Obudzić szczęście recenzja

Wydawać by się mogło, iż znana autorka komiksów Sarah Daly wiedzie szczęśliwe życie. Miała pieniądze, kochającego męża, wspaniałą rodzinę. Jednak jej świat tylko pozornie był idealny. U jej męża Jacka wykryto chorobę nowotworową. Po ciężkiej walce z rakiem, dzięki bezgranicznemu oddaniu Sarah, mąż wraca do zdrowia. Małżonkowie postanawiają powiększyć rodzinę, jednak mimo starań i największych chęci kobieta nie może zajść w ciąże. Sarah szuka ratunku w prywatnych klinikach, nie poddaje się w dążeniu do upragnionego dziecka, Jacka jednak sytuacja zaczyna przerastać. Pewnego dnia po kolejnej próbie sztucznego zapłodnienia Sarah odkrywa, iż mąż ją zdradza. Dogłębnie zraniona, postanawia opuścić męża i wyjechać do swojego rodzinnego miasteczka w Kalifornii. Kobieta nie poddaje się i nie popada w rozpacz, pragnie ułożyć swoje życie od nowa. Wnosi sprawę o rozwód, zaczyna spotykać się z przystojnym strażakiem Willem..jej życie powoli nabiera nowego kształtu. Wszystko zaczyna się komplikować, gdy Sarah orientuje się, iż jest w ciąży z byłym mężem..
Sarah wzbudziła moją sympatię od początku, jest typem kobiety twardo stąpającej po ziemi, którą cechuje jednak optymizm i odrobina marzycielstwa. Nie poddała się nawet, gdy wydawało się, iż jej cały świat legł w gruzach. Myślę, iż Sarah może stać się wzorem dla nie jednej z nas. Kobieta dostrzega, promyk nadziei w każdej sytuacji. Czytając tę powieść, niejednokrotnie przyszło mi do głowy, iż chciałabym mieć w sobie tyle siły co główna bohaterka. Autorka wspaniale nakreśliła również sylwetkę Willa, mężczyzny który zrezygnował z kariery sportowej, aby zająć się wychowywaniem córki swojej żony. Will jest uosobieniem ideału mężczyzny: ciepły, odpowiedzialny, odważny i przystojny. Mimo tych wszystkich walorów postać sympatycznego strażaka nie jest przesłodzona – za co należy się duży plus dla autorki. Niewątpliwą zaletą powieści są wspaniale nakreślone relacje między bohaterami.
Susan Wiggs pokazuje nam, że zawsze można być szczęśliwym, trzeba jednak wziąć sprawy w swoje ręce i „obudzić szczęście”.
Mimo dość przewidywalnej fabuły, książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. To bardzo ciepła i pozytywna powieść, dzięki której można „naładować baterie” zwłaszcza w ten jesienny i ponury czas. Polecam wszystkim, a zwłaszcza wielbicielom tego typu literatury, do których ja z pewnością należę.