Ziemia odzyskana recenzja

Przeszłość ciągle postępuje. Żyje w nas, ale nie zawsze możemy się z nią pogodzić, bo to co było zostaje wyparte. Tkwimy w wewnętrznym chaosie i usilne próby odzyskania straconego czasu są bezowocne. Zaciera się granica realności. Poszukujemy prawdy, by uporać się z tym co było, ale trzeba najpierw dotrzeć do źródła, by odzyskać zagubioną tożsamość. Trudno zacząć nowe, gdy cień tragicznych zdarzeń zaciera ślad. Pozostajesz w błędnym kole epidemii ponurych myśli.

Po 20 latach emigracji Marta Rychter powraca do rodzinnej Zielonej Góry. Traumatyczne doświadczenia z młodości odcisnęło piętno na jej psychice. Ma nadzieję uporać się z utratą pamięci i zacząć żyć. Brakujące wspomnienia dręczą. Mozolnie odbudowuje swoje roztrzaskane życie, a ono ma dla niej niespodziankę.

Aldona Reich po raz kolejny stworzyła niesamowicie emocjonalną historię. Pełną wzruszeń, refleksji, dojrzałości i spokoju. W jej słowach jest tajemnica, obietnica i nadzieja. Balsam dla zagubionych i zranionych dusz. Świetna życiowa lekcja, która dodaje odwagi do działania i oczyszczenia własnego wnętrza.

Wędrówka po zakamarkach pamięci, jak również niespieszna podróż po Zielonej Górze i regionie. Porywa malowniczy krajobraz miejsc zapomnianych przez bohaterkę.
Bagaż doświadczeń doskwiera i trzeba się go pozbyć, by zacząć nowe. Poszukiwanie utraconej prawdy i przypadkowo poznany mężczyzna dają nadzieję. Drobne gesty, czułe słowa zapełniają zapach pustki. Ale nie jest kolorowo i beztrosko. To życiowa relacja, aż chciałoby się zanucić: "A gdy się zejdą raz i drugi, kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością, bardzo się męczą, męczą przez czas długi co zrobić, co zrobić z tą miłością".

Idąc ścieżką powracania do prawdziwej tożsamości, Marta odkrywa to co najistotniejsze. Swoją ziemię odzyskaną. Czas miniony, który został utracony jest jej częścią. Przeszłość nie jest zamkniętym rozdziałem życia.

Piękna, subtelna powieść. Wszystko jest tu wyważone, a styl autorki zachwyca. Przepadniecie.
Zanurzcie się w tej ciepłej, życiowej opowieści. Polecam!