Mroczna toń recenzja

Nie przepadam za śledztwami, które swoje korzenie mają w przeszłości. Jednak MROCZNA TOŃ to nie jakaś powieść o jednostajnym toku wydarzeń, gdzie wszystko jest przewidywalne i nudne.
Robert Bryndza stworzył historię, która porusza w człowieku najczulsze struny.
Jak można się tak po prostu rozpłynąć w powietrzu?
Co jeśli byłoby to Twoje dziecko?
Jak nauczyć się żyć z myślą, że osoba, którą kochasz już nie wróci?
Autor ma talent i nieraz to udowodnił. Świetnie zarysowanie postacie, mocno uwidocznione zalety i wady... szkoda tylko, że pisarz po raz kolejny uparł się na tę tępą Erikę Foster, której celem jest irytowanie innych, tylko dlatego, że księżniczka postawiła na karierę, a teraz jej się zachciewa domowego ciepełka.

Bryndza nie oszczędził zaskakujących zwrotów akcji, wyścigu z czasem, (sądzisz, że jest to niemożliwe, skoro sprawa była nietknięta przez 26 lat?).
Autor napisał MROCZNĄ TOŃ w podobnym stylu do poprzednich. Jest to thriller, który ryje swoje piętno w pamięci, wzbudza dużo refleksji, a niektóre osoby mogą nawet się wzruszyć.