Szkarłatna wdowa recenzja

 Pierwsza powieść Mastertona, po którą sięgnęłam. Jak widzę, po opiniach innych czytelników, stylem i fabułą, nieco odbiega od jego wcześniejszych książek. 
 "Szkarłatna wdowa" to historia Beatrice - córki londyńskiego aptekarza, która w XVIII wieku zgłębia tajniki farmacji. Jest to o tyle niecodzienne, że w tamtych czasach kobiety nie miały prawa do nauki i uczestniczenia w życiu publicznym, dodatkowo nawet jeśli przejawiały ku temu chęci, były zazwyczaj hamowane w swych dążeniach przez najbliższych. Bea ma naprawdę wyjątkowo tolerancyjnych rodziców, których jednak szybko traci, w efekcie musi zamieszkać u niezbyt sympatycznej kuzynki. Tam, w nudnym Birmingham, czeka na nią miłość w osobie Francisa, chłopaka, który postanawia zostać pastorem. Po ślubie, Francis oznajmia żonie, że podjął decyzję o wyjeździe do Ameryki. Młodzi małżonkowie wyruszają w podróż do Nowego Świata.
 
 W nieznanym miejscu, Bea i Francis szybko zyskują zaufanie parafian. Mała wioska Sutton, zostaje jednak dotknięta tajemniczymi wypadkami - giną ludzie i zwierzęta, wszędzie czai się śmierć. Niedawne wypadki w Salem rozbudzają płomień zemsty wymierzony w czarownice. Tymczasem w miasteczku zjawia się tajemniczy przybysz, uzdrowiciel i egzorcysta. Jego pojawienie się podkopuje wiarę Francisa, a także przyniesie mnóstwo cierpień Beatrice, która będzie musiała zdemaskować samego diabła. 
 
 Powieść Mastertona opatrzona komentarzem o XVIII-wiecznym CSI, rzeczywiście jest takim historycznym kryminałem z paranormalnym wątkiem. Czyta się ją szybko i dobrze, chcąc dowiedzieć się, kim jest tytułowa szkarłatna wdowa i czy uda się powstrzymać klątwę. Przeszkadzało mi pojawienie się kilku brutalnych opisów, ocierających się o wulgarność, aczkolwiek sądząc po komentarzach innych czytelników, są to cechy charakterystyczne stylu tego autora, wyjątkowo łagodnie użyte w tej akurat powieści. Może to być idealna lektura dla fanów "Czarownic z Salem" czy "Osady".