Autor: @asach1 ·2 minuty

2024-02-12

Skomentuj

11 Polubień

„ W obliczu krzywdy ludzie potrafią się solidaryzować, ruszają z pomocą, urządzają zbiórki, wchodzą na inny tryb działania, budzi się w nich altruizm.” (str.250)

Ponownie odwiedzamy Młynary ( poznaliśmy je w części I „ Burza”). Życie po letnich tragicznych wydarzeniach wróciło do normy. Zbliża się Boże Narodzenie i ślub jednej z mieszkanek miejscowości Anety, która była osobą trochę kontrowersyjną. Przyszła panna młoda zdecydowała się na sesję ślubną na cmentarzu. Ten wybór dziwił wielu mieszkańców.

Poznajemy czasy studenckie Anety, studiującej marketing i zarządzanie. Pasjonowała ją też fotografika. Już na studiach otrzymywała od tajemniczego adoratora koperty, w których były zdjęcia uwieczniające ją w magicznych pozach. Niedoszła panna młoda swojego ślubu nie doczekała. Na cmentarzu zostają znalezione zwłoki kobiety i rannego mężczyzny.

W marszu poparcia dla niedoszłej panny młodej i bezpodstawnego oskarżenia człowieka, który zawsze szedł z pomocą wzięli udział mieszkańcy Młynar i okolicy. Ludzie w trudnych chwilach potrafią się zjednoczyć i okazać wsparcie ofiarom i ich bliskim.

Na Ewelinę właścicielkę zakładu pogrzebowego spadają same nieszczęścia. Ojciec jej córki postanowił zabrać dziecko na Święta i groził, że ją odbierze matce, bo kobieta zajmująca się tą profesją nie może być dobrą matką.

Matka Eweliny informuje ją, że na Święta przyjeżdża brat Eweliny z rodziną, z którym była w konflikcie. A w dodatku jej partner ucierpiał w wypadku i był podejrzanym w sprawie morderstwa. Była coraz bardziej załamana. Ewelina zdecydowała się włączyć do śledztwa. Intuicja jak zwykle ją nie zawodziła.

Ewelina w swoim życiu kierowała się zawsze sercem, szacunkiem i współczuciem dla żyjących i zmarłych. Czasem musiała oddzielić życie prywatne od zawodowego. Praca była dla niej ukojeniem, dodawała jej energii.

Brat z którym Ewelina od lat była skłócona pomaga uświadomić jej błędy jakie popełniła w osądzie innych. Dodaje otuchy. Uzmysławia jej, że nie wszystko jest takie jak się wydaje. Wizyta brata podniosła ją na duchu, jednak pojawiły się wyrzuty sumienia za swoje postępowanie.

Pojawiają się nowi bohaterowie. Sympatyczna i gościnna Eleonora wychowująca syna z autyzmem. Kasia uczynna i szczera osoba opiekująca się chorą matką i wspierająca w wychowaniu syna Eleonorę. Nie miała łatwego życia. Cieszyły ją małe rzeczy.

Jedni bohaterowie starannie planowali swoje życie, dla innych ważny był impuls i okoliczności sytuacyjne. Czy musi wydarzyć się zło, żebyśmy mogli wspierać się wzajemnie?. To powieść o żałobie po stracie bliskiej osoby i umiejętności ułożenia sobie życia na nowo. Szacunku dla swojej pracy i wykonywaniu jej perfekcyjnie. Miłości do dziecka dotkniętego chorobą.

Autorka dozuje napięcie. Zakończenie zaskakuje całkowicie ujawniając prawdziwego mordercę, którego nikt nie podejrzewał. Ta część podobała mi się bardziej od poprzedniej części, a może fakt zżycia się z bohaterami, chęć i ciekawość poznania ich dalszych losów.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-02-12

× 11 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zamieć

Zuzanna Gajewska

7.5/10

Cykl: Ewelina Zawadzka, tom 2

Życie mieszkańców Młynar powoli wraca do normalności po tragicznych wydarzeniach, do których latem doszło w miasteczku. Główną bohaterkę, Ewelinę Zawadzką, pochłaniają przygotowania do nadchodzących ...

Komentarze

Zamieć

Zuzanna Gajewska

7.5/10

Cykl: Ewelina Zawadzka, tom 2

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

W pewien grudniowy wieczór...

Idą święta. Białe, zaśnieżone, wręcz wymarzone. W powietrzu czuć zbliżająca się atmosferę Gwiazdki. W domu pachnie pierniczkami, mandarynkami i zakwasem z buraków. Każdy z mieszkańców Młynar krząta s...

@Zaczytane_koty

Dostałem do ręki kryminał osadzony w małej społeczności, gdzie wszyscy wszystkich znają i nikt nie ma tajemnic. A jednak...

ZAMIEĆ to kontynuacja debiutanckiej powieści Zuzanny Gajewskiej o tytule BURZA, którą miałem przyjemność czytać w styczniu 2022 roku. Wtedy pozwoliła mi ona zatrzymać się na moment nad sytuacją osób ...

@krzychu_and_buk

Pozostałe recenzje @asach1

Mężczyzna imieniem Ove

„ Człowiek jest tym, kim jest, robi to, co potrafi i tak chyba powinno być dobrze.” (str.45) Uważał Ove Jest to ciepła, pełna humoru i poruszająca historia. Bohaterem...

Recenzja książki Mężczyzna imieniem Ove

Na końcu ulicy

„ Przeszłość miała nigdy nie obudzić się z letargu.” (str.424) Jest to smutna powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach i bogatym materiale źródłowym. Akcja toczy si...

Recenzja książki Na końcu ulicy