Zatańczmy w słońcu recenzja

Przepadłam w tej historii bez reszty! Wciągnęła mnie od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Twórczość Joanny Szarańskiej poznałam już w zabawnej serii na tropie miłości, ale po tej historii jest to moja kolejna ulubiona polska autorka. Ostatnio postanowiłam, że będę częściej sięgać po polskie autorki, a „Zatańczmy w słońcu” okazało się strzałem w dziesiątkę.
Historia może nie jest wyjątkowa, ale przekonałam się już, że autorka tworzy wspaniałe opowieści, które otulają ciepłem i przynoszą wiarę w lepsze jutro.
Ada ma wspaniałe życie, jest szczęśliwa i spełniona, ale tego lata wszystko się rozsypuje. Los dotkliwie ją doświadcza a ona na długie lata pogrąża się w żałobie. Już nigdy nie będzie w stanie pokochać, a jej życie nie jest puste tylko i wyłącznie dzięki córeczce.
Sześć lat później na jej drodze staje dwóch mężczyzn. Szymon - obecny właściciel letniska, które kryje w sobie wiele wspaniałych wspomnień oraz Igor - przyjaciel z dzieciństwa.
Sprawa jest skomplikowana, ponieważ Ada cały czas ma żal do Igora. Dawne wydarzenia cały czas są między nimi kością niezgody. Całe życie poświęciła swojej córeczce, zrobi wszystko aby ją chronić, ale sprawy się komplikują gdy na jaw wychodzą prawdziwe zamiary jej pracodawczyni. Ada musi podjąć trudne decyzje, ale kieruje się przede wszystkim dobrem dziecka. Ta skomplikowana sytuacja doprowadza do tego, że drogi jej i Igora znowu się krzyżują, a ona odkrywa całą prawdę na jego temat.
Ada z jednej strony chciałaby pójść dalej i stworzyć prawdziwą rodzinę o jakiej zawsze marzyła, ale nie czuje się jeszcze gotowa na to by pokochać znowu. Ma wiele wątpliwości chociaż musi przyznać sama przed sobą, że zaczyna jej brakować kogoś kto będzie przy niej na dobre i na złe. Tylko czy ona sama potrafi jeszcze komuś zaufać na tyle by otworzyć swoje serce? Czy obaj mężczyźni mają wobec niej dobre zamiary?
Piękna, wzruszająca i dająca nadzieję historia o miłości, żałobie i sile prawdziwej przyjaźni. Czytając ją znowu poczułam zapach wspaniałego lata, chociaż za oknem prawdziwa jesień.