Zanim umrzesz recenzja

Jedną z książek, które udało mi się skończyć jest najnowsza powieść Magdaleny Chrzanowskiej „Zanim umrzesz”. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, pomimo tego, że ma na swoim koncie jeszcze dwie inne historie. Czy ta książka przypadła mi do gustu? Z jednej strony zaciekawiła mnie od pierwszych stron , z drugiej zaś, miałam wrażenie, że przez nadmiar postaci panuje w niej totalny chaos..

Akcja książki ma miejsce w dworku w Pochyliszkach, stanowiącym gospodarstwo agroturystyczne, do którego zjeżdżają się ludzie w różnych celach. Jedni by oddać się obserwacji ptaków, inni by połowić ryby, czy choćby nawet pojeździć konno. Nagle w dworku zaczynają dziać się niestworzone rzeczy. Jego właścicielki stają się ich ofiarami. Jedna z nich zostaje pogryziona przez psa, druga ulega wypadkowi przez niesprawne hamulce w samochodzie, a trzecia trafia do aresztu pod zarzutem handlu narkotykami. A i jeszcze najstarsza z nich, dostaje ataku serca po przeczytaniu tajemniczej korespondencji…Czy ktoś chce zrobić im krzywdę? Czy może zastraszyć?

Zdecydowanie na plus zasługuje tu klimat stworzony przez autorkę. Podczas czytania miałam wrażenie, że to coś w stylu Sherlocka Holmesa. Wiecie, takie starodawne klimaty, w których rozwiązywanie spraw, polega na dochodzeniu prawdy poprzez dedukcje, przepytywanie świadków i łączenie faktów. Cała fabuła niezwykle intryguje, a z każdą stroną dowiadujemy się coraz to większych rewelacji, przez co każdy z bohaterów wydaje nam się podejrzany. A to za sprawą powrotów do przeszłości i historii, której ja osobiście się nie spodziewałam… Świetnie nakreślone tło historyczne pozwala w idealny sposób odtworzyć sobie w głowie wydarzenia międzywojenne, co w połączeniu z całą fabułą będzie zdecydowanie świetną lekturą dla czytelników lubujących się w takich klimatach! Dodatkowo prawda o mieszkankach dworku, której dowiemy się z ich przeszłości, z pewnością zaskoczy niejednego czytelnika.

Spodziewałam się tu trochę więcej kryminału, a nie wątków obyczajowych, jednakże pomimo wszystko, czytało się ją naprawdę przyjemnie. Największym minusem, dla mnie, jest brak jakiejkolwiek informacji na początku rozdziałów o czasie w jakim obecnie się znajdujemy, przez co można się było trochę pogubić. Do tego jeszcze bardzo dużo postaci, które dla mnie wprowadzały dość spory chaos. Jednakże po przeczytaniu całości, stwierdzam, że te osoby były tam potrzebne, bo każda z nich wprowadzała coś do całej sprawy. Trzeba podkreślić tu, że to nie CSI i jednak możliwości policji są naprawdę ograniczone ;) tutaj liczy się to co policjant ma w głowie i jak sprawnie i logicznie umie łączyć fakty – to jest dopiero wyczyn, prawda? ;)