Dwadzieścia lat ciszy recenzja

„Żeby zrozumieć, musi Pan uwierzyć”, czyli książka, która miała być horrorem.

Autor: @withwords_alexx ·1 minuta
2021-05-13
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Dwadzieścia lat ciszy to moje pierwsze spotkanie z Przemysławem Wilczyńskim (wcześniej dla mnie nieznanym autorem). Opis tej książki zwiastował kryminał połączony z horrorem, który miał mrozić krew w żyłach. Czy to wystarczyło, aby książka mnie zachwyciła?

Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają mu Bogna i Hubert – bezdomny były wojskowy, mający własne porachunki z siłami ciemności. Złowieszcza aura otaczająca zagadkowy pojazd przyciąga inne zło: Blacha, psychopatyczny uciekinier ze szpitala psychiatrycznego, wreszcie może bezkarnie wcielać w życie swoje chore fantazje, ale nie wie, że jest tylko narzędziem w rękach kogoś, a może czegoś, znacznie gorszego…

Nie do końca. Liczyłam, że dostanę coś oryginalnego, coś, co mnie zaskoczy. Nie jestem zbyt wielką fanką horrorów – najczęściej bardziej mnie zirytują, niż faktycznie wystraszą. Ta historia raczej nie zaspokoi czytelników lubiących się bać. Nie jest to straszna opowieść.

Fabuła składa się głównie z pytań pozostawionych bez odpowiedzi. Widać, że autor miał pomysł, ale do końca wykorzystał jego potencjał. Trochę brakuje tutaj napięcia, które nie pozwoliłoby oderwać mi się od tej lektury. Opisy są bardzo rozbudowane, co na dłuższą metę robi się męczące. Klimat tej historii bardzo mi się podobał, ale to niestety nie wystarczyło, bym się zachwyciła tą powieścią. Ciekawym aspektem było wykorzystanie legendy o Czarnej Wołdze.

Dwadzieścia lat ciszy to dosyć nużąca książka, która miała potencjał, który gdzieś przepadł. Autor nie wyjaśnił wszystkich wątków, co pozostawia po sobie niedosyt i jednocześnie sprawia, że całość jest niedopracowana. Długie opisy i rozważania bohaterów spowodowały, że lektura strasznie mi się dłużyła. Muszę przyznać, że wynudziłam się przy niej. Całość jest... dosyć nijaka, niedopracowana i rozwleczona. Liczyłam na lekturę mrożącą krew w żyłach, a dostałam książkę z pytaniami, na które brak odpowiedzi.

Moja ocena:

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dwadzieścia lat ciszy
Dwadzieścia lat ciszy
Przemysław Wilczyński
4.8/10

Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają m...

Komentarze
Dwadzieścia lat ciszy
Dwadzieścia lat ciszy
Przemysław Wilczyński
4.8/10
Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają m...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Po książkę Przemysława Wilczyńskiego sięgnęłam można by powiedzieć przez przypadek. W pierwszej chwili zaintrygowała mnie sama okładka, która obiecuje czytelnikowi mroczną i pełną tajemnic historię. ...

@magdag1008 @magdag1008

Dobra passa na czytanie trwa, stosik się zmniejsza, więc i recenzje wpadają regularnie 😎 Dziś książka, której na IG było dużo, a jej recenzję nie były przychylne...staram się nie czytać opinii innyc...

@izuu_i_ksiazki @izuu_i_ksiazki

Pozostałe recenzje @withwords_alexx

Prawdziwe życzenie
„Przede wszystkim trzeba się uwolnić od poczucia winy. Wybaczyć sobie nienawiść do innych, zazdrość i niemożność puszczenia czegoś w niepamięć. Wszystko na tym świecie jest lustrem, a początkiem wszystkiego jesteśmy my sami. Dlatego wybaczając sobie, będziemy w stanie przebaczyć także innym. Nie wiedząc o tym, kręcimy się w kółko”, czyli literatura piękna w japońskim wydaniu.

Mai Mochizuki to japońska autorka, która zasłynęła Kawiarnią Pod Pełnym Księżycem. Jej najnowsza książka, Prawdziwe życzenie, to drugi tom serii. Nie czytałam pierwszej ...

Recenzja książki Prawdziwe życzenie
Szklany tron
„To nie jest zbieg okoliczności. Nie ma czegoś takiego jak zbieg okoliczności. Wszystko ma jakiś powód”, czyli pierwszy tom bestsellerowej serii.

Szklany Tron to seria, która ma rzeszę dużo fanów. Sarah J. Maas stworzyła cykl fantasy, który się stał bestsellerem, a każdy kolejny tom przyciągał coraz więcej uwagi. ...

Recenzja książki Szklany tron

Nowe recenzje

Dom
Mroczny thriller
@olamagdalen...:

Książka "Dom" to tajemniczy i makabryczny thriller pełen drastycznych opisów zbrodni, które stają się coraz bardziej br...

Recenzja książki Dom
JESTEM ALFĄ I OMEGĄ POCZĄTKIEM I KOŃCEM
Zmagania z chorobą
@ladymakbet33:

Poruszająca historia autora zmagającego się od dziecka z zespołem Tourette'a. Czym jest owo schorzenie? Ma podłoże neur...

Recenzja książki JESTEM ALFĄ I OMEGĄ POCZĄTKIEM I KOŃCEM
Aplikacja na miłość
Aplikacja
@ksiazkawaut...:

#Współpraca reklamowa Nowy rok to doskonały moment na wprowadzenie pozytywnych zmian w naszym życiu. Książka „Aplik...

Recenzja książki Aplikacja na miłość
© 2007 - 2025 nakanapie.pl