Zamknięte Ogrody recenzja

Kay Langdale to angielska pisarka oraz zdobywczyni doktoratu na Uniwersytecie w Oksfordzie. Jest szczęśliwą żoną i matką czwórki dzieci. Obecnie cały swój czas poświęca tworzeniu książek. Mieszka w Oxfordshire w południowej Anglii, a Zamknięte ogrody to jej druga powieść przetłumaczona na język polski.

Jane i Nick są szczęśliwym małżeństwem. Mają wielu przyjaciół, aktywnie spędzają czas wolny, a w pracy odnoszą same sukcesy. Do czasu. Wszystko staje pod znakiem zapytania, kiedy do ich domu wprowadza się Vera, matka Jane. Kobieta trudna i wymagająca wiele cierpliwości nie tylko z powodu swej choroby, ale przede wszystkim charakteru.

Kiedy cała uwaga Jane skupia się na Verze, do domu obok wprowadza się Eve, samotna matka z dwójką dzieci. Nick, któremu nie dane było zostać ojcem, szybko nawiązuje z nimi nić przyjaźni, a jego instynkt rodzicielski zaczyna dawać o sobie znać. Pewnego dnia w domu Eve pojawia się jej siostra, od lat bezskutecznie starająca się o dziecko. Jej niecodzienna propozycja na zawsze zmieni życie ich wszystkich.

Patrząc na okładkę książki Kay Langdale można przypuszczać, że będzie to rzecz w stylu romansu bądź przeciętnej powieści obyczajowej. Nic bardziej mylnego. Zamknięte ogrody to bardzo emocjonalna i wzruszająca historia życia sześciu osób. Każdy rozdział napisany jest z punktu widzenia innej postaci i dopiero razem tworzą pełny obraz sytuacji. Jest to opowieść o poczuciu obowiązku, sile rodzinnych więzi oraz niezaprzeczalnym prawie do życia po swojemu. Na jej podstawie doskonale widać, jak toksyczna osobowość człowieka może zdominować i zniszczyć życie wszystkich ludzi dookoła.

Książka wymaga od czytelnika skupienia i czasu do namysłu. Niewielka ilość dialogów oraz skoncentrowanie się na wewnętrznych przeżyciach bohaterów stają się drogą do zrozumienia głębi zaistniałej sytuacji. Jest to powieść przede wszystkim psychologiczna, a co za tym idzie bardzo wzruszająca i prawdziwa. Zamknięte ogrody pokazują jak przypadek może zmienić całe nasze życie i pomóc w odnalezieniu jego sensu. Biorąc ją do ręki nie spodziewałam się tak wciągającej książki. Jest to krzepiąca historia, którą polecam każdemu. Bez wyjątku.


http://www.od-deski-do-deski.blogspot.com/