Samotność Anioła Zagłady. Ewa recenzja

Zaledwie kilka miesięcy temu mieliśmy okazję dzielić się z wami wrażeniami z lektury- "Samotność Anioła Zagłady. Adam", a już dziś przedstawiamy drugim tom "Samotność Anioła Zagłady. Ewa" Robert J. Szmidt







Tym razem akcja toczy się na międzynarodowej stacji kosmicznej jednak ściśle nawiązuje do wydarzeń z pierwszego tomu. Różnica polega na tym, że upadek cywilizacji przedstawiony jest z innej perspektywy, czyli ze stacji kosmicznej. Autor poświęca najwięcej uwagi Annie Hammond, która odgrywa znaczącą rolę w całej historii. Oprócz wspomnianej postaci pojawia się również kilka ciekawych bohaterów pochodzących z różnych krajów. To od razu wywołuje dyskusję i wiele teorii na temat wielkiej wojny oraz kreuje obraz różnych zachowań w zaistniałej sytuacji. Autor świetnie zadbał o zróżnicowanie charakterów postaci co czyni ich nieprzewidywalnymi w swym zachowaniu, podejmowaniu decyzji oraz poglądach. Doszukamy się ewidentnej przynależności bohaterów do swoich państw, które przestały istnieć.
Pierwotne założenie, było takie, że stacja kosmiczna będzie schronem, w którym bezproblemowo będzie można przeczekać gorący okres na ziemi - szybko jednak zostaje to obalone. Ograniczone zasoby jedzenia, wody i wiele awarii powodują, że stacja powoli staje się latającą trumną. Pojawia się presja, niepokój, strach i wiele czynników, które odbijają się na psychice załogi.

Robert J.Szmidt świetnie zadbał o dynamikę i zmienność w akcji. Nic nie jest pewne, a sytuacja zmienia się z minuty na minutę. Szereg nieprzewidywalnych zdarzeń powoduje, że czas ucieka, a załoga zostaje zmuszona do powrotu na ziemię, czyli do miejsca, które stało się wielkim cmentarzyskiem.

W swojej książce autor zawarł wiele ciekawostek. Jedną z nich jest przedstawienie procesu adaptacji na ziemi i ponowny wpływ grawitacji na człowieka. Tom drugi odpowiedział na wiele pytań, które narodziły się po pierwszej części, który szczerze przyznam- wzbudził moje większe zainteresowanie niż "Ewa". Co prawda mamy do czynienia z zupełnie innymi bohaterami, którzy mają zupełnie inną motywację. Mimo to bliżej mi do postaci Adama Saywera niż Anny Hammond.

W książce brakowało mi trochę opisów z przemieszczania się po świecie. Tak zwanych postojów, które świetnie sprawdzały się w "Adamie". Tutaj niestety jest to bardziej dynamiczne i mam wrażenie, że autor pcha czytelnika w trybie ekspresowym do celu podróży.
W obu tomach Robert J. Szmidt poruszył moją czytelniczą wyobraźnię, zaskoczył przebiegiem fabuły.

I ponownie pozostawił w chwili konsternacji, zmuszając do zadania pytania -"Co byś zrobił, gdybyś pozostał na świecie zupełnie sam?" mając świadomość, że wszyscy twoi bliscy odeszli, a twoje życie z dnia na dzień obróciło się o 180 stopni.

To pytanie pozostaje w zasadzie bez odpowiedzi, gdyż teoria nigdy nie idzie z praktyką i ciężko jest przewidzieć prawdziwą reakcję na wstrząsające wydarzenie. Mam nadzieję, że życie nigdy nie postawi mnie w podobnej sytuacji i nigdy nie doczekam się odpowiedzi.

Kolejna podróż po post apokaliptycznym świecie uznaję za udaną. Autor pozostawił uchyloną furtkę, co pozwala mieć nadzieję, że to nie ostatnia podróż w jaką przyjdzie się z nim udać.

"Benek Booksiński"
www.facebook.com/photo?fbid=122188594136239865&set=a.122100040646239865