Stowarzyszenie Słodkiej Zemsty recenzja

Szukałam jakiejś lekkiej do słuchania książki a przeglądając je, zaintrygowała mnie okładka jednej z nich, bo w tle widoczne są regały z książkami, więc one powinny mieć tu jakieś znaczenie. Takim sposobem „Stowarzyszenie Słodkiej Zemsty” trafiło na moja półkę, nie żałuję podjętej decyzji, gdyż książka jest bardzo naprawdę lekka, chociaż autorka opowiada nam nie do końca wesołą historię...
Sara zupełnie przypadkowo nakryła swojego chłopaka na zdradzie i to jeszcze jakiej! Z wściekłości na niego, na siebie i na cały świat szuka pocieszenia oglądają filmy, jedząc czekoladę i szuka jakichś dobrych porad na forach internetowych. Trafia na Stowarzyszenie Słodkiej Zemsty (SSZ), która specjalizuje się we wspieraniu kobiet, które doświadczyły zdrady oraz na zemście na niewiernych mężczyznach. Jest to tajne stowarzyszenie i żeby wejść na stronę należy przejść test, po którym mamy dostęp do forum.

Okazuje się, że dziewczyny z forum są bardzo zaangażowane w swoją można nawet powiedzieć misję pocieszania zdradzonych kobiet. Od razu proponują spotkanie w realu i podtrzymują na duchu Sarę, która powoli zapomina o zdradzie Jacka.
Jednak, jak to mówią, nic nie jest za darmo. Za solidarność trzeba będzie się odpłacić. Założycielki stowarzyszenia Aneta i Hania stopniowo wdrażają Sarę w cały obowiązujący w nim regulamin. Kobiety po prostu szukają skutecznej zemsty na swoich zdradzających partnerach, lecz zadanie to wykonuje zawsze inna członkini stowarzyszenia. To pozwala na tak zwana zemstę w białych rękawiczkach, bo nie sposób połączyć takiego zdarzenia z porzuconą kobietą, która ma na ten czas zawsze niepodważalne alibi. Sarze przypadła w udziale zemsta na byłym facecie Anety: uwieść, rozkochać, porzucić...

Wydawałoby się to może prostą sprawą, zwłaszcza że Sara jest w typie byłego Anety - Daniela. Okazuje się, że i Sara i Daniel lubią czytać książki, co w obecnych czasach jest nieco niespotykane. Oprócz zamiłowania do książek zaczyna się jednak jeszcze coś dziać...
Spotykają się często w bibliotece, gdzie bibliotekarka pani Ania jest bardzo pozytywną postacią. W takiej bibliotece mogłabym przesiadywać codziennie i pogrążać się w lekturze. Niestety, moja lokalna biblioteka po remoncie i zmianie kierownika, jest teraz już z tych nowoczesnych, gdzie trudno się odnaleźć starszemu czytelnikowi, więc lepiej zamówić książki przez stronę i odebrać po potwierdzeniu. Kierownik biblioteki też tak woli. On nie czyta książek...

Książka bardzo zabawna, z wieloma zwrotami akcji, słucha się rewelacyjnie (pewnie czyta również), trochę skłania do refleksji. Można się przy niej znakomicie zrelaksować.

Polecam.