30 znikających trampolin recenzja

Książka autorstwa Doroty Kassjanowicz o znikających trampolinach, a żeby być precyzyjnym to o jednej trampolinie znikającej 30 razy, jest unikalnym na polskim rynku dziełem. Jest to książka dla dzieci, która nie skupia się na rozbudowanej fabule, ale opowiada tę samą historię w 30 różnych wersjach. Zabieg jest dość nietuzinkowy, jednak nie jest on pomysłem autorskim Kassjanowicz, ale jest on inspirowany dziełem innego autora, który podjął się zadania przedstawienia jednej historii w wielu wersjach.

Za trzon książki autorka obrała sobie dość banalną obyczajową scenę z życia przeciętnej rodziny - matka z dziećmi wraca do domu z dość aktywnego dnia spędzonego w mieście, w którym czeka na nich ojciec z przygotowaną pizzą, jednak syn pragnie poskakać jeszcze na trampolinie przed obiadem i pędząc do domu odkrywa, że trampolina zniknęła. Padają oskarżenia o kradzież skierowane do sąsiadów, jednak prawda okazuje się zupełnie inna - trampolinę do ogrodu sąsiada przeniósł wiatr. Dokładnie tę historię autorka przedstawia czytelnikowi aż 30 razy w różnych odsłonach - poetyckiej, muzycznej (jako piosenkę), zdrobniałej, rozbudowanej i opowiedzianej po łebkach, mrocznej, z perspektywy każdego uczestnika zdarzenia oraz z perspektywy osoby trzeciej, plotkarskiej, esemesowej itp. Autorka "30 znikających trampolin" pozwala czytelnikowi próbować wielu styli, poszukiwać tych, które są mu najbliższe i zapoznać się z tym, których z reguły unika.

Sama idea pokazania jednej historii w wielu stylach wydaje się genialna, zwłaszcza jeśli książkę podsunie się dzieciakom, które w obecnych czasach mają coraz większe problemy z tworzeniem wypowiedzi ustnych czy pisemnych. Tak skonstruowana książka mogłaby być świetnym źródłem inspiracji, poszukiwania własnego stylu. Mogłaby być, ale... autorka pokusiła się o prezentację takich typów opowiadania o znikającej trampolinie, jak wersja najeżona błędami ortograficznymi i stylistycznymi, które w dodatku nie są wskazane (tylko niewielka część została zaznaczona), bądź wersja nieskładna, gdzie wszystko jest bez składu i ładu. Muszę przyznać, że są takie wersje historii o trampolinach, których nie przeczytałam do końca, bo były dla mnie pozbawione sensu, irytujące i męczące. Z resztą nużył mnie już sam fakt czytania po raz kolejny tej samej bardzo banalnej historyjki...

Zdecydowanie podoba mi się w "30 znikających trampolinach" pomysł na książkę, jednak nie przemawia do mnie opowiedziana historia oraz część z prezentowanych sposobów jej prezentacji. Wydaje mi się, że nie wszystkie sposoby opowiedzenia historii zostały przemyślane i autorka poszła na ilość sposobów prezentacji, nie skupiając się odpowiednio mocno na ich jakości i celu, jakiemu mają służyć.

Podsumowując - pomysł na książkę świetny, jakość wydania świetna, zawartość nierówna, w mojej opinii średnia (dobór historii i sposobów jej prezentacji). Nie jest to książka, do której będę wracała i którą będę polecała.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta nakanapie.pl.