Strychnica recenzja

Przyznam szczerze, że zaintrygowała mnie okładka i kupiłam książkę w ciemno. Zapowiadała się dobrze po krótkim opisie.

Na myśl od razu przyszło mi, że to rodzaj gotyckiego horroru, okładka o której wspomniałam wcześniej przywołała obrazy rodem z serialu na Netflix „Stranger Things”. Jednak przy lekturze odrobinę się zawiodłam, miałam w głowie ogromny znak zapytania bo spodziewałam się czegoś zupełnie innego, jednak… jak to mówią „ im dalej w las”.
Lektura okazała się być ciekawą historią, ciężko opowiedzieć dla kogo. Dla fanów Grahama Mastertona na pewno, oraz Kinga. Zagmatwana zamglona intrygująca, która mimo wszystko wchłania i zachęca do dalszego czytania.

Książkę należy czytać w skupieniu, wymaga ona bowiem od czytelnika kilkukrotnego czasem przeczytania paru kartek wstecz żeby zrozumieć o co chodzi. Spodobała mi się pokrętna intryga oraz wielowątkowe kłamstwa. Każdy z bohaterów ma swój rozbudowany życiorys, poznajemy ich losy przed pojawieniem się w placówce opiekuńczej oraz dalsze zmagania już podczas sprawowania pieczy nad rezydentami. Każdy z trójki opiekunów jest inny. Wyniosła Niemka, zadufany w sobie Francuz i altruistyczny Polak, jednak razem połączeni są mgłą Śmierci.
Śmierć jest tu materialna nazywana Akką, wielokrotnie przedstawiona jako kobieta z opaską na oczach, pojawia się w snach bohaterów i testuje ich, a gdy wie, że są gotowi wysyła na Irlandzką ziemię by odwrócili kilkusetletnią klątwę.

Właścicielem placówki jest Amy, która odziedziczyła ją po swojej zmarłej tragiczne matce. Subtelna i dobroduszna kobieta, która ma szczególny rozdział w tej książce.
Poznajemy również Morawę, kotkę Śnieżkę, oraz nie zapomnijmy o rezydentach, których mimo swoich niepełnosprawności bardzo dobrze wpasowują się otaczający świat. Zapadła mi w pamięć postać Johna, mężczyzna z zespołem Downa, który okazał się najbardziej dobroduszną osobą w tym gronie.

Możemy tu przeczytać o męstwie, sile, poświęceniu oraz weryfikowaniu swoich poglądów, dowiemy się że należy unikać koloru czerwonego oraz przekonamy się, że tylko osoby o czystych sercach potrafią zbawić nasz świat.

Dobijając do mentalnego brzegu, lektura nie jest dla każdego. Książka nie jest ani łatwa ani pogodna, moim skromnym zdaniem wypadałoby ją za jakiś czas przeczytać ponownie aby wyłapać to co przeoczyło się podczas pierwszego czytania.
Jest trudna, ale to na plus. Jest ciekawa i zachęca do refleksji. Osobiście polecam. Autor wykonał kawał dobrej roboty