Złe dziecko recenzja

zło miało dziecięce oblicze
i rączki, które krzywdziły
zło miało chłodu okrycie
i oczy, które przeraziły
bez uczuć jej serca odbicie,
złe myśli umysł oblepiły
mrok wlany w duszę obficie
dziecięce serce czernie ograbiły
z niewinności pozorów okrycie
z chęci zemsty emocje skłębiły
zło miało dziecięce oblicze
i rączki, które zabiły...

Serce dziecka do głębi przesiąknięte złem, dusza ciasno otulona mrokiem, wnętrze pozbawione dobra i niewinności. W swojej wymowie przerażający to obraz kiedyś dziecka, teraz dorosłej kobiety wyzutej z jakichkolwiek dobrych uczuć. Przenikająca najczulsze zakamarki wizja zła w portrecie dziecka. Obficie zanurzona w lepkim klimacie mroku i niepokoju.

Chodziło o przeszłość. Przerażającą, oblepiającą umysł przerażeniem i chłodem. Chodziło o tragiczne decyzje. Prowadzące do zgubnych konsekwencji, do jedynych uczuć - nienawiści i zemsty. Chodziło o pozbawioną uczuć dziewczynkę. Która nie miała w sobie ani krzty dobra. Żywiła się czyimś lękiem, strachem i cierpieniem. Zimnym blaskiem spojrzenia obdarowywała, bo ciepła jej oczy były wyzbyte. Chełpiła się złem, obnosiła nim i złem zadawała ciosy.

Dzięki intrygującej i płynnej narracji ( trzecioosobowej i pierwszoosobowej ) książkę czyta się bardzo sprawnie. Czasami akcja spowalniała, by za chwilę złapać czytelnika w szpony napięcia i oczekiwania. Uważam, że to bardzo dobrze napisany thriller psychologiczny z rozgrywką o życie w tle.

„ Złe dziecko ” to intensywna oraz przenikająca umysł niepokojem opowieść z porwaniem i zbrodnią w tle. Wnikliwie ukazująca meandry psychiki osobowości socjopatycznej niezdolnej do empatii, dążącej do destrukcji siebie i innych. W swojej wymowie zatrważająca i przeszywająca wnętrze, dotykająca wrażliwości duszy, ogarniająca poczuciem niezrozumienia. Oscylująca w obrębie dwóch linii czasowych - przeszłości i teraźniejszości - które w pewnym momencie idealnie się zazębiają i prowadzą do nieoczekiwanego finału. O złym dziecku to opowieść i o złych ludzkich wyborach. Polecam.