwnie. Dlatego ja miałam spore wątpliwości czy w ogóle zacząć czytać "Złotą klatkę". Nowa seria camilli Lackberg jest napisana w całkowicie innym stylu niż poprzednie książki do tej pory. Czułam się jakbym czytała całkowicie innego autora. I szczerze mówiąc niezbyt mi się spodobało bo przyzwyczailam się do poprzedniej Camili i właśnie tam ten sposób pisania pokochałam. Fabuła sama w sumie zainteresowani zaciekawiła ale ogólnie książka niezbyt mi się podobała. Nie czułam w ogóle że to jest thriller tylko jakaś książka z mocno wymieszanymi gatunkami w tym z romansami i innymi tego typu, a tych gatunków bardzo nie lubię. W pewnym momencie myślałam nawet o przerwaniu czytania. Po prostu wydawało mi się że książka z nami po pierwszej części byłaby bardziej dla tych którzy gustują w mocnych romansach. Jednak nie poddałam sie z czego się bardzo cieszę, bo zakończenie po prostu "powaliło mnie na łopatki" Tak że nie mogłam się podnieść. Kolejną fajną rzeczą w książce były dobre zarysowane postaci co zawsze mi się u tej autorki podoba. Mialy mocne charaktery było wyraźnie widać i czuć ich emocje i pragnienia. A to bardzo szanuje w książce, że mogę razem z bohaterami wszystko przeżywać.
Podsumowując książka była średnia ale ale oczywiście Zachęcam do przeczytania bo mimo wszystko nie jest stratą czasu Myślę że sięgnie po drugą część ale zdecydowanie zostanę przy poprzedniej serii.
Miłego dnia 🤗