Nóż w sercu recenzja

„Nóż w sercu”

Ałbena Grabowska jest znana z powieści historycznych, m.in. „Uczniowie Hipokratesa. Doktor Bogumił/ Doktor Anna/ Doktor Zosia”, „Najważniejsze to przeżyć”, „Odlecieć jak najdalej”. Nie czytałam tych książek, ale po przeczytaniu obecnie jej najnowszej powieści kryminalnej „Nóż w sercu” mam ochotę nadrobić zaległości.

Czytaliście którąś powieść Albeny Grabowskiej? Która Wam się najbardziej podobała?

„Nóż w sercu” nasycił mnie emocjami, wiedzą i ciekawostkami medycznymi a sama sprawa kryminalna do rozwiązania była bardzo ciekawa. Długo po przeczytaniu zastanawiałam się, czy istnieje zbrodnia doskonała. I dochodzę do wniosku, że jest to (prawie) możliwe, ale przy całej doskonałości działań potrzeba jednak odrobinę szczęścia.

Ałbena Grabowska zaburza pewien porządek świata: nic nie jest takim, jakim to widzimy, ale takim jakim chcemy widzieć albo gdzieś kiedyś nam to wdrukowano rodzinnie czy społecznie. Lekarz, chirurg, który kojarzy się z leczeniem, uzdrawianiem, społecznie obdarzamy go zaufaniem próbuje stać się niejako Bogiem i wymierzać „sprawiedliwość” na własną rękę, czy mu się uda? A może już nieraz udało? „Medice, cura te ipsum” jak cytuje Autorka, zapewne Wiktor jako lekarz powinien był to zrobić. Policjant Franciszek Stawicki, który powinien być stabilny psychicznie walczy z własną przeszłością i dręczącym go demonem śmierci, którego nadal nie może zaakceptować. Policjantka Maja Kwiatkowska, która w szowinistycznym i mizoginistycznym świecie próbuje rozbić szklany sufit z determinacją godną mojego podziwu. Sędzia Zatoński, którego zawód zobowiązuje – no właśnie do czego? a którego tajemnica wzbudziła mój dysonans i wciąż zastanawiam się dlaczego, skoro każdemu daję prawo do życia według własnych zasad?

Przyjaźń Stawickiego z Zatońskim uzmysłowiła mi nadrzędność tej relacji. Mimo konfliktu nawet interesów (policjant – sędzia) „rozmawiali o wszystkim, nawet o sprawach osobistych. Przede wszystkim jednak omawiali prowadzone przez niego śledztwa. Komisarzowi ogromnie to pomagało w uporządkowaniu myśli i emocji”. Dzięki temu sądzę, że łatwiej przyszło Franciszkowi wspieranie Mai, która po zakończonym śledztwie w „sprawie chirurga” dostaje propozycję wprost nie do odrzucenia…

Powieść Ałbeny Grabowskiej „Nóż w sercu” porwał mnie w kryminalną zagadkę od pierwszego zdania. Była również dla mnie samej studium o moich przekonaniach. Otwartość umysłu uchroni mnie przed szufladkowaniem i zbyt pochopnym ocenianiem. Ałbena Grabowska pokazała, że nie ma żadnej jednoznaczności w pojęciach: „dobro” i „zło” i zależnie od okoliczności dobro będzie złem a zło dobrem. Zachęcam i przekonajcie się o tym sami.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Zwierciadło.

#reklama