Jedno małe poświęcenie recenzja

Zapalam świeczkę, zaparzam kawę i przenoszę się do miasta zbrodni.

Tej jesieni jak jeszcze nigdy dotąd, uwielbiam uciekać w literaturę. Mój mózg odpoczywa, gdy zatapiam się w intrygi thrillerów psychologicznych. Tym razem sięgnęłam po świeżutką nowość od wydawnictwa MUZA. „Jedno małe poświęcenie” Hilary Davidson to pozycja idealna na jesienne ponure wieczory.

PTSD i demony wojny

Alex jest fotoreporterem, który zajmował się relacjami z terenów ogarniętych wojną. Przeżył traumatyczne chwile, po których już nie był sobą. Zespół stresu pourazowego odcisnął na nim ogromne piętno, rzeczywistość okazała się zbyt przytłaczająca. Wpadł w nałóg, jego życie toczyło się na granicy jawy i snu, aż doszło do tragicznego wypadku. Z dachu budynku, w którym mieszka, spadła jego przyjaciółka – Cori. Obydwoje byli pod wpływem środków odurzających i mężczyzna nie był w stanie przypomnieć sobie, co się naprawdę wydarzyło. I chociaż był oskarżony o morderstwo, a śledcza zdawała się nieustępliwa, to jednak nie udało się go skazać. Mimo to – żyje z piętnem zabójcy. Sheryn – pani detektyw o wielkiej determinacji nadal stara się go wsadzić za kratki. Wkrótce okazuje się, że może mieć okazję – znika narzeczona Alexa – Emily. Mężczyzna jest oczywiście głównym podejrzanym.

Każdy ma swoją tajemnicę

W toku śledztwa żadne elementy nie chcą się do siebie dopasować i wydaje się, że Sheryn krąży w miejscu. Sprawy nie ułatwia jej nowy partner, z którym trudno jej się na początku porozumieć. Pani detektyw ewidentnie ma też swoje subiektywne podejście do całego zdarzenia i to przesłania jej prawdziwy obraz sytuacji. Za wszelką cenę chce dorwać Alexa. Pokonując kolejne przeszkody, poznajemy otoczenie porwanej, nie tylko Alexa. Odwiedzamy jej znajomych z pracy, byłego męża, który kryje wiele tajemnic i Willa, który wydaje się najbardziej podejrzany. Ale jest też dozorca z niezdrową obsesją na punkcie zaginionej kobiety. Każdy z bohaterów coś ukrywa, kłamie i manipuluje informacjami. W końcu docieramy do jej tajemnic – kim naprawdę była Emily? Lekarką o dobrym sercu, która poświęcała się dla innych czy może uzależnioną od narkotyków przestępczynią?

Zaskakujące zakończenie

Tym razem byłam zaskoczona, jeśli chodzi o rozwiązanie zagadki i odpowiedź na pytanie: kto zabił? Nie będę zdradzać zakończenia, ale jest bardzo ciekawe. Książka trzyma w napięciu, choć jest dosyć obszerna. Dla mnie oznaczała kilka przyjemnych wieczorów, dzięki którym oderwałam się od okrutnej polskiej rzeczywistości. Jednak Nowy Jork brzmi znacznie przyjemniej, nawet jeśli w nim mordują.