Zła chwila recenzja

„Otoczona demonami, chwilami błądziłam w ciemnościach, ale błękitne oczy potwora w masce mimo wszystko wskazywały mi drogę. Drogę do czyśćca, którą musiałam przebyć sama. Mam na imię Blaire. Nadal jestem żoną Phixa. Mam szansę na odkupienie nie tylko samej siebie..”

Książkę „Zła chwila” przeczytałam już jakiś czas temu. Miałam tę przyjemność napisać do niej rekomendację, którą możecie znaleźć na skrzydełku. Dziś, przed napisaniem recenzji wzięłam ją po raz drugi do ręki i przeczytałam od początku do końca, utwierdzając się w przekonaniu, że od historii naprawdę ciężko się oderwać.

Z kontynuacjami serii zawsze mam mały problem. Często boje się, że kolejny tom nie dorówna poprzednim, zwłaszcza gdy jest to czysta kontynuacja danej historii. W przypadku książki „Zła chwila” nie było inaczej, choć uczucie to całkowicie opuściło mnie już po przeczytaniu prologu.
Nie chciałabym zagłębiać się w fabułę tej książki, bo może nadal są osoby, które czekają z czytaniem na ukazanie całości, więc postaram się opisać wam jedynie to, jakie wrażenie na mnie wywarła.

Warto przypomnieć, że nie bez powodu autorka nazywana jest przez wielu królową dramatów. W swojej serii „Niebezpieczni mężczyźni” ukazywała nam już różne oblicza bohaterów, jednak tu zdecydowanie postawiła na różnorodność. Czytając, jesteśmy w stanie dojrzeć różne oblicza bohaterów, zgłasza Phixa, który z każdą częścią coraz bardziej mnie intryguje, i szczerze żałuję, że nie było więcej rozdziałów z jego perspektywy.

Tak jak w przypadku poprzednich dwóch części, tak i tu dominują niedopowiedzenia, mrok i wielka namiętność. Niejednokrotnie byłam tak zła na bohaterów za ich postępowanie, że aż miałam ochotę rzucić czytelnikiem o ścianę – serio! Zwłaszcza jedna scena przyprawiła mnie o palpitacje serca i myślę, że czytając, doskonale będziecie wiedzieć, o jakiej w tej chwili myślę.

Czy ta książka ma jakąś wadę? Owszem! Jest zdecydowanie za krótka. Dla niektórych być może będzie to plusem, bo przeczytanie 250 stron nie zajmie wam dużo czasu, jednak ja czuję ogromny niedosyt. Niestety na to nic nie mogę poradzić, więc nie pozostaje mi nic innego cierpliwe czekać na kolejny tom.

Podsumowując, uważam, że K.N Haner kolejny raz zabrała mnie w podróż pełną wrażeń. Razem z bohaterami przeżywałam każdą „Złą chwilę” i nie raz bałam się o to, co znajdę na kolejnej stronie. Było niebezpiecznie, erotycznie i intrygująco. Mnie autorka kolejny raz kupiła, więc z przyjemnością zachęcam was do poznania tej książki, jak i całej serii "Niebezpieczni mężczyźni"

POLECAM.