Zapomniany mężczyzna recenzja

„[…] Miłość nosi tyle imion, ile zdołamy odkryć w ciągu trwania naszego życia. Każda jest inna i wyjątkowa[…]”.

Elektryzująca, pełna namiętności, ognia pożądania, ale też wywołująca łzy spływające po policzkach podczas przewracania stron.

Oto historia o Keylynn Soyer, znakomitej i wziętej pisarce poczytnych romansów. Wiele lat temu wyjechała z miasta, w którym dorastała. Jej ucieczka, jej wyjazd był spowodowany tragedią, mrocznymi demonami z którymi nie potrafiła sobie poradzić. I teraz jako dorosła kobieta postanowiła wrócić. Zmierzyć się ze swoją przeszłością, a i odnaleźć mężczyznę, z którym łączyła ją nie tylko przyjaźń. Gdy spotyka Nate (bo o nim mowa) przystojnego i seksownego kowboja (chciałabym go mieć), na którego widok wszystkie kobiece serca mdleją (moje zemdlało, gdy spojrzałam w jego oczy), jej emocje i dawne skrywane pragnienia ożywają na nowo. Jedno spotkanie, jeden gest sprawia, że tajemnice które obydwoje mają wychodzą na jaw. Czy są w stanie sobie z nimi poradzić? Przekonajcie się sami.

Totalnie i bezgranicznie pochłonęła mnie ta historia. Wystarczyło kilka pięknych słów, aby na moich policzkach pojawiły się łzy. Łzy, który były wyznacznikiem tego, że bardzo mocno wczułam się w to co przeżywała bohaterka jak i w całą historię Poza łzami smutku, autorka potrafiła mnie rozbawić trafnymi i celnymi ripostami ukochanej przyjaciółki Keylynn, Abby jak i Evie (córki Nate’a) oraz wzbudzić potężny płomień namiętności i rozbudzić stado motyli, które za każdym razem gdy nasi bohaterowie przeżywali zbliżenia, zaczynały szaleć. Tak szaleć, że do tej pory nie potrafię się uspokoić. Co więcej akcja tak szalała, że nie potrafiłam odłożyć tej historii. Z każdą stroną łaknęłam jeszcze więcej i więcej. A gdy doszłam do pewnego momentu (jakiego? Sami odkryjecie), fala łez się wylała. I jak tu nie kochać autorki, która potrafi poruszyć nasze wewnętrzne struny emocjonalne?

Jestem zauroczona, zafascynowana ową historią. Historią, która ukazuje jak wiele szkód może przynieść ucieczka i tchórzostwo. Jak wiele złego może narobić kłamstwo, ale w tym wszystkim jest jedno słowo. Przeznaczenie. To ono nie raz potrafi nami kierować, nie raz daje nam znaki, że mamy się mu poddać, bo się co jest dla nas najlepsze. Ta historia uzmysłowiła mi tak wiele rzeczy za które Ci droga autorko dziękuję jak i za to, że mogłam być patronką tej cudnej powieści. Co więcej kochana moja Anetko, diablico moja😈😈😈 dziękuję za zorganizowanie tego wspaniałego booktoura. Niech ta książka idzie dalej w świat i wywołuje jeszcze więcej pozytywnych i rozpalających wewnętrznie emocji. I pamiętajcie miłość ma wiele imion i nazw, ale to tylko od Was zależy jak i kiedy te nazwy odkryjecie i czy dacie się im ponieść. Los może być czasem dla nas łaskawy albo i nie, ale gdy w sercu mamy miłość potrafimy się podnieść i iść dalej.

Bardzo ją Wam polecam.