Zdarzyło się dwa razy recenzja

Czasami bywa tak, że człowiek po prostu zapomina - taka ludzka przypadłość. Zapominamy o jakimś przedmiocie, o spotkaniu, o wydarzeniach sprzed paru dni. Każdy chociaż raz w życiu po prostu o czymś zapomniał. Zastanawialiście się kiedyś jednak co by było gdyby Wasza pamięć nagle została wyczyszczona i ostatnie 12 lat stały się jedną wielką czarna dziurą? Nie wiecie kim jesteście, jak się nazywacie i w jakim celu znajdujecie się w obecnym miejscu. W odbiciu lustrzanym Wasza własna twarz nie mówi Wam nic. Ciężko sobie to wyobrazić.

Nic bardziej mylnego !





Frank Thillez przedstawia historię, która nie pozwoli spokojnie zasnąć dopóki nie zabrzmi charakterystyczny dźwięk zamykanej książki po przeczytaniu ostatniej strony. Autor zabierze Was w świat pełen intryg, długiego śledztwa, które poprzez upływ wielu lat- z dnia na dzień -powinno zostać oznakowane „NIEROZWIĄZANE”. Brak poszlak, dowodów zwiastuje nikłą szansę na rozwiązanie. Jednak jak czasem bywa w życiu- , pojawia się światełko w tunelu dające nadzieję na odkrycie prawdy. Świetnie utrzymane tempo, nie ma chwili na nudę, a zwiastujący koniec sprawy rozdział to tylko chwilowe ostudzenie emocji by za chwilę znów porwać czytelnika w wir wydarzeń podrzucając łakomy kąsek.

…. Górskie miasteczko Sagas w którym słońce potrafi nie świecić przez kilka tygodni gdzie sami miejscowi nazywają to zjawisko „Czarną śmiercią” a największe żniwa zbiera jesienią gdy statystycznie dochodzi do największej liczby samobójstw. W 2008 roku we wspomnianej miejscowości zaginęła siedemnastoletnia Julia, która przygotowywała się do zawodów sportowych. Żadnych świadków, podejrzanych tylko porzucony rower dziewczyny. Wydarzenie to nie przechodzi bez echa jednak na jaw nie wychodzą żadne nowe fakty. Hermetyczne społeczeństwo rządzi się swoimi prawami. Do gry wkracza porucznik żandarmerii Gabriel Miscato, zdeterminowany ojciec pragnący odnaleźć ukochaną córkę. Trafia do hotelu Faliase, w którym dorabiała jego nastoletnia córka. Jednak już pierwsza noc rzuci mu kłodę pod nogi. Dziwne zjawisko jakim jest deszcz spadających martwych ptaków, zwiastuje początek kłopotów. Budząc się rano w swej głowie ma totalną pustkę, jakby ktoś okradł go ze wspomnień z ostatnich lat życia. Zaczyna się dramatyczna walka z własną przeszłością, jednak Gabriel Miscato człowiek o twardym charakterze nie składa broni i wychodzi naprzeciw napotkanej sytuacji.

Gra w jaką wciąga autor jest na najwyższym poziomie, dla mnie to najlepszy zagraniczny thriller w 2023 roku ! Mocny, mroczny, ociekający emocjami, niebanalną, porywającą fabułą, która powoduje, że przepadamy jak siedemnastoletnia bohaterka Julia Miscato „jak kamień w wodę” nie wiedząc kiedy nam upłynął czas, przy czym żaden bodziec zewnętrzny nie jest w stanie oderwać od tej historii .

Frank Thillez porusza w swej historii wiele ciekawych zagadnień, a najciekawszym jest analiza rodziny kiedy dziecko z dnia na dzień przepada jak kamień w wodę. Upływają dni, miesiące, lata, a na horyzoncie nie pojawiają się żadne wiadomości. Zupełna cisza stopniowo przywołuje mysli o tym, że nadzieja przepadła.

Na pierwszy rzut oka historia może wydawać się infantylna, nie realna - czy aby na pewno ?

W Polsce miało miejsce podobne zdarzenie, nagłe zniknięcie. Mam tutaj na myśli sprawę Iwony W. której nie udało się odnaleźć do dzisiaj pomimo upływu 13 lat.

Jednak nie odbiegając od tematu, również doszukamy się w książce polskiego akcentu (. Przyjdzie nam pojąć „sztukę”, którą samą w sobie można przedstawić na wiele sposobów lecz ten przekracza pewną granicę i wymyka się spod kontroli, okupiony tragedią, brutalnością, niezaspokojoną rządzą, pragnienia by inni ją podziwiali w hermetycznej grupie, dla której pieniądz to pro forma. Również przyjdzie nam poznać dylematy, w których bohaterowie muszą podjąć błyskawiczną decyzję, ocenić czy prawda się obroni czy może jednak wyrządzi więcej krzywdy niż pominięcie istotnych faktów. Zarówno uderza w czuły punkt jakim jest wiedza o własnych pociechach, które skrzętnie ukrywają swoje tajemnice oraz popełniają błędy, za które z czasem przyjdzie ponieść konsekwencje. To tylko część emocji, sytuacji jakimi autor raczy swoich czytelników.

Autor również na sam koniec oprócz świetnej historii ma niespodziankę dla osób, którzy czytali poprzednią książkę „Manuskrypt niedokończony”. Sam fakt już wzbudza ogromną ciekawość :)

Książkę uważam za rewelacyjną. Dobrze spędzony czas. ciekawa paleta emocji jakie serwuje autor, umiejętnie przekazanie ich czytelnikowi, gdzie los bohatera nie jest nam obojętny. Ogromny plus za akcent Polski z ciekawym tłem, mistyczną otoczką Karpat. I zakończenie, które zawsze jest powodem do zachwytów lub niezadowolenia - w moim odczuciu po poznaniu całej historii jest takie jakie powinno.

Wyczekuję kolejne pozycji autora !