Żar Australii recenzja

"Żar Australii" to debiutancka książka polskiej autorki o jakże tajemniczym pseudonimie Alexa Lavenda, która swoją premierę miała pod koniec października.

Patrycja to dwudziestojednoletnia dziewczyna, polka, od kilku lat mieszkająca z ciotką i jej mężem w Australii. Pracuje jako sprzątaczka i uczy się w najlepszej szkole dla kucharzy, a w przyszłości marzy o założeniu swojej restauracji lub chociażby kawiarni. Max to przyszły właściciel obiektu, w którym pracuje dziewczyna, oczywiście bogaty, przystojny i seksowny jak diabli. Ich pierwsze spotkanie wygląda jak z bajki o Kopciuszku. Od razu wytwarza się między nimi niesamowita chemia. Mężczyzna próbuje przebić się przez obronny mur jaki Patrycja przez kilka lat wokół siebie budowała. Ona zaś nie może się zdecydować czy chce mu na to pozwolić, czy jednak omijać go szerokim łukiem, jednak pożądanie bierze górę i przejmuje stery między tą dwójką. Czy dwa zupełnie odmienne światy mogą połączyć się w jeden wspólny?
___
Nie wiem dlaczego ale cały czas mi się wydawało, że ta książka to będzie erotyk. Jednak okazało się jak dla mnie pozytywnie, że to jednak romans, który pochłonął mnie w jeden wieczór. Sceny intymne co prawda były i było ich wiele, były jednak napisane z wyczuciem i smakiem, co mi się bardzo podobało.

Nie wymagałam za dużo od tej książki, nie nastawiałam się na jakąś bardzo wymagającą powieść i właśnie dzięki temu bardzo miło spędziłam przy niej czas. Podobał mi się styl pisania autorki, chociaż momentami dało się zauważyć tzw "lanie wody", jednak jak na debiut to było całkiem dobrze. Między bohaterami dało się wyczuć chemię, a pasja, namiętność i pożądanie jest dosłownie wszędzie, co tylko wzbudza apetyt na więcej.

Żałuję natomiast, że prawie w ogóle nie ma żadnych odniesień do Australii. Zabrakło mi też momentami akcji między bohaterami, jakiś większych emocji, ponieważ fakt namiętność brała tu górę, jednak emocji czasem brakowało i dopiero pod koniec tak naprawdę dostajemy coś więcej. Koniec przyniósł jedną wielką niewiadomą i mam wielką nadzieję, że będzie następna część.

Polecam przeczytać i wyrobić swoją własną opinię, a autorce życzę jak najlepiej, ponieważ potencjał jest spory.